Czytanie performatywne „Wdów z Vrindavan” 16 września w Teatrze Powszechnym

Robert Stawski
Robert Stawski
Kategoria teatr · 15 września 2015

Vrindavan, nazywane jest też „mia­stem wdów” – pielgrzymują do niego i zamieszkują je kobiety z całych Indii, które utraciły mężów i zostały pozbawione środków do życia. Opieki nad nimi podjęła się m.in.: organizacja pozarządowa „Maitri”, która jest partnerem projektu. Twórcy chcą pokazać indywidualne historie życia wdów, ich codzienność, miłość, śmierć.

16 września na Scenie Małej Teatru Powszechnego im Zygmunta Hűbnera w Warszawie o godz. 19.30, odbędzie się czytanie performatywne „Wdów z Vrindavan”. Spotkanie ma charakter otwarty.

 

„Wdowy z Vrindavan”

tekst: Magda Fertacz na podstawie tekstu mówionego przez: Pushpa Kal, Sumitra Dasi, Renuwala Dasi, Mala Paswan, Renu Dasi, Vrinda Dasi, Kamala Barman, Sanitri Sakkar, Basana Karmakar, Lolita Mandal, Promila Dasi, Madhu Mala Dasi, Kulu Biswas, Mari Dasi, Pushpa Kar, Minati Dasi, Alaka Dasi, Kalpana Dasi, Sipra Chakzabopty
reżyseria: Łukasz Chotkowski

muzyka na żywo: Stefan Węgłowski

obsada: Karolina Adamczyk, Eliza Borowska, Magdalena Koleśnik

 

Spektakl jest fuzją dwóch wrażli­wości: polskiej i indyjskiej. Polski reżyser i dramatopisarka pracują nad jednym z najbardziej palących problemów społecznych współczesnych Indii: sytuacją Kobiety po śmierci męża. Spektakl ma być oparty na wy­wiadach z wdowami z Vrindavan i tekstach napisanych przez nie podczas warsztatów we Vrindavan, prowadzonych przez Magdę Fertacz i Łukasza Chotkowskiego. Vrindavan jest miejscem kultu w Indiach, związanym z dzieciństwem, które spędził tam Kryszna.

Vrindavan, nazywane jest też „mia­stem wdów” – pielgrzymują do niego i zamieszkują je kobiety z całych Indii, które utraciły mężów i zostały pozbawione środków do życia. Opieki nad nimi podjęła się m.in.: organizacja pozarządowa „Maitri”, która jest partnerem projektu. Twórcy chcą pokazać indywidualne historie życia wdów, ich codzienność, miłość, śmierć. Chcą, by kobiety mówiły własnym głosem, głosem, którego nie chce się słyszeć.

 

Materiały zostały zebrane dzięki wsparciu i pomocy Instytutu Adama Mickiewicza.

Partnerzy: Teatr Group Kasba Arghya z Kalkuty i Teatr Powszechny w Warszawie.

5 września tekst był prezentowany podczas Sopot Non-Fiction.

 

INFORMACJE O TWÓRCACH:

Magda Fertacz

Urodzona w Warszawie, absolwentka Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych oraz Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, dramatopisarka, scenarzystka m.in. serialu Bez Tajemnic HBO, dramaturg. Laureatka i dwukrotna finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Dwukrotna finalistka konkursu Stuckemarkt. Autorka tekstów: „Absynt”, „Trash Story”, „Śmierc Kalibana”, „Hymen”, „Kurz”, „Białe Baloniki”, „Warszawa-Grabiny 6.12”, „Nie gaście”, „Fragmenty z życia małżeńskiego” (razem z Łukaszem Chotkowskim), „Iwona Księżniczka z Burbona”, współautorka tekstów: „Król kłania się i zabija”, „III Furie”, „Zawiadamiamy was, że żyjemy”, „Hamlet 44”, „Śmierć Szczęśliwa”, „Głodni Jan i Małgorzata”. Wystawiana na polskich i zagranicznych scenach teatralnych. Teksty Magdy Fertacz zostały przetłumaczone na: rosyjski, bułgarski, serbski, węgierski, szwedzki, niemiecki, czeski, słowacki, hebrajski, rumuński, angielski i znajdują się w rozlicznych antologiach. Ostatnio premiery jej tekstów odbyły się w Los Angeles –„Trash Story”, w Moskwie –„Śmierć Kalibana”, w Warszawie – „Iwona księżniczka z Burbona”, oraz w Szczecinie – „Jak umierają słonie”. W najbliższym czasie premiera „Trash Story”, planowana jest w Nowym Yorku.

 

Łukasz Chotkowski

Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej. Dramaturg, reżyser, autor sztuk teatralnych m.in: wraz z Magdą Fertacz, „Fragmenty z życia małżeńskiego”, tekstów teoretycznych m.in o Marinie Abramović, rozmów z Elfriede Jelinek i cyklu esejów teatralnych „Tylko to, co osobiste”. W latach  2006-2014 pracował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy na stanowisku głównego dramaturga. Dramaturg i współautor scenariuszy scenicznych spektakli Mai Kleczewskiej m.in.: „Fedra”, „Marat/Sade” wg Weissa, „Oresteja” wg Ajschylosa w Teatrze Narodowym, „Płatonow” wg Czechowa, „Babel” wg Jelinek, „Burza” wg Szekspira, „Podróż zimowa” wg Jelinek w Teatrze Polski w Bydgoszczy, „Cienie” wg Jelinek Teatr IMKA, „Szczury” wg Hauptmanna Teatr Powszechny Warszawa, „Burza” wg Szekspira Deutsches Schauspielhause Hamburg, „Dybuk” wg An-skiego Teatr Żydowski Warszawa. Za adaptację „Sprawy Dantona” w reżyserii Pawła Łysaka dostał nagrodę na festiwalu Klasyka Polska w Opolu. Reżyser spektakli m.in.: „O zwierzętach” wg Jelinek (nagroda za debiut reżyserski na Festiwalu Prapremier), „Łaknąć” wg Kane, „Hekabe” wg Eurypides, „Matki” wg Schleef, „Nikt nie byłby mną lepiej. Koncert” wg tekstu napisanego przez więźniarki. Twórca instalacji: „Fuga” wg Celan w Centrum Kopernika, „RE//MIX Marina Abramović: „TERAZ” w Komuna// Warszawa. Spektakle, które tworzy i współtworzy są wielokrotnie nagradzane.