Ona – trzydziestoparoletnia, sfrustrowana współczesna matka–Polka, która mimo wysiłków nie radzi sobie z natłokiem obowiązków. I on – zapracowany lekarz – katolik-rozwodnik, który pod maską cynizmu ukrywa niepewność i rozczarowanie.
I oto nagle, przypadkiem, utykają razem w ortopedycznym gabinecie. Na chwilę zatrzymuje się codzienny bieg wydarzeń. Ta dziwna noc tworzy wyrwę w rzeczywistości.
Natalia Fijewska-Zdanowska – reżyserka i scenarzystka: „Dla mnie współczesne macierzyństwo to doświadczenie ekstremalne. Intensywne. To szalona jazda - balansowanie miedzy największą czułością i załamaniem nerwowym. To dotykanie własnych granic, zderzanie się z nimi. To sytuacja sama w sobie wywołująca wewnętrzne skonfliktowanie. Chcę przyjrzeć się współczesnej kobiecie, nie po to, żeby pośmiać się z przysłowiowej ‘kury domowej’ – ale, aby pokazać, że za fasadą ‘kury’ kryje się głęboko egzystencjalne doświadczenie osobiste – bezradności, samotności, niezaspokojonych potrzeb. Chcę też spojrzeć na facetów – co się z nimi stało?”
„Sceny z codziennego życia matki stają się bezpretensjonalne i realistyczne, aż rozbawionej publiczności śmiech zastyga na ustach. Nie ma tu moralizatorstwa, przerysowania. Zamiast tego Natalia Fijewska-Zdanowska serwuje prawdę w pigułce, krótko i rzeczowo, choć nie bezboleśnie.” /Agnieszka Sosińska, Portal Feminoteka.pl, 25 XI 2010r./
"Gabinet" Teatru Młyn to teatr aktorski najwyższej próby. Zarówno Paulina Holtz, jak i Rafał Kosecki doskonale wcielają się w swoje postaci. Z ich historii przebija prawda, ich historiom nie można nie wierzyć. To obraz ludzi borykających się z problemami dnia codziennego. Małżeńskie rozczarowania, emocjonalna pustka połączona z samotnością czy niepewność jutra - wszystko to, co trapi wielu współczesnych.
Natalia Fijewska-Zdanowska stworzyła kameralny spektakl o mądrym i ważnym przesłaniu. Za pomocą prostych środków scenicznych: kilkuelementowej scenografii, funkcjonalnego operowania światłem (wyciemnienia w momentach retrospekcji z życia kobiety) czy delikatnej muzyki skomponowała spektakl klarowny i spójny. Taki, który na długo zostaje w pamięci. Taki, który przypomina, że wystarczy tylko jedna noc, jedna chwila, by przemienić swoje życie. /„Noc w gabinecie”, Paulina Borek-Ofiara, Teatralia Warszawa, 13 grudnia 2010r./
„Z zainteresowaniem można śledzić rozwój talentu dramaturgicznego Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej, która sięga po tematy z życia, gdzie zwyczajność aż skrzeczy, ale nigdy nie zatrąca o banał. Jednoaktówka "Gabinet" mimo skromności pokazuje problemy młodych matek aż do bólu szczerze, jednak tym razem ból nie przytłacza ani nie grozi nieodwracalną katastrofą, lecz nawet pozwala się uśmiechnąć. Wielka w tym zasługa Pauliny Holtz, która stworzyła prawdziwą aktorską kreację (…).”
/”Coś z życia”, Bronisław Tumiłowicz, Tygodnik Przegląd 50/2010
Informacje: www.mlyn.org
GABINET
Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej
Obsada: Paulina Holtz i Rafał Kosecki
Reżyseria świateł: Mikołaj Malesza
Opracowanie muzyczne: Filip Dreger
Inspicjent/sufler: Malwina Wodzicka
Zdjęcia: Katarzyna Chmura-Cegiełkowska, Lucjusz Koboska
Projekty graficzne: Mariusz Malesza
Producent: Katarzyna Maksymowicz
Produkcja: Fundacja Artystyczna MŁYN dzięki wsparciu Urzędu Miasta St. Warszawy
Partner: Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej
Miejsce:
Scena Staromiejska
Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej
BIOGRAMY TWÓRCÓW:
Natalia Fijewska-Zdanowska (ur. 1981) – reżyser i dramaturg związany z teatralnym ruchem alternatywnym. Pracowała jako dziennikarz i krytyk teatralny. Jest magistrem filozofii UW.
Realizuje spektakle autorskie: monodram „Głuchoniemoc” (2004) (dwanaście nagród na konkursach i festiwalach teatralnych w całej Polsce), „Różowa skarpetka” (2006) - w Teatrze Stara Prochownia w Warszawie w ramach Sceny OFF Teatru Konsekwentnego, „De-naturat” (2007) – w Teatrze Wytwórnia w Warszawie, „Siostry” w ramach projektu Teatru na Woli „Wola w Offsecie”, „Piąta rano” (2009) w Teatrze Staromiejskim. W 2008 roku jej sztuka „Różowa skarpetka” została zrealizowana przez Teatr Polskiego Radia w reżyserii Julii Wernio.
Jest organizatorem i szefem artystycznym Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Niesfornych Galimatias. Współpracowała z takimi instytucjami jak Stowarzyszenie Studio Teatralne Koło, Stowarzyszenie Teatru Konsekwentnego, Teatr Stara Prochownia Stołecznego Centrum Edukacji Kulturalnej, Teatr Wytwórnia i Teatr na Woli w Warszawie. W 2007 roku otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie Teatru.
Założycielka Fundacji Artystycznej MŁYN, prowadzącej Teatr MŁYN, mający obecnie siedzibę w Teatrze Staromiejskim SCEK w Warszawie.
Paulina Holtz (ur. 1977) – polska aktorka teatralna i filmowa.
Córka filmowca Witolda Holtza i aktorki Joanny Żółkowskiej, dzieciństwo spędziła w środowisku aktorskim. W wieku sześciu lat wzięła udział w przedstawieniu Teatru Telewizji „Małżeństwo Marii P.” Jej pierwszym doświadczeniem scenicznym była rola Pazia w sztuce szekspirowskiej Romeo i Julia (1990) w reżyserii Andrzeja Wajdy na scenie stołecznego Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera. Postanowiła zostać reżyserem, jednak nie udało jej się dostać do szkoły filmowej. Studiowała dziennikarstwo, etnologię i antropologię.
W 1997 roku wygrała casting do roli Agnieszki Lubicz, córki Krystyny (Agnieszka Kotulanka) i Pawła (Tomasz Stockinger) w telenoweli TVP1 Pawła Karpińskiego „Klan”.
Na dużym ekranie debiutowała w roli zakonnicy w dramacie psychologicznym Magdaleny Łazarkiewicz „Na koniec świata” (1999) u boku Justyny Steczkowskiej i Aleksandra Domogarowa. Następnie pojawiła się w komedii w serii "off-owej", Waldemara Dzikiego, promującej młodych, zdolnych reżyserów, scenarzystów i aktorów.
Po ukończeniu Akademii Teatralnej w 2002 roku związała się na stałe z Teatrem Powszechnym. Występowała także na deskach warszawskiego Teatru Scena Prezentacje (2004). W 2003 roku otrzymała nagrodę "Feliks Warszawski" w kategorii najlepszego aktora, który pracuje nie dłużej niż pięć lat od uzyskania absolutorium za rolę Jenny w spektaklu Kształt rzeczy.
Rafał Kosecki (ur. 1971) - absolwent PWST w Krakowie, aktor. Występował gościnnie m.in. na scenie Teatru Słowackiego, Starego Teatru i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie oraz Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Grał u Jerzego Jarockiego, Krystiana Lupy, Mikołaja Grabowskiego, Pawła Miśkiewicza, Bartosza Szydłowskiego. Zagrał m. in. kapitana SB w sztuce Pawła Kamzy "Kochałam Bogdana W." wystawianej w krakowskiej Łaźni Nowej, a także zmagającego się z nałogiem alkoholika w spektaklu „De-naturat” w Teatrze Wytwórnia w Warszawie.
