W najbliższy weekend w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu zakończy się cykl małych form teatralnych „Monosytuacje”. Będzie to finał w wielkim stylu.
Spektakl „Moskwa–Pietuszki” w reżyserii Zygmunta Duczyńskiego to legendarny monodram Teatru Kana, którego premiera odbyła się w 1989 roku. Jest to teatralna wizja poematu Wieniedikta Jerofiejewa pod tym samym tytułem uznawanego za jedno z najważniejszych dzieł literatury rosyjskiej przełomu lat 60. i 70. XX wieku. Jacek Zawadzki wciela się w postać Wieniczki – przegranego alkoholika, który utraciwszy pracę w Moskwie wraca do swoich rodzinnych Pietuszek. Monodram rozgrywa się w ascetycznej scenerii wagonu pociągu. Spektakl jest nie tylko portretem skłóconego z życiem nieudacznika, stanowi przede wszystkim alegorię życia jako podroży przez czyściec do raju. Jacek Zawadzki przejmująco oddaje atmosferę poematu Jerofiejewa, zmuszając publiczność do głębokich i często niełatwych refleksji na temat stanu ludzkiej duszy.
„Moskwa–Pietuszki” prezentowana była na wszystkich najważniejszych festiwalach w Polsce, a także wielokrotnie w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Holandii, Rosji i Niemczech, wszędzie budząc uznanie publiczności i zdobywając entuzjastyczne recenzje krytyki. Szczególnie refleksyjny wymiar będzie miała pierwsza prezentacja monodramu we Wrocławiu w piątek 15 marca, gdyż w ten dzień przypada 7. rocznica śmierci Zygmunta Duczyńskiego. Spektaklowi towarzyszyć będzie spotkanie z udziałem Dariusza Mikuły z Teatru Kana, Jacka Zawadzkiego i dyrektora Instytutu Grotowskiego Jarosława Freta.
Jacek Zawadzki jest absolwentem Studium Aktorskiego przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, jednak przez większość swojej kariery zawodowej związany był ze sceną szczecińską – z Teatrem Współczesnym, Teatrem Polskim i Teatrem Kana, z którym współpracuje do dziś. Swoim wykonaniem monodramu „Moskwa–Pietuszki” w reżyserii Zygmunta Duczyńskiego zwrócił na siebie uwagę międzynarodowego środowiska teatralnego. Podobny sukces odniósł jako Wienia w spektaklu „Noc” również w reżyserii Duczyńskiego, za który Teatr Kana otrzymał nagrody Frige First i Critics Award na festiwalu Fringe w Edynburgu w 1994 roku.
Zygmunt Duczyński był jednym z najważniejszych polskich reżyserów teatru alternatywnego i niezwykle aktywnym propagatorem sztuki teatralnej. Przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora szczecińskiego Teatru Kana i autorskiego Ośrodka Teatralnego. Współtworzył Festiwal Artystów Ulicy (obecnie „Spoiwa Kultury”), Międzynarodowe Spotkania Teatralne Okno oraz Ogólnopolski Festiwal Teatrów Małych Form Kontrapunkt. Współpracował z wieloma alternatywnymi grupami, np. Teatrem Ósmego Dnia, Teatrem Provisorium. Jako terapeuta pracował z młodzieżą uzależnioną od narkotyków.
Poza „Monosytuacjami” w najbliższy weekend w Instytucie Grotowskiego odbędzie się wykład w ramach kursu wiodącego Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań „Wielka? Reforma? Teatru?”. W piątek (15 marca) o godz. 18.00 prof. Małgorzata Leyko przybliży postać i twórczość Maxa Reinhardta. Wykład dotyczyć będzie przestrzeni scenicznej, zasad reżyserii oraz pracy w teatrze i zarządzania przedsiębiorstwem teatralnym. Max Reinhardt uważany jest za jednego z najbardziej kontrowersyjnych twórców teatralnych XX wieku. W swojej pracy eksperymentował z przestrzenią sceniczną, prezentując spektakle zarówno na scenie kameralnej, w przestrzeni miejskiej, jak i na cyrkowej arenie. Ta różnorodność sprawiła, że teatr Reinhardta postrzegany jest jako najbardziejkompleksowy przykład spełnienia postulatów Wielkiej Reformy Teatru.
Wykład prof. Małgorzaty Leyko „Max Reinhardt: praktykowanie reformy” odbędzie się w Sali Kinowej Instytutu Grotowskiego (Rynek-Ratusz 27) w piątek (15 marca) o godzinie 18.00. Prezentacje spektaklu „Moskwa–Pietuszki” odbędą się w piątek i sobotę (15 i 16 marca) o godzinie 19.00 w Sali Teatru Laboratorium (Rynek-Ratusz 27). Bilety w cenie 10 zł są do nabycia za pośrednictwem sieci Biletin oraz w miarę dostępności godzinę przed spektaklem. Miejsca można rezerwować mailowo (sekretariat@grotowski-
