W poniedziałek 13 czerwca 2011 o godzinie 19:00 zapraszamy WYJĄTKOWO na Scenę na Świebodzkim na czytanie Versus Rodriga Garcíi w reżyserii Łukasza Korczaka. Wstęp jak zawsze wolny!
Czytają: Halina Rasiakówna, Blanka Kaczorowska (gościnnie), Jakub Giel, Adam Szczyszczaj
Łukasz Korczak – studiował filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Obecnie student reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Asystował między innymi Michałowi Zadarze i Krystianowi Lupie.
Reżyser o sztuce Versus:
...„Odczuwam silną potrzebę dialogu, eksperymentowania, popełniania błędów, uczenia się. na każdej płaszczyźnie. jako człowiek, widz, reżyser. García daje mi poczucie, że nie trzeba opowiadać historyjki, że można rozmawiać «uruchamiając chemię»”.
Rodrigo García (ur. 1964) – hiszpański dramatopisarz i reżyser. Dzieciństwo i młodość spędził w slumsach prowincji Buenos Aires w Argentynie, by po latach powrócić do ojczyzny i osiąść w asturyjskiej wiosce. Na charakter jego twórczości wpłynęły doświadczenia pracy jako sprzedawcy w warzywniaku, rzeźnika, kuriera i dziennikarza. Przerwał naukę w szkole reklamy, żeby poświęcić się sztuce. W 1989 roku założył teatr o wymownej nazwie La Carnicería (z hiszp.: rzeźnia), nawiązującej do sklepu mięsnego ojca, a jednocześnie odzwierciedlającej jego postawę artystyczną, krytykującą żądne krwi i ciała współczesne społeczeństwo. Zafascynowany sztukami plastycznymi, gastronomią i boksem, stawia na łączenie różnych dziedzin artystycznych, przekonany, że dawny model teatralny nie spełnia już swojego zadania. Proponuje nową estetykę wynikającą z potrzeby nowej etyki – teatr jako akcja społeczna, a nie spektakl. Teatr unikający niuansów, uderzający wprost, atakujący. García, odkryty przez europejski teatr na początku obecnej dekady, tworzy już niemal dwadzieścia lat sztukę wysoce oryginalną, skoncentrowaną na krytyce materializmu, alienacji człowieka w obliczu społeczeństwa konsumpcyjnego. Sięga po różnorodne źródła: Quevedo, Beckett, Céline, Bernhard, Buñuel czy Goya z okresu czarnych malowideł. Nie zamyka się w teatrze. Czerpie inspiracje wprost z ulic, na których się wychował. Swoje przedstawienia wystawiał między innymi w Teatro Pradillo w Madrycie, Théâtre National de Bretagne, na festiwalu w Awinionie, weneckim Biennale oraz Festival d’Automne w Paryżu. Jego twórczość prezentowana była w Afryce, Ameryce Łacińskiej, Europie, Ameryce Północnej i w Azji. W Polsce znany jest głównie ze skandalu, jaki wywołał jego spektakl Wypadki: zabić, by żyć pokazywany we Wrocławiu podczas obchodów Roku Grotowskiego w ramach festiwalu towarzyszącego przyznaniu Garcíi europejskiej nagrody Nowe Rzeczywistości Teatralne 2009.
García napisał między innymi: Versus (2008), En algún momento de la vida deberías plantearte seriamente dejar de hacer el ridículo [Pewnego dnia powinieneś poważnie zastanowić się, czy nie czas przestać wystawiać się na pośmiewisko] (2007), Cruda, vuelta y vuelta, al punto, chamuscada [Krwiste, zarumienione, wysmażone, spalone na węgiel] (2007), Aproximación a la idea de la desconfianza [Przybliżenie idei nieufności] (2006), Prefiero que me quite el sueo Goya a que lo haga cualquier hijo de puta [Wolę, żeby odebrał mi sen Goya niż pierwszy lepszy skurwysyn] (2004), Agamenon (2003), Rey Lear [Król Lear] (2003), La historia de Ronald el payaso de McDonalds [Historia Ronalda, pajaca z McDonalda] (2002), Compré una pala en IKEA para cavar mi tumba [Kupiłem w IKEI łopatę, żeby wykopać sobie grób] (2002), Borges (1999).
(za www.dramatwspolczesny.pl)
