ŚLAD
"Są ślady, które znikają od razu, są też ślady które pozostają do końca. Te, które pozostają, bywają piękna pamiątką, są jednak i takie, pod których ciężarem nie potrafimy już normalnie żyć” – mówi Agnieszka Michalska, wykonawczyni monodramu.
Książka Marty Dzido to historia dziewczyny, która w klasie maturalnej zachodzi w ciążę. Poznajemy jej otoczenie, zdarzenia, które mają wpływ na podjętą przez nią decyzję.
W spektaklu dzięki swoistemu poczuciu humoru autorki i odwadze mówienia wprost o najtrudniejszych tematach, takich jak aborcja, amfetamina, seks czy samotność, Agnieszka Michalska przeprowadza nas przez wszystkie etapy dojrzewania bohaterki, od naiwności, aż po świadomość konsekwencji z tej decyzji wynikających.
We współczesnym świecie o aborcji nikt nie mówi wprost. Zamiast mówić o konkretnych przypadkach podaje się liczby i statystyki. Z kolei kobiety, które usunęły ciążę, milczą. Spektakl jest próbą pokazania, że wyciągnięcie na światło dzienne własnych przeżyć może pomóc w gojeniu najgłębszych ran. Nawet gdy śladu nic nie jest w stanie zatrzeć, przerwane milczenie może pomóc w znalezieniu pomocnej dłoni.
„- Mamo, co to jest zło?
- Nie ma zła. Jest tylko inne dobro, takie trochę gorsze.”
ŚLAD
adaptacja: Agnieszka Michalska i Maria Seweryn
reżyseria: Maria Seweryn
scenografia i kostiumy: Katarzyna Adamczyk
występuje: Agnieszka Michalska
muzyka: BLVCK
asystent reżysera i scenografa: Łukasz Kowalik
kierownictwo produkcji: Urszula Świetlińska
Agnieszka Michalska
Aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Absolwentka PWSFTviT w Łodzi na Wydziale Aktorskim. Współpracowała z Teatrami w Częstochowie, Radomiu i Olsztynie. W Warszawie grała m. in. w „Niebezpiecznych związkach” (Teatr Komedia), w „Zimnym prysznicu”, „Bombie” i „Siostrach Przytulankach” (Teatr na Woli). Aktualnie można ją zobaczyć w Teatrze Polonia w „Kontrakcie” w reżyserii K. Jandy i w Teatrze Capitol w „Dziwnej Parze” w reżyserii W. Adamczyka. Zagrała w filmach J.J. Kolskiego, a ostatnio w „Małej Maturze '47” w reż. Janusza Majewskiego. Znana szerokiej publiczności z serialu TVP „Lokatorzy” w roli Krysi.
Maria Seweryn
Aktorka teatralna i filmowa. Ukończyła Wydział Aktorski warszawskiej AT. Jest Członkiem Zarządu Fundacji Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury. Gra w prowadzonych przez Fundację stołecznych teatrach: Polonii i Och-Teatrze. Grała w wielu filmach, spektaklach i teatrach telewizji. Ostatnio coraz częściej realizuje przedstawienia. Wyreżyserowała w Och-teatrze spektakle: „Zaświaty czyli czy pies ma duszę?” J. A. Masłowskiego , „Alicja i Alicja” Amy Conroy.
Marta Dzido
Pisarka, reżyserka, montażystka. Autorka powieści Ślad po mamie, i Małż. Tłumaczona na wietnamski, węgierski i niemiecki. Stypendystka programów: Homines Urbani, Młoda Polska, Wyszehradzkich Rezydencji Literackich oraz Ministra Kultury. Absolwentka PWSFTviT w Łodzi. Autorka zdjęć do filmu dokumentalnego Podziemne państwo kobiet. Za swój reżyserski debiut filmowy, Downtown – miasto Downów, otrzymała nagrodę Hollywood Eagle Documentary Award i specjalną nagrodę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Obecnie pracuje nad filmem dokumentalnym Solidarność według kobiet.
Gramy:
Premiera: 11 lutego, godz. 19.
Kolejne spektakle: 12, 13, 15, 16 lutego, godz. 19
Bilety: 50 zł normalny, 30 zł ulgowy, 15 zł wejściówka
Rezerwacje: bilety@teatrwarsawy.pl, 22-468 00 99
Teatr WARSawy jest w prostej linii spadkobiercą Teatru Konsekwentnego – konsekwentnie, od 16 lat współtworzonego przez Aldonę Machnowską-Górę i Adama Sajnuka. Od połowy 2013 r. jego siedzibą jest budynek dawnego kina WARS przy Rynku Nowego Miasta w Warszawie. Lokalizacja ta bardzo dobrze wpisuje się w koncepcję teatru „miejskiego", wsłuchanego w głos otaczającej go rzeczywistości, zainteresowanego przede wszystkim szczerym i otwartym dialogiem z widzem – człowiekiem nowoczesnym, niezależnym myślowo, szukającym tożsamości z miejscem i ze społecznością. Ideą Teatru WARSawy jest prowadzenie takich aktywności artystycznych i kulturalnych, które zaspokoją oczekiwania właśnie tej grupy.
Teatr WARSawy stawia na współpracę z ludźmi utalentowanymi i ambitnymi, o podobnym do naszego sposobie myślenia. Tworzy przestrzeń dla rozśpiewanego kabaretu literackiego („Pożar w burdelu”), jednocześnie interesując się trudnymi, prowokującymi do myślenia, czasem bardzo osobistymi tematami (np. „Dziwka z Ohio”, „Tato nie wraca”). Spektakle Teatru WARSawy byli wielokrotnie nagradzane. „Kompleks Portnoya” został wyróżniony dwoma Feliksami Warszawskimi: za reżyserię (Adam Sajnuk i Aleksandra Popławska) oraz za debiut (Anna Smołowik). Z kolei dzięki głównej roli w „Zaklętych rewirach” Feliksa otrzymał Mateusz Banasiuk. Spektakl „I będą święta” tria Przepiórska/Rowicki/Ratajczak stał się najczęściej nagradzanym w Polsce monodramem, a ich „Tato nie wraca” powtarza jego sukces.
