Źródłem inspiracji był Ryszard Kapuściński. W tekście „Spacer poranny“ opisał swoją codzienną trasę, którą szedł przed rozpoczęciem pracy nad tekstem. To był jego czas na oczyszczenie umysłu i ułożenie w głowie fragmentów akapitów i zdań.
11-13 września Teatr Ochoty uruchomi trzeci filar swojej działalności (poza artystycznym i edukacyjnym) bazujący na lokalno-społecznych projektach. Wtedy odbędzie się performatywny audiowalk "Poranny spacer" po Polach Mokotowski zaprojektowany przez reżyserkę Eleonorę Herder i dramaturga Szymona Wróblewskiego.
„Poranny spacer“ to audiowalk, który opowiada o przeszłości, teraźniejszości oraz przyszłości Pola Mokotowskiego. Zawiera w sobie świadectwa zdarzeń i doświadczeń, które miały miejsce albo które mogły się wydarzyć w miejscach odwiedzanych przez uczestników.
W tym projekcie widz staje się słuchaczem oraz spacerowiczem. Podążając po śladach opowiadania Ryszarda Kapuścińskiego oraz zebranych przez artystów wywiadów, porusza się w przestrzeni kilku warstw parku: realnej przestrzeni Pola Mokotowskiego, nagranych dźwięków z tego terenu oraz przestrzeni wyobraźni, którą uruchomią zebrane historie.
Pole Mokotowskie to nie tylko fragment miasta, który można ogrodzić i zaznaczyć na mapie. To także przestrzeń wypełniona emocjami oraz historiami, gdzie klisze pamięci mieszkańców mogą być wywołane jak zdjęcia w ciemni albo przywoływane jak duchy.
Spacer rozpocznie się w Teatrze Ochoty, a potem przeniesie na teren i ścieżki parku. Korzystając ze smartfonów, uczestnicy będą szli przez Pole Mokotowskie, śledząc wybrane trasy na mapie. W czasie spaceru będą im towarzyszyć nagrane wypowiedzi świadków i sceny wywiadów z nimi. Każdy ze spacerowiczów dostanie również kopertę ze zdjęciami parku, które będzie oglądał podczas słuchania wybranych scen.
To będzie spacer przez publiczne i prywatne, spacer przez oficjalne i ukryte historie parku. To będzie spacer przez wspomnienia i powidoki, cienie i projekcje, które dzięki splotom i nakładaniu się stworzą nowy wymiar Pola Mokotowskiego
TEORIA PROJEKTU
Pole Mokotowskie, teoretycznie park – fragment natury w środku miasta – jest uznawany za strefę wolną od historii. Miejsce rekreacji okazuje się jednak ważnym świadkiem polskiej historii, oddaje jej bieg w bardziej uczciwy sposób niż oficjalne narracje historyczne. Chcemy pokazać tę historię poprzez prywatne, osobiste opowieści.
W latach 30. Pole Mokotowskie zostało przeznaczone pod budowę Dzielnicy Reprezentacyjnej – ideologicznego centrum odradzającego się kraju. Jednak w wyniku wypadków historycznych, plany budowy nigdy nie zostały zrealizowane. Przestrzeń parku nie stała się placem, gdzie architektura i jej funkcje są nośnikami ideologii. Jednak późniejsze losy tego miejsca nie były wolne od śladów ideologii. Ten projekt zajmuje się śladami historii, które można znaleźć na terenie między Aleją Armii Ludowej oraz ulicami Wawelską, Żwirki i Wigury, Rostafińskich, Batorego i Waryńskiego.
Źródłem inspiracji był Ryszard Kapuściński. W tekście „Spacer poranny“ opisał swoją codzienną trasę, którą szedł przed rozpoczęciem pracy nad tekstem. To był jego czas na oczyszczenie umysłu i ułożenie w głowie fragmentów akapitów i zdań. Ale nawet w krótkim tekście o codziennych czynnościach Kapuściński odkrywał nowe zjawiska – nadal pracując jako reporter. „Spacer poranny“ to także mały reportaż o Polsce z tego okresu. Metoda pracy Ryszarda Kapuścińskiego – obserwacja uczestnicząca, czyli przebywanie w miejscu, wspólnie z jego mieszkańcami – to również dla twórców projektu było inspiracją przy tworzeniu audiowalku.
O POLU MOKOTOWSKIM
Obecny teren parku był w XIX wieku miejscem stacjonowania kawalerii oraz wyścigów konnych. Powstał tu też pierwszy aeroklub i lotnisko wojskowe, a w 1910 roku pierwsze cywilne lotnisko (przeniesione do dzielnicy Okęcie w 1933 roku). W XX wieku, kiedy wyścigi przeniesiono na Służewiec, teren został wyznaczony do realizacji projektu rządowej Dzielnicy Repprezentacyjnej.
Na przełomie lat 80. i 90. działał tutaj słynny bazar – stoiska rozstawiano na parkingu stadionu klubu sportowego SKRA. W weekendy ludzie z Polski oraz innych krajów (Turcji, Bułgarii, krajów ZSRR i innych) przyjeżdżali sprzedawać wszelkiego rodzaju towary.
Dziś w parku znajduje się budynek Biblioteki Narodowej (jego budowę opisuje w „Spacerze porannym“ Ryszard Kapuściński), Główny Urząd Statystyczny, stadion klubu sportowego SKRA oraz Szkoła Główna Handlowa. Warto wspomnieć też o barach i knajpach na terenie parku, które łączą się z wieloma prywatnymi historiami mieszkańców Warszawy.
JAK BĘDZIE WYGLĄDAŁ SPACER ?
Działanie/interwencja będzie spacerem ze smartfonem z aplikacją Radio Aporee. To oprogramowanie open source, które powstało w celu nagrywania i odtwarzania dźwięków na całym świecie.
Każdy może w niej stworzyć małą mapę i załadować do niej pliki połączone z punktami GPS. Po załadowaniu aplikacji do telefonu połączonego z internetem, pliki są odtwarzane kiedy telefon znajdzie się w sąsiedztwie punktu GPS. Ta właściwość pozwala na wytyczenie tras dla uczestników i gwarantuje, że pliki będą odtworzone dokładnie w tym miejscu, do którego odnosi się ich treść.
Odtworzenie dźwięków będzie automatyczne – kiedy aplikacja jest włączona, nie trzeba naciskać dodatkowych guzików – co zaskoczy uczestników projektu i stworzy odrealnione wrażenie przemawiających do nich głosów z przeszłości.
Spacerowanie z telefonem w ręku (zamiast chodzenia w grupie z przewodnikiem) jest metaforą prywatnego doświadczenia, które jest głównym bohaterem projektu. Podkreśli to skupienie się na indywidualnym doświadczeniu obcowania z jednostkowymi historiami.
ZESPÓŁ
Eleonora Herder (1985) – reżyserka spektakli teatralnych, performerka, dramaturżka. Studiowała w reżyserię teatralną w Barcelonie i Krakowie. W 2013 roku ukończyła studia w Instytucie Teatrologii Stosowanej w Giessen. Pracowała jako dramaturżka i asystentka reżysera przy produkcjach teatralnych w Barcelonie, Berlinie, Frankfurcie i Krakowie. Obecnie pracuje przy produkcji spektaklu w Teatre Lliure w Barcelonie.
Szymon Wróblewski (1983) – dramaturg, kurator projektów teatralnych w Instytucie Adama Mickiewicza. Urodzony w Gdyni, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Był sekretarzem literackim i kuratorem projektów międzynarodowych w Narodowym Starym Teatrze. Jako dramaturg pracował z Redbadem Klynstrą, Michałem Borczuchem i Rene Polleschem.
Jan Mech (1977), sound designer, kompozytor, performer. Pochodzi z Frankfurtu. Żyje i pracuje jako artysta w Barcelonie. Studiował media, muzyke i teatr pod kierunkiem Profesora Hansa Lehmanna na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie oraz w szkole DAS-Arts w Amsterdamie. Jego instalacje dźwiękowe były prezentowane między innymi w Artists Space (Nowy Jork), Collegium Hungaricum (Berlin), Tate Modern (London), Fundacío Suñol (Barcelona), Centre Pompidou (Paryż), Fabrik Potsdam oraz Fundació Antoni Tàpies (Barcelona). Jako performer współpracował z Dorą García podczas wystawy Documenta w Kassel oraz z Allanem Kaprowem.
Projekt Eleonory Herder i Szymona Wróblewskiego
11 września 18.00
12/13 września 11.00/15.00/18.00
PUNKT INFORMACYJNY: kawiarnia Teatru Ochoty, ul. Reja 9
bilety w cenie 10 zł
