(...) Najbardziej interesującym spektaklem były "Procesy" Teatru Usta Usta, inspirowanepowieścią Franza Kafki, "Proces". Publiczność od początku zostaje wprowadzona w rzeczywistość wykreowaną przez pisarza w książce (...) Widz jest oskarżonym, otrzymuje konkretne miejsce na widowni i nakaz zachowania ciszy. Agata Łukaszewicz, Dziennik Teatralny, Poznań, 3 stycznia 2014
Procesy odbywają się wszędzie i trwają ciągle. Głównie w nas. Jesteśmy oskarżonymi, jesteśmy własnymi prokuratorami, a główną karą, na którą skazujemy się codziennie jest strach. Strach przed utratą pracy, akceptacji, zdrowia, miłości, życia. Dzień po dniu sami sobie budujemy szubienicę, na której w końcu zawiśniemy. Spragnieni sprawiedliwości, która nie nadeszła.
Poznański Teatr Usta Usta założyli w 2000 r. Wojciech Wiński i Marcin Liber, obecnie obaj założyciele realizują osobne działania. Prawie każdy z projektów zespołu to eksperyment związany z sytuacją oraz przestrzenią działania teatralnego. „Wrażliwość miejsca” to jeden ze znaków rozpoznawczych, a zarazem największych atutów poznańskiej grupy. Inna cecha charakterystyczna zespołu to powracająca w różnych projektach i spektaklach wizja świata-pułapki, naznaczonego samotnością, zagubieniem, niespełnieniem i doświadczeniem utraty, postrzeganie świata jako labiryntu przestrzeni zestrojonego z labiryntem ludzkich emocji i sytuacji. Każde z przedstawień Republiki Usta Usta to jednak autorski projekt, stanowiący oryginalną i aktualną w swej wymowie próbę opisania i zinterpretowania otaczającej nas rzeczywistości. To również zaproszenie do podróży przez plątaninę wydarzeń, snów, sytuacji, osób i obrazów pamięci.
W Bytomiu zespół prezentował m.in. spektakl „777”, w ramach którego na podziemnym parkingu zaaranżowali niecodzienne, metafizyczne kasyno, oraz multimedialny spektakl plenerowy pt. „Cykl” na bytomskim Rynku.
