Biała aktorka odgrywa sześć różnych postaci. Wciela się w trzy uchodźczynie z Afryki, polską i niemiecką aktywistkę oraz niemiecką prawniczkę. Cały czas zmieniając te role (poprzez zmianę peruk, głosu i gestykulacji), inscenizuje przed kamerą warsztat na temat procedury azylowej i sytuacji prawnej uchodźców w Niemczech. Kobiety, które biorą udział w spotkaniu, złożyły już swoje pierwsze aplikacje o azyl. Podczas tej procedury musiały wziąć udział w wywiadzie i wyjaśnić powody, dla których zdecydowały się opuścić swoje rodzinne kraje. Teraz, uczestnicząc w warsztacie, mają możliwość zapytać prawnika, jak powinny były poprowadzić swoja pierwszą procedurę azylową.
W Niemczech uchodźcy biorą udział w wywiadzie bezpośrednio po rejestracji. Przedtem nie mają szansy uzyskać konsultacji prawnej by przygotować się do procedury i jej formalnych wymogów. Biorą udział w wywiadzie, nieświadomi faktu, ze powinni przedstawić spójną i szczegółową autoprezentację, opisującą ich osobistą historię. Owa prezentacja jest kluczowa dla sukcesu ich aplikacji. Można by jednak zapytać, w jaki sposób udzielić przekonującego i spójnego wywiadu, będąc zmuszonym opisywać osobistą traumę w sytuacji dezorientacji i lęku, zintensyfikowanego różnicami kulturowymi, konwencjami i tabu czy konfrontacją z niezrozumiałym językiem biurokracji i wobec problemów z tłumaczeniem?
Ścieżka dźwiękowa oddaje atmosferę nieporozumień językowych, zagubienia i niedoskonałej komunikacji pomiędzy kobietami. Co więcej, ekscentryczna, przejaskrawiona i sztuczna gra aktorki ma charakter zbiorowy, a jej postaci nie oznaczają pojedynczych, konkretnych osób, których prywatne, osobiste historie poddane byłyby publicznej ocenie. Poprzez wprowadzenie estetyki karnawału cała sytuacja wydaje się na wpół realna, na wpół zaaranżowana, przechodząc od dokumentalnego zapisu do fikcyjnego scenariusza.
Praca Anny Okrasko została sfinansowana przez Mondriaan Fonds.
Anna Okrasko jest absolwentką Wydziału Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Piet Zwart Insitute w Rotterdamie. Jej prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i grupowych,m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, MOCAK-u, East International 2009 (Norwich), TENT i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie. Artystka była nominowana do nagrody Deutche Bank „Spojrzenia 2011”. Zdobyła pierwsza nagrodę w konkursie Fundacji Vordemberge-Gildewart (2011) w Krakowie oraz „Promotieprijs 2011” Fundacji Promotieprijs w Rotterdamie. W 2013 Okrasko przebywała na rezydencji w ABA Berlin Alexanderplatz. Obecnie jest stypendystką Mondriaanfonds w Holandii. W 2015 roku odbędzie rezydencje w Schloss Solitude w Stuttgarcie.
Bank Pekao PROJECT ROOM
We współpracy między Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Bankiem Pekao S.A. narodził się projekt wspierający młodą sztukę: Bank Pekao PROJECT ROOM. Sala, w której prezentowane są prace młodych artystów, przyjęła nazwę sponsora. Na przestrzeni dwóch lat począwszy od 23 kwietnia 2012 r. co dwa tygodnie, a od kwietnia 2013 w co trzeci wtorek prezentujemy najciekawsze projekty przygotowane przez polskich, a także zagranicznych twórców. Bank Pekao PROJECT ROOM stwarza możliwość prezentacji najnowszych i najbardziej interesujących zjawisk artystycznych oraz buduje platformę do dyskusji o współczesnej sztuce, do której zapraszamy artystów, kuratorów, studentów i wszystkich miłośników sztuki.
Bank Pekao PROJECT ROOM, Anna Okrasko „Masz na imię Mary, ale w rzeczywistości nazywasz się Lynda, więc jeśli chcesz wziąć ślub jako Lynda...”
Otwarcie: 13 maja 2014 (wtorek), godz. 18.00
Wystawa potrwa do 1 czerwca 2014
Kuratorka: Kaja Pawełek
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2, Warszawa
www.csw.art.pl
www.facebook.com/cswzu