6-23.09.2011
Wrocław ul.Rzeźnicza 4
71 3444 634
ENTROPIA SZTUKI cz.2
Kolejne podejście do nieregularnego ujęcia przemian w sztuce z ominięciem wszelkich jej podziałów i uwzględnieniem zasad termodynamiki.
instalacja / obiekty / dźwięk / malarstwo / film / rozszerzona przestrzeń ekspozycyjna
6 - 23.09.2011
Maciej Bączyk Tadeusz Sawa Borysławski Krystian Truth Czaplicki Jacek Dziubiński Marcin Harlender Andrzej Jarodzki Alicja Jodko Mariusz Jodko Marcin Mierzicki Jan Mioduszewski Dominik Podsiadły Andrzej Rerak Paweł Romańczuk Tomasz Sikorski Piotr Skiba Lech Twardowski
oraz prace z kolekcji Entropii Sztuki / interwencje / ekspozycja stała:
Julita Gielzak Bożena Grzyb-Jarodzka Paweł Jarodzki Małgorzata Kazimierczak Jerzy Kosałka Magda Migacz Robert Mutt Wojciech Puś Kama Sokolnicka
kuratorzy: Alicja & Mariusz Jodko
otwarcie: 6.09.2011 godz.18.00
___________________________________
Entropia to jak wiadomo pojęcie opisujące zjawiska i procesy nieokiełznane, zaskakujące i anarchiczne. W zastosowaniu do sztuki może dawać przybliżoną orientację nt. stanu jej nieuporządkowania, odejścia od konwencji i przyzwyczajeń czyli otwartości i gotowości do koincydencji, a także przenikania się z innymi dziedzinami życia. W tym kontekście Entropia Sztuki jest wyrazem poszukiwania alternatywnego modelu percepcji, odmiennych punktów widzenia, słyszenia, asocjacji.
To postawa związana nie tylko z tworzeniem sztuki, ale również z jej odbiorem, funkcjonowaniem jako części codziennego życia, to zaprzeczenie "sztuczności" sztuki. To także autorefleksja galerii, miejsca gdzie przedstawia się dzieła artystów, pracuje i tworzy sytuacje kontaktu z widzem.
Entropia /z greckiego / to również "obrót," "zwrócenie się".
"Entropijny" punkt widzenia pozwala zobaczyć nie tylko destrukcję/dekonstrukcję przedmiotu, ale odsłania jego ukryte właściwości, naturę, formę. Zbliża to w tym punkcie Entropię Sztuki do japońskiej koncepcji estetycznej wabi-sabi kierującej uwagę na piękno niedoskonałości kształtów i bytów będących w ciągłym procesie transformacji, powstawania i zaniku.
Wystawa "Entropia Sztuki cz.2" łączy różne światy i media, prace różnych artystów wykonane in situ i specjalnie w tym celu oraz takie, które powstały wcześniej np. jako interwencje w przestrzeń galerii bądź stanowiące część jej kolekcji. To także obiekty gotowe, "ready-made", przypadkowo znalezione i zaakceptowane oraz prace i projekty terenowe, fizycznie istniejące w innych miejscach prezentowane tu w postaci linków i dokumentacji. W tym projekcie przestrzenie ekspozycyjne i tzw. zaplecza wzajemnie się przenikają co jest naturalną konsekwencją faktycznego stanu rzeczy. Jest przy tym zachowany wybór możliwości i opcji zwiedzania. Przekraczanie tych przestrzeni odbywa się zgodnie z decyzją np. przez tajemniczy Wizjer Lokalny.
Po ok. 2 latach intuicyjnych podejść i prób /projekty "Wizja lokalna 1-3", "Entropia Sztuki cz.1"/ jest to także najpełniejsza artykulacja idei przeistoczenia galerii w dzieło, a w każdym razie ukierunkowane spojrzenie na jej przestrzeń, historię i funkcję.
