Premiera spektaklu „Armine, Sister” odbędzie się dopiero 28 listopada, jednak wszystkie poprzedzające ją wydarzenia nawiązują do historii, którą chce przedstawić Teatr ZAR. Jak twierdzi Jarosław Fret, lider Teatru ZAR: „W pierwotnym zamierzeniu spektakl miał być seansem, w którym to nie my wołamy tych, którzy odeszli, lecz duchy zmarłych wołają o unaocznienie, uczynienie widocznym, odczytanie śladu. (...) Mając na uwadze perspektywę, jaką nakreślił dla poezji, sztuki, a nawet edukacji po Auschwitz Theodor W. Adorno, chcielibyśmy zadać pytanie: Czy XXI wiek ma szansę nie stać się wiekiem ignorancji?”. Poprzez nowe przedstawienie zespół próbuje zapytać o Europę, działając w przekonaniu, iż Europa jest pytaniem – o historię, tożsamość, godność. Jedną z podstawowych idei „Armine, Sister” jest podjęcie kwestii tabuizacji i zakłamania historii skonfrontowanej z powinnością dania świadectwa.
Własne świadectwo Teatr ZAR dawał między innymi poprzez wyprawy. 12 listopada o godz. 13:30 przy ul. Świdnickiej 24 zaprezentowane zostaną historyczne oraz współczesne zdjęcia i materiały zebrane przez członków Teatru ZAR podczas wypraw do Armenii, Izraela i Turcji. Osią wystawy „Być świadkiem świadków”, która potrwa do 2 grudnia, jest historia eksterminacji Ormian w roku 1915.
Premierę „Armine, Sister” poprzedzi akcja Daisuke Yoshimoto. Od 13 do 17 listopada o godz. 18:00 na placu Solnym będzie można śledzić poczynania mistrza tańca butō, który bezpośrednio nawiąże do konceptu scenograficznego nowego spektaklu Teatru ZAR. Jej najważniejszy element stanowi instalacja złożona z 16 kolumn ustawionych jako model świątyni ormiańskiej. „Świadek” to jednak dzieło niezależne, choć powstałe na tych samych artystycznych założeniach co przedstawienie ZARu. Akcja, wpisując się w tematykę poświęconą historii Ormian, jednocześnie ją przekracza – dotyczy problemu zachowywania i niesienia pamięci.
Teatr ZAR podjął współpracę z Daisuke Yoshimoto w 2003 roku, przygotowując w ramach projektu „Ewangelie dzieciństwa” spektakl „Łazarz”. Twórcze spotkanie z japońskim tancerzem stanowiło bardzo ważny moment formujący zespół.
W listopadzie rozpocznie się seminarium praktyczne VoicEncounters, które łączy się z dziesięcioleciem Teatru ZAR. Będzie ono okazją nie tylko do przedstawienia konstelacji artystów współtworzących nowy spektakl: muzyków reprezentujących różne tradycje Azji Mniejszej, Anatolii oraz Iranu, ale i przypomnienia artystów, z którymi zespół współpracował nad projektem „Ewangelie dzieciństwa”. Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. śpiewacy z rodziny Pilpanich, Patrick Vignoli z zespołu Tempvs Fvgit czy Natalka Połowynka z ośrodka „Słowo i głos”. VoicEncounters to przede wszystkim warsztaty i koncerty oparte na różnych sposobach posługiwania się głosem/pracy z głosem, które mogą być wykorzystane w procesie twórczym, wzbogacając warsztat aktora. W drugiej połowie listopada w Synagodze pod Białym Bocianem rozbrzmiewać będą pieśni kurdyjskie w wykonaniu Dengbesza Kazo oraz pieśni perskie w wykonaniu Vahdat Ensemble. W ramach seminarium będzie można również obejrzeć filmy dotyczące ludobójstwa Ormian: film animowany „Szczekająca wyspa”, a także dokumenty „Nienawidzę psów!” i „Aghet”. Pokaz filmu „Tatuaże babci” uzupełni spotkanie z reżyserką Suzanne Khardalian.
W listopadowym programie Instytutu nie zabraknie też wydarzeń związanych z działalnością naukową i edukacyjną. 25 listopada odbędzie się spotkanie z prof. Grzegorzem Niziołkiem poświęcone jego książce „Polski teatr Zagłady” (Instytut im. Zbigniewa Raszewskiego, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2013). 29 listopada natomiast o godz. 19:00 kurs wiodący Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań w roku akademickim 2013/2014 rozpocznie Dariusz Kosiński wykładem: „Piękne i prawdziwe. Sztuka aktorska „wieku pary, elektryczności i teatru” na przykładzie polskiej „epoki gwiazd””.
Wstęp na większość listopadowych wydarzeń (poza warsztatami) jest wolny.
Więcej: www.grotowski-institutute.art.pl
