Tegoroczny cykl małych form teatralnych – „Monosytuacje 2” wzbogacony został o pokazy filmów. Pierwszy odbędzie się 12 lutego o godz. 19:00 w Sali Kinowej Instytutu Grotowskiego.
Warto poświęcić uwagę programowi Kina Teatralnego, w ramach którego zaprezentowane zostaną zapisy spektakli: „Orfeusz i Eurydyka” Janusza Stolarskiego (12 lutego), „Judyta” Roberty Carreri z Odin Teatret (26 lutego), „Zagraj to, czyli 17 tańców o czymś” Teatru Dada von Bzdülöw (5 marca), „Śmieszny staruszek” w reżyserii Wiesława Hejny (12 marca), „Motyle Donii Muzyki” Julii Varley z Odin Teatret (19 marca) oraz filmy krótkometrażowe Studia Matejka (19 lutego).
Kino Teatralne rozpocznie się 12 lutego o godz. 19:00 zapisem spektaklu Janusza Stolarskiego.
„Orfeusz i Eurydyka”. Spektakl jest wypowiedzią trzech twórców: Janusza Stolarskiego (reżyser i aktor, związany w przeszłości z Drugim Studiem Wrocławskim), Tomasza Jarosza (twórca wideo) oraz Patryka Lichoty (kompozytor i muzyk). Każdy z nich próbuje rozwikłać tajemnice, odpowiedzieć na pytania, które odnalazł w poemacie Miłosza „Orfeusz i Eurydyka”.
Na kolejny pokaz złoży się kilka krótkometrażowych filmów Studia Matejka. 19 lutego zaprezentowanych zostanie aż sześć produkcji, po których Matej Matejka, lider i założyciel Studia Matejka oraz członek Teatru ZAR opowie o swojej pracy. Zaprezentowane zostanie m.in. „Pearadise” – obraz uhonorowany nagrodami w kategoriach film zagraniczny i najlepszy aktor podczas Los Angeles International Underground Film Festival.
W Kinie Teatralnym w ramach Monosytuacji znalazły się również dwa zapisy solowych przedstawień aktorek Odin Teatret w reżyserii Eugenia Barby. 26 lutego pokazany zostanie zapis spektaklu Roberty Carreri „Judyta” na motywach biblijnej historii Judyty. Podejmuje on temat przemocy i wrażliwości, penetrując głębiny kuszącego i śmiercionośnego erotyzmu. Cała historia zostaje opowiedziana w całości już na początku. Na końcu zaś zabawny epilog wywołuje podejrzenie, że narratorka spektaklu to nie bohaterka, Judyta, ale naśladująca ją służąca. 19 marca zaprezentowane zostaną „Motyle Doñii Muzyki” w wykonaniu Julii Varley. To spektakl o tożsamości, którą główna bohaterka definiuje jako pragnienie życia. Tytułowa Doña Muzyka, postać, która uciekła ze spektaklu „Kaosmos”, snuje opowieści o swych narodzinach, przygodach związanych z entomologią, przywołując jednocześnie teorie fizyki i przytaczając poematy i legendy z różnych czasów.
W ramach cyklu zaprezentowany zostanie również teatr tańca. 5 marca będzie można zobaczyć „Zagraj to, czyli 17 tańców o czymś” Teatru Dada von Bzdülöw. Akcja spektaklu rozgrywa się w 2044 roku. Janina, Jan i Janka przystępują do realizacji eksperymentalnego dokumentu. W jednej z sal dobrze utrzymanego skansenu teatralnego, korzystając z zamierzchłych technologii (MacBookPro, rzutnik multimedialny etc.), kostiumów (Milan Fashion Week 2013) oraz emocji (kino, taniec, teatr z początku XXI wieku), próbują odegrać COŚ, co było tym CZYMŚ. Filozoficznym wsparciem i inspiracją do przeprowadzenia dokumentalnego eksperymentu jest filozofia powrotu i akceptacji Wilhelma Guido.
12 marca dzięki uprzejmości wrocławskiego Teatru Lalek pokazany zostanie jeden z najsłynniejszych w Polsce spektakli lalkowych dla dorosłych – „Śmieszny staruszek”
w reżyserii Wiesława Hejny, wg Tadeusza Różewicza. Reżyser rozbił głównego bohatera na kilka postaci. Koncept ten stanowi nie tylko nowatorskie podejście inscenizacyjne do znanego utworu, ale także próbę jego nowego odczytania. Tytułowy bohater to lalka animowana przez aktorów. Przedstawienie głównej postaci dramatu jako lalki doskonale uwydatniło społeczną degradację i przedmiotowość Staruszka. Bohater spektaklu jest samotny, mieszka z manekinem i lalkami. Utożsamia manekina z kobietą, lalki z dziećmi. Kiedy życie okazało się dla niego puste, zaczął je kolekcjonować. Pewnego razu zostaje oskarżony i staje przed sądem. Jednak nie wie, z jakiego powodu. Z wyjaśnień, jakie składa, wynika, że ludzie nie mogli zaakceptować jego odmienności. Na uwagę zasługują lalki i scenografia Jadwigi Mydlarskiej-Kowal. Głównym elementem scenografii są usytuowane w otworach czarnego parawanu cztery popiersia lalek z twarzą tytułowej postaci. Każda z nich jest groteskowo wykrzywiona pod wpływem innej emocji Staruszka.
Pokazy filmowe w ramach Kina Teatralnego odbędą się w Sali Kinowej Instytutu Grotowskiego, o godz. 19:00 w wymienionych wyżej terminach. Wstęp wolny.
Więcej: http://www.grotowski-institute.art.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1632&lang=pl
Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do zmian w programie.
