Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia co roku jest producentem lub współproducentem przedstawień teatralnych. W tym roku wśród tych produkcji znalazły się cztery przedstawienia: Iwana Wyrypajewa „Nieznośnie długie objęcia”, „Plac Bohaterów” Krystiana Lupy, „Kalkstein/ Czarne słońce” Joanny Grabowieckiej oraz „Wielcy inni: depresje. Szymborska, Rymkiewicz, Bielicka” Jacka Kozłowskiego. 8. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia rozpocznie się 4 grudnia a zakończy 13 grudnia 2015 roku. Sprzedaż biletów na przedstawienia z sekcji PURGATORIO rozpocznie się 22 października, natomiast sprzedaż biletów na spektakle konkursowe 6 listopada br.
Od kilku lat Boska Komedia produkuje i współprodukuje spektakle. Festiwal staje się platformą długofalowej współpracy, przestaje być tylko tygodniowym wydarzeniem, a wspiera produkcje w różnych teatrach całej Polski. Spektakle Boskiej Komedii trafiają do repertuarów i żyją przez kilka sezonów. „Chcę zwrócić uwagę na załamujący się system finansowania działalności bieżącej instytucji kultury i podjąć dyskusję z eventowymi oraz komercyjnymi trendami w zarządzaniu kulturą. Festiwal o tak rozpoznawalnej marce może być poważnym narzędziem w dyskusji o kondycji kultury w naszym kraju” – mówi Bartosz Szydłowski – pomysłodawca i dyrektor artystyczny festiwalu.
Sekcja PURGATORIO to także wydarzenia towarzyszące – spotkania z twórcami spektakli konkursowych, tzw. Sceny Dantejskie oraz Teatr od kuchni, czyli możliwość rozmowy z artystami i krytykami w niecodziennych warunkach – przy kuchennym stole, czy w towarzystwie dzieci w wieku przedszkolnym. Szczególnym wydarzeniem towarzyszącym będzie prapremiera filmu przygotowanego przez fanpage „Pilne: Krystian Lupa powiedział” na temat ostatniego sezonu teatralnego w Polsce.
Iwan Wyrypajew „Nieznośnie długie objęcia”
Festiwal zostanie zainaugurowany 4 grudnia spektaklem w reżyserii i według dramatu Iwana Wyrypajewa „Nieznośnie długie objęcia”. O napisanej przez siebie sztuce mówi następująco: „jej tematem jest «realne, prawdziwe życie», a (temat) jest trudny – ponieważ absolutna większość ludzi, żyjących na planecie rzadko odczuwa łączność z życiem. Dlatego, że „prawdziwe życie” można zrozumieć tylko wówczas, kiedy dochodzi do prawdziwej łączności z tym życiem. Sama sztuka jest dla mnie przede wszystkim o języku. O stylu, o słowie, o pięknie frazy. Zapewne ta sztuka jest kontynuacją tego, co robiłem w „Lipcu”, gdzie okrucieństwo i piękno łączyło się w jedno rodząc poezję. Jak można opisać rzeczywistość słowami? Nie da się. Ale słowa mogą wywoływać stan, który jest właśnie łącznością z życiem wewnątrz nas”. Akcja toczy się w Nowym Jorku i Berlinie. Czwórka bohaterów: troje przyjeżdża do Nowego Jorku z Europy w poszukiwaniu „lepszego” życia, tylko jeden z nich tu się urodził i wychował. Całej czwórce nie udaje się odnaleźć harmonii, ich życie przekształca się w koszmar, ale nagle z każdym z nich dzieje się coś niezwykłego. Wystąpią: Karolina Gruszka, Julia Wyszyńska, Maciej Buchwald i Dobromir Dymecki.
„Kiedy zastanawialiśmy się z Iwanem Wyrypajewem, który z warszawskich teatrów wybrać jako partnera tej produkcji od razu przyszedł mi do głowy Teatr Powszechny. Paweł Łysak jest dyrektorem nowej generacji, otwartym na współpracę, poszukującym nowych rozwiązań. Ponadto mieliśmy dobre doświadczenia po wspólnie zrealizowanych "Szczurach" w reż. Mai Kleczewskiej. No i kiedy Iwan Wyrypajew spotkał się z Dobromirem Dymeckim oraz Julką Wyszyńską – to było pewne, że ten spektakl powstać może tylko we współpracy z Powszechnym. Dla mnie niezwykle ważna jest również obecność Karoliny Gruszki. Pamiętam jej hipnotyzującą rolę w sztuce Wyrypajewa „Lipiec”. Za tą rolę otrzymała główną nagrodę aktorską na pierwszej edycji naszego festiwalu. Mogę powiedzieć, że jej udział w projekcie to spełnienie mojego marzenia. Spektakl wejdzie do repertuaru Łaźni Nowej” - opowiada Bartosz Szydłowski.
Zespół:
Reżyseria: Iwan Wyrypajew, tekst: Iwan Wyrypajew, tłumaczenie sztuki: Agnieszka Lubomira Piotrowska, scenografia: Anna Met, kostiumy: Katarzyna Lewińska, muzyka: Cazimir Liske, inspicjent: Kuba Olszak, obsada: Karolina Gruszka, Julia Wyszyńska, Maciej Buchwald, Dobromir Dymecki, koprodukcja festiwalu z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie;
Data wystawienia: 4, 5, 6 grudnia 2015, Narodowy Stary Teatr, Duża scena
„Plac bohaterów” Thomas Bernhard, reżyseria Krystian Lupa
Jest to pierwsza międzynarodowa koprodukcja festiwalu Boska Komedia. Spektakl miał premierę w Litewskim Narodowym Teatrze Dramatycznym 27 marca tego roku. Tekst Bernharda, ulubionego dramatopisarza Lupy, odnosi się do wydarzeń z marca 1938, kiedy Hitler dokonał aneksji Austrii. Na przykładzie bohatera, profesora filozofii Josepha Schustera i jego otoczenia, pokazuje on społeczeństwo w stanie rozkładu, słabe, zdezorientowane. Krystian Lupa lokuje akcję bliżej współczesnego widza. Nie jesteśmy świadkami wydarzeń sprzed kilkudziesięciu lat. To zagrożenie pełza dzisiaj i jest bardzo blisko, a współczesne elity nie potrafią się zmobilizować, bezwolnie nasłuchując marszu i krzyku ulicy.
„Spektakl Lupy wzbudził kontrowersje, bo jego wydźwięk uderzał wprost w polityczne porządki na Litwie i wskazywał publiczność jako niemego świadka, odżegnującego się od odpowiedzialności za nieuchronne i groźne zmiany. Litewscy aktorzy wspaniale wpisali się w Lupowską konwencję teatralnej utopii, cierpliwie wciągając widza w katastroficzny trans bezwładu” – opisuje Bartosz Szydłowski.
Zespół:
Reżyseria, scenografia i światła: Krystian Lupa, kostiumy: Piotr Skiba, muzyka: Bogumił Misala, współpraca artystyczna i projekcje wideo: Łukasz Twarkowski, obsada: Valentinas Masalskis, Viktorija Kuodytė, Eaglė Mikulionytė, Arūnas Sakalauskas, Eglė Gabrėnaitė, Rasa Samuolytė, Toma Vaškevičiūtė, Doloresa Kazragytė, Vytautas Rumšas, Neringa Bulotaitė, Arūnas Smailys, asystenci reżysera: Giedrė Kriaučionytė, Adam A. Zduńczyk, manager projektu: Vidas Bizunevičius
Czas trwania: 240 min.
Koprodukcja festiwalu z Litewskim Narodowym Teatrem Dramatycznym (Lietuvos nacionalinis dramos teatras)
Data wystawienia: 13 grudnia 2015, Studio TVP w Łęgu
SUPER POLISH HERO
W Polsce nieustannie powracają wielkie narracje, a nad wielkimi narracjami unoszą się wielcy bohaterowie. Autorytet i wzór jednak rzadko inspirują artystów, a mity i symbole prowokują bardziej do dekonstrukcji niż uwielbienia. Czy dzieje się tak dlatego, że przeznaczeniem artysty jest szukanie nieoczywistości, pęknięć i barw niejednoznacznych? Czy też dlatego, że artystom brakuje talentu i cierpliwości w pokazywaniu pozytywnych i budujących przykładów? A może po prostu łatwiej dystansować się i oceniać niż
zdobyć się na gest empatii?
„Przy okazji zapowiedzi o nadchodzącej wojnie kulturowej, podziałach i radykalnie różnych postawach, chcemy o temacie polskiego superbohatera rozmawiać – tłumaczy Szydłowski - kim jest lub kim może być? Czy jest w ogóle jest potrzebny? I dlaczego zwykle przegrywa walkę z antybohaterem? A może to co najwartościowsze skrywa się właśnie w tym co anonimowe i peryferyjne?”.
Tym i wieloma innymi pytaniami wokół tematu SUPER POLISH HERO zajmą się twórcy i widzowie w czasie serii spotkań i rozmów, oraz dwóch prapremierowych spektakli.
„Kalkstein/Czarne słońce”, tekst Joanna Holewińska, reżyseria Joanna Grabowiecka
Joanna Grabowiecka w sztuce „Kalkstein/Czarne słońce” na podstawie tekstu Julii Holewińskiej opowie o Ludwiku Kalksteinie -Stolińskim – Polaku o niemieckich korzeniach, żołnierzu Armii Krajowej odznaczonego Krzyżem Walecznych, agencie gestapo odpowiedzialnym za wydanie Niemcom Stefana Grota-Roweckiego, współpracowniku Urzędu Bezpieczeństwa, denuncjatorze ludzi związanych z opozycją demokratyczną i Radiem Wolna Europa, a także badylarzu, mitomanie, kobieciarzu, alkoholiku, dwudziestowiecznym anty-Wallenrodzie znanym też jako autor scenariusza popularnego serialu z gatunku płaszcza i szpady „Czarne chmury”. W sztuce Julii Holewińskiej znajdziemy Polskę z czasów II Wojny Światowej, z okresu komunizmu, ale także tę z XVII wieku i tę współczesną - za każdym razem pełną dumy, brawury, odwagi, ale też zaściankowości, zabobonów, cwaniactwa i zdrad. "Kalkstein/Czarne Słońce" to podróż bez trzymanki przez polską historię i współczesność pełną pomników i szamba, przez świat, w którym ideały toczą walkę z ciemną stroną słońca.
Reżyseria: Joanna Grabowiecka, tekst: Julia Holewińska, scenografia: Mirek Kaczmarek, muzyka: Maciej Zakrzewski, ruch sceniczny: Magdalena Koza, asystent reżysera: Tomasz Wiśniewski, obsada: Matylda Baczyńska, Karolina Gibki, Natalia Kalita (gościnnie), Rafał Fudalej (gościnnie),Ireneusz Pastuszak, Andrzej Plata (gościnnie), Bogdan Słomiński (gościnnie), Tomasz Wiśniewski, inspicjent, sufler: Krystyna Fudyma;
Koprodukcja festiwalu z Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
Data wystawienia: 5 i 6 grudnia 2015, Teatr Łaźnia Nowa, Duża scena
„Wielcy inni: depresje. Szymborska, Rymkiewicz, Bielicka”, reżyseria Jacek Kozłowski
Mirosława Żak, Rafał Kosela i Włodzimierz Dyła ożywią ludzi–ikony: Wisławę Szymborską, Jarosława Marka Rymkiewicza i Hankę Bielicką w trzech monodramach pod wspólnym tytułem „Wielcy inni: depresje. Szymborska, Rymkiewicz, Bielicka”. Szymborska, Rymkiewicz, Bielicka ukazani zostaną w tzw. dołku. Doświadczenie rozczarowania, znudzenia rozpoznanym światem, daje się odnaleźć w trzech, indywidualnych, zamkniętych i kompletnych językowych przestrzeniach. Równocześnie odmienne stylistyki, właściwe dla trzech artystów, wyznaczają różne modele podejścia do opisu i diagnozowania rodzimej rzeczywistości. Każdy z nich natomiast zostanie wzięty w ostry, komiczny nawias i posłuży jako pretekst do szalonej zabawy zbiorowymi wyobrażeniami, kulturowymi normami i wielkimi hasłami, z patriotyzmem na czele.
Zespół:
Tekst i reżyseria: Jacek Kozłowski, scenografia i kostiumy: Karolina Pająk, obsada: Mirosława Żak, Rafał Kosela, Włodzimierz Dyła
Koprodukcja festiwalu z Teatrem Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu
Data wystawienia: 5 i 6 grudnia 2015, Teatr Ludowy, Scena pod Ratuszem
Więcej o festiwalu: www.boskakomedia.pl