Książę Fillip wybiera sobie nieodpowiednią narzeczoną. Ten niedorzeczny krok stawia na głowie życie każdej z postaci. Widząc Iwonę, czują, że mają prawo do obnażania swoich najbrutalniejszych i najmroczniejszych stron. Lecz dlaczego szukają w swoich duszach nektaru, który ma ugasić ich pragnienie? Iwona jest bezkarnością obleczoną w ciało, niezawodnym kozłem ofiarnym. Jest też zwierciadłem; ale nikt nie wie, co może się stać, gdy w nie wejrzymy. Oto prawo dżungli, społeczny darwinizm... Estetyka tego utworu zasadza się na subtelnych sprzecznościach, niczym śmiertelna trucizna w pięknym flakoniku perfum. Zachęcamy widza do zmierzenia się z samym sobą, otwarcia drzwi, o których wiadomo, że istnieją, które nas przerażają, ale musimy zdobyć się na odwagę i za nie zajrzeć.
Z recenzji:
(...) Wspaniała „Iwona..." w realizacji Pablito No Clavó Nada jest arcydziełem reżyserii, pełnym aluzji i bogatym z najdrobniejsze szczegóły, frapującym owocem zbiorowej pracy wszystkich twórców. (...) Tragedia spotyka się tu z Komedią: śmiech nie przeszkadza zdumieniu ekscentrycznością. Pośród absurdu, w matni niedorzecznych ludzi, którzy chcą ją zamordować, jak Alicja stojąca przed Królową Karo, Iwona jest outsiderką. Sztuka nawiązuje do szeregu konwencji estetycznych, takich jak commedia dell'arte, ekspresjonizm, barok i wiele innych. Izabela to femme fatale rodem z film noir, Szambelan to wodzirej, dwie młode kurtyzany wywodzą się z burleski, a brzydkie, złowrogie ciotki wyglądają tak, jakby uciekły z panoptikum. Królowa pod pewnymi względami przypomina operową diwę, natomiast pełen wahań, rozkapryszony Książę i jego ojciec, Król, kojarzą się raczej z ekspresjonistycznymi, mrocznymi Pierrotami. W całym przedstawieniu rozbrzmiewają poetyka i estetyka Boba Wilsona i Marcela Marceau. Wizualna uczta!
María Luciana Gandolfo, www.puestaenescena.com.ar, 10.08.2016
(...) Inscenizacja zdaje się koncentrować na sztuczności; przypomina wyobraźnią Tima Burtona z charakterystyczną dla niego, czerwono-czarną wrażliwością, widoczną na przykład w Alicji w krainie czarów. Stroje, charakteryzacja, gra, muzyka, wszystko podkreśla sztuczność wynikającą z tekstu. (...) W noc premiery przedstawienie skończyło się owacją na stojąco w sali szczelnie wypełnionej publicznością, która dziękowała trupie Pablito No Clavó Nada za tę zachwycającą podróż jak z majaków obłąkanego (...).
La Letra Tal Ve, www.laletratalvez.blogspot.com.ar, 14.07.2016
Obsada:
Iwona - Florentina Messina
Król Ignacy - Juan Pablo Ruiz
Królowa Małgorzata - Romina Trigo
Książę Filip - Julián Cardoso
Szambelan - Germán Rodríguez Estraviz
Izabela - Natalia Lisotto
Ciotka / Kurtyzana - Malen Sposito
Ciotka / Kurtyzana - Rosario Ibarra
Reżyseria - Braian Alonso
Asystent organizacyjny - Andrés Gavaldá
Dramaturgia - Juan Pablo Ruiz
Producent wykonawczy - Marcela Andrés
Trening fizyczny - Nadia Gómez
Scenografia - Adriana Baldani
Oświetlenie - Estefanía Piotrkowski
Kostiumy - Josefina Tarquini / Virginia Vega / Tamarindo
Asystent charakteryzatora - Jimena Migliaccio
Audio-video - Mauro Milanich
Grafik – Mariano de la Iglesia
Zdjęcia - Tomás Ibarra / Concepción Covello / Julian Hugo
Czas trwania: 1 godz. 10 min
Spektakl grany będzie po hiszpańsku z polskimi napisami.
“Le Corvine, la legendaria historia de Ivonne Prinesa de Borgona”
30 października, niedziela, godz. 20:00
Wyjdź ze swojej strefy do Teatru Druga Strefa!
Teatr Druga Strefa, ul. Magazynowa 14a
