Za granicą sztuki. Największy polski architekt XX wieku?: Maciej Nowicki

Redakcja
Redakcja
Kategoria sztuka · 7 stycznia 2014

MUZEUM EMIGRACJI W GDYNI
zaprasza na cykl wykładów
 

ZA GRANICĄ SZTUKI

Artyści-emigranci: uciekinierzy, wygnańcy, dobrowolni rezydenci, obywatele świata… ?

 

Największy polski architekt XX wieku?: Maciej Nowicki
dr Jacek Friedrich (Uniwersytet Gdański, Muzeum Miasta Gdyni)
8 stycznia 2014, godz. 17:30 | Infobox w Gdyni

 

Już 8 stycznia zapraszamy wszystkich na nową odsłonę cyklu „Za granicą sztuki”. Tematem spotkania będzie jedna z największych, a jednocześnie najboleśniej niespełnionych nadziei polskiej architektury – Maciej Nowicki. To właśnie w nim widziano człowieka, który może przynieść powojennemu światu odrodzenie języka sztuki architektonicznej. Jego projekty zachwycały nowatorstwem i wizjonerskim wykorzystaniem technologii. Był autorem śmiałej i nowoczesnej, choć nie ziszczonej, wizji odbudowy Warszawy i zrealizowanego, sławnego stadionu w amerykańskim Raleigh. Jego pasmo sukcesów o wiele za wcześnie przerwał jednak tragiczny wypadek. O tym co pozostawił po sobie, i o tym co bezpowrotnie zostało utracone, opowie dr Jacek Friedrich, wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego i dyrektor Muzeum Miasta Gdyni.

 

W trakcie ośmiu miesięcy przedstawiamy polskich artystów-emigrantów, których prace przekraczały granice w sztuce, otwierając świat na nowe idee, ale też dotykały newralgicznych granic światopoglądowych, środowiskowych czy pokoleniowych. Cykl wykładów – ZA GRANICĄ SZTUKI – to wyśmienita okazja by poznać twórczość najznakomitszych, choć często nieznanych w kraju, artystów emigracyjnych różnych dziedzin: malarstwa, filmu, rzeźby czy architektury. Udajemy się w różne destynacje artystycznych wyjazdów a także podejmujemy próby zrozumienia wyjątkowej sytuacji emigranta-artysty. Poznajemy więc nie tylko twórców, ale także uciekinierów, wygnańców, dobrowolnych rezydentów, obywateli świata…

 

 

 

Największy polski architekt XX wieku: Maciej Nowicki /dr Jacek Friedrich (Uniwersytet Gdański, Muzeum Miasta Gdyni) – 8 stycznia 2014

 

Architekt-modernista o nowatorskich poglądach na architekturę i urbanistykę, znany i ceniony w Stanach Zjednoczonych, mniej w Polsce. Urodził się w 1910 w Czycie na Syberii, zginął w katastrofie samolotowej 31 sierpnia 1950 w Egipcie.

 

Absolwent Warszawskiej Politechniki już w swych pierwszych realizacjach, takich jak dom rodziców czy dom wypoczynkowy w Augustowie, dał wyraz atencji, jaką darzył zasady nowoczesnej architektury stworzone przez Le Corbusiera, jednak zinterpretowane na własny sposób. Podczas okupacji Nowicki był zaangażowany w działanie konspiracyjnych pracowni urbanistycznych i architektonicznych, jeszcze w czasie wojny opracowujących plany odbudowy Warszawy, a zaraz po jej zakończeniu stworzył w ramach Pracowni Wilanowskiej Biura Odbudowy Stolicy śmiałą i nowoczesną wizję architektoniczną, nie zrealizowaną.

 

W 1945 został mianowany attaché kulturalnym w Chicago oraz polskim konsultantem przy budowie siedziby ONZ w Nowym Jorku (budowano ją w latach 1947-53). Od tej pory działał już poza Polską, obejmując kierownictwo szkoły designu na Uniwersytecie Stanowym Północnej Karoliny i wykładając na wielu innych amerykańskich uczelniach.

Najbardziej spektakularnym obiektem, który zaprojektował i który na stałe zapisał go w historii światowej architektury, była Dorton Arena - hala sportowo-widowiskowa w mieście Raleigh w Karolinie Północnej. Już po 20 latach budynek trafił na listę amerykańskiego dziedzictwa narodowego, a jego autor zaczął figurować jako Matthew Nowicki.

 

Przedwczesna śmierć zakończyła błyskotliwą karierę Macieja Nowickiego, którego projekty uznawane są za jedne z najbardziej nowoczesnych i wyprzedzających swój czas.

 

Jacek Friedrich - historyk sztuki, nauczyciel akademicki, popularyzator wiedzy. Dyrektor Muzeum Miasta Gdyni i wykładowca w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. Autor książek i artykułów poświęconych sztuce i architekturze Gdańska oraz opracowań dotyczących między innymi: dziejów architektury i teorii architektonicznej po 1945 r., ilustracji książkowej w PRL, związków kultury wizualnej i ideologii.