XIII SEMINARIUM Z CYKLU NOWOCZESNE MUZEA I GALERIE
INTERAKTYWNA EDUKACJA W MUZEUM
10 lipca 2012 roku, Warszawa
Więcej informacji, program, rejestracja
http://www.instytutmuzeologii.
Od dawna wiadomo, że interaktywność jest inicjacją procesu nauki i zabawy. Organizatorzy kolekcji, gabinetów i muzeów już w wieku XVII i XVIII rozumieli, że wyjątkowość tworzonych przez nich miejsc i instytucji polega na umożliwieniu jednoczesnego poznawania wieloma zmysłami, doznawania emocji i delektowania się niezwykłością treści. Od końca XIX wieku, czyli od czasu wyraźnego wzrostu liczby odwiedzających muzea, obawa o uszkodzenie cennych obiektów zaczęła dominować nad społecznym i edukacyjnym aspektem kolekcji muzealnych. Proces wyłączania zbiorów muzeum z zasięgu ręki zwiedzających nie trwał jednak długo. Już w latach 40.tych i 50.tych XX w. muzea techniki, nauki i przyrody powróciły do modelu ekspozycji "żywych", wymagających aktywności odbiorców. Koniec XX wieku przyniósł wielowymiarowy powrót do koncepcji uczestnictwa w procesie odbioru muzealnych wystaw. Tym bardziej, ze pojawiły się nowe możliwości technologiczno-komunikacyjne i medialne, dając muzeom nowe narzędzia, które można było wykorzystać w procesie przygotowania ekspozycji i programów edukacyjnych. Dzisiaj pojęcie interaktywnej edukacji w muzeum jest jednym ze standardów jego działania, trzeba jednak pamiętać, że każde muzeum jest osobnym światem i nie wszystkie metody wykorzystywane w jednej instytucji nadają się do zastosowania gdzie indziej. Funkcje interaktywne są skuteczne, gdy zawierając wiele ukrytych elementów służą jasno sprecyzowanemu celowi i są dopasowane do charakteru zbiorów i możliwości odbiorców.
Jak zatem powinno się planować interaktywne działania edukacyjne w muzeum, jak łączyć tradycję z nowymi technologiami, jak utrzymać unikatowość wystaw? Zagadnieniom tym poświęcone będą głosy praktyków i autorów koncepcji tego typu działań dydaktycznych.
