Galeria FF w Łodzi zaprasza na wernisaż Sławomira Tobisa: 13 października 2014 (poniedziałek), godz. 18-20. Wystawa będzie czynna od wtorku do soboty w godz. 14-18 do dnia 31 października 2014.
Sławomir Tobis w swoim zestawie fotografii „As far as time and space are concerned...” przeciwstawia się migawkowej naturze fotografii, która – ukazując przedmiot w stanie trwającym część sekundy – skupia się na jego analizie. Jego praktyka fotografowania dąży do syntezy, do próby zamknięcia określonych interwałów czasu i zapisania tego odcinka na jednym ujęciu. Synteza opiera się często na redukcji środków i Tobis rozmywa na tych fotografiach szczegóły fotograficznego zapisu morskiego brzegu stosując długi czas naświetlania, który zaciera wyraźne granice i wygładza powierzchnię wody na podobieństwo srebrzystego lustra.
Ważne staje się w Jego pracach podkreślenie czasowości, które nabiera istotnego znaczenia formalnego, ponieważ – służąc tej formalnej i filozoficznej syntezie – prowadzi jednocześnie do osiągnięcia zamierzonych efektów formalnych, ważnych dla wyrażenia treści dotykających aspektów egzystencjalnych.
Pejzaże Sławka Tobisa przepełnia spokój i harmonia. Odnoszą się do bardzo ważnego dla naszego doświadczenia egzystencjalnego fenomenu równoczesnego odczuwania przemijania i trwania. Te szaro-niebieskie fotografie pokazują to, co nieodwołalnie przemija i co jednocześnie trwa tak sugestywnie. Dodatkowym zabiegiem staje się łączenie niektórych zdjęć w dyptyki i tryptyki. Niezwykłe jest to, że część z tych ułożonych obok siebie zdjęć powstało w różnym okresie czasu, w często oddalonych geograficznie od siebie miejscach. Teraz jawią się nam one jako doskonale spasowanie ze sobą części jednego uniwersalnego świata skąpane w księżycowej poświacie. Metafizyczna niezwykłość długiej ekspozycji daje mi szansę na wspólną z Autorem analizę, doświadczanie czasowości i filozoficzny kontakt z rze
Seria As far as time and space are concerned… jest skonstruowana wokół pojęcia czasu oraz antynomii „skończone-nieskończone”, „poznawalne-niepoznawalne”. Czas na prezentowanych fotografiach widzimy – dzięki możliwościom, jakie stwarza medium – w formie skondensowanej. Wymyka się on tutaj swojej „standardowej” naturze, zdefiniowanej przez Newtona jako zjawisko istniejące „od nieskończoności do nieskończoności”, na które człowiek nie ma wpływu. Nie jest także, jak sugerował Leibniz, sposobem sekwencyjnego uporządkowania wydarzeń w taki sposób, że po jednym zdarzeniu następuje kolejne zdarzenie. Tutaj bowiem „wydarzenia” są ciągłe, na dodatek ich kolejne odbywanie się powoduje wizualne uśrednienie, co (poniekąd paradoksalnie) w zasadzie eliminuje element czasu z określania zdjęć jako rejestracji poszczególnych, realnie istniejących momentów. Wchodzące w skład zestawu obrazy przeciwstawiają się migawkowej naturze fotografii, która zwykła ukazywać przedmiot w stanie trwającym bardzo krótko – najczęściej ułamek sekundy – co implikuje jej analityczny charakter, czyli wydobywanie aspektów pojedynczych lub wręcz elementarnych dla przedmiotu lub zjawiska. Z kolei dla syntezy charakterystyczna jest redukcja środków. W cyklu As far as time and space are concerned… mamy jednak do czynienia z sytuacją pozornie odwrotną – z intensyfikacją środka, jakim jest czas w fotografii. Przestaje on tutaj być „decydującym momentem” i nabiera znaczenia konstytutywnego. Prowadzi do osiągnięcia efektów formalnych, ważnych dla wyrażenia treści, które dotykają aspektów egzystencjalnych.
Treści te łączą się z zagadnieniem ludzkiego poznania, a zwłaszcza jego granic. Najbardziej naturalnym symbolem kresu poznania jest horyzont – element permanentnie obecny i widoczny, ale jednocześnie niepoznawalny i nieosiągalny. Towarzyszy on człowiekowi przez całe życie i ciągle przypomina o tym, że mimo gigantycznych postępów i rozwoju cywilizacyjnego nadal istnieją kwestie, które wymykają się ludziom w ich usiłowaniach zmierzających do stworzenia ogólnej teorii tłumaczącej wszystko w sposób pozbawiony wątpliwości.
Prace z serii As far as time and space are concerned… są pełne wyciszenia, spokoju i harmonii. Odnoszą się do bardzo ważnego dla naszego doświadczenia egzystencjalnego fenomenu jednoczesnego odczuwania przemijania i trwania. Pokazują to, co nieodwołalnie przeminęło i co jednocześnie trwa, w sposób bardzo sugestywny, na fotografii. [Sławomir Tobis]
Sławomir Tobis od roku2006 organizuje i prowadzi warsztaty Fine-Print-Photo poświęcone różnym aspektom fotografii oraz jej styku z innymi dziedzinami, a także – od roku 2008 – Szkółkę Fotografii (zajęcia dla młodzieży). Od roku 2009 prowadzi wieloletni projekt fotograficzny i organizuje ogólnopolskie spotkania fotograficzne pod wspólnym hasłem „Opowieści z pogranicza”, których efektem są wystawy (prezentowane między innymi podczas Fotofestiwalu w Łodzi, Biennale Fotografii w Poznaniu, Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki w Poznaniu oraz Festiwalu Białystok Interphoto), a także obszerna dokumentacja socjologiczno-historyczna. Od roku 2010 prowadzi zajęcia w Studium Arteterapii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu oraz w tamtejszej Letniej Szkole Arteterapii. Doktor sztuki w zakresie fotografii, członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor wielu wystaw indywidualnych oraz uczestnik kilkudziesięciu wystaw zbiorowych.
Prowadzi bloga poświęconego fotografii. www.blog.tobis.pl
ul. Traugutta 18,
90-113 Łódź PL,
www.galeriaff.eu,
e-mail: galeriaff@ldk.lodz.pl,
wystawy@ldk.lodz.pl;
tel. +48 797 326 191; +48 797 326 230
