"Walizka" w Teatrze Żydowskim

anonim
Anonimowy użytkownik
Kategoria teatr · 20 października 2011

„Walizka” to historia pojedynczego człowieka, który odcina się od części siebie, choć jest to część jego własnej tożsamości.

„WALIZKA”

 

premiera 4 listopada 2011 r., godz. 19.00

Foyer Teatru Żydowskiego w Warszawie

spektakle: 4, 5, 6 listopada 2011 r.
9, 10, 11 grudnia 2011 r.

Reżyseria – Dorota Ignatjew
Scenografia – Rafał Sisicki
Oprawa muzyczna – Teresa Wrońska
Autorka dramatu – Małgorzata Sikorska - Miszczuk
OBSADA:
Andrzej Blumenfeld /Marek Węglarski – Fransua Żako
Joanna Rzączyńska - Żaklin
Ernestyna Winnicka – Zrozpaczona Przewodniczka z Muzeum Zagłady
Piotr Sierecki – Narrator
Jerzy Walczak - Sfrustrowany Bruno – poeta współczesności
Szymon Szurmiej/Henryk Rajfer – Pantofelnik


Autorkę zainspirowała do napisania „Walizki” przeczytana w gazecie historia pewnego Francuza. Któregoś dnia Michel Leleu wyszedł z domu i poszedł do muzeum na wystawę poświęconą Zagładzie. Rozpoznał tam walizkę swego ojca, Pierre'a Levi. Była to walizka wypożyczona ze zbiorów Muzeum w Oświęcimiu, jedna z trzech zachowanych francuskich walizek. Ten niezwykły przypadek opisały gazety.


Podobna historia powstała już wcześniej w głowie autorki, jednakże odważyła się ją spisać dopiero po tym, gdy otrzymała potwierdzenie ze świata zewnętrznego, że coś takiego mogło wydarzyć się naprawdę.


Michel Leleu w czasie wojny ukrywał się z matką pod zmienionym nazwiskiem w alpejskim regionie Savoie, a ojciec został aresztowany w 1943 r. i wysłany Oświęcimia, gdzie zginął. Syn przetrwał wojnę i pozostał już przy zmienionym nazwisku. Bohater chciał „nie pamiętać”, żyć „normalnie”, zapomnieć. Jednakże odkrycie walizki ojca wywołało wielką zmianę w jego życiu - wrócił do swojego poprzedniego nazwiska i usiłował sprawić, aby walizka została we Francji.

Małgorzata Sikorska-Miszczuk w ten sposób komentuje swoją sztukę:

 

„Walizka” to sztuka o uzdrawianiu. Wszystko, co mamy w sobie – bagaż wspomnień, często niechcianych - istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy czy nie. Możemy nigdy naszej „walizki” nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności i niepełności.


„Walizka” to historia pojedynczego człowieka, który odcina się od części siebie, choć jest to część jego własnej tożsamości.


Ta sztuka dotyczy też obszaru pamięci społecznej – nie chcemy odkrywać prawdy, otwierać walizki pełnej bolesnych wspomnień.


„Walizka” jest o wierze w uzdrawiająca moc prawdy.

 

Język spektaklu: polski
Bilety: 40 zł

http://www.teatr-zydowski.art.pl/