Wieczory ze sztuką i muzyką w galerii Katarzyny Czajka

Redakcja
Redakcja
Kategoria sztuka · 1 sierpnia 2011

28 lipca w galerii Katarzyny Czajka ruszył cykl czwartkowych wieczorów ze sztuką
i muzyką, które będą odbywać się w każdy czwartek o godz. 19.00 w Dorum Art przy ulicy Ząbkowskiej 27/31.

 

Wernisaż prac młodych artystów otworzyła unikatowa instalacja manekinów autorstwa Katarzyny Czajka. Instalacja przedstawia ruchomy pokaz światła i koloru, które zamknęła artystka w szklanych rzeźbach. Ta imponująca kolekcja manekinów symbolizuje bezradnych, współczesnych ludzi, którzy choć żyją w tłumie, są niezwykle samotni. Głównym zamysłem artystki jest skłonienie nas do zadumy i refleksji, nad naszym życiem w ciągłym pędzie, zgiełku i chaosie.

Wystawa prac młodych artystów przedstawia współczesne trendy w malarstwie: abstrakcje Kamila Sarnowskiego, pejzaże natury Roberta Motelskiego, industrialne pejzaże Katarzyny Plewa oraz dynamiczne i pełne kontrastów kompozycje Bogny Podbielskiej.

 

Wystawę fotografii zdominowały prace Michała Czajka, przekrój fotografii artysty – warszawska Praga widziana jego oczami oraz zdjęcia, których główną inspiracją jest kobieta. Zdjęcia pokazują jak artysta postrzega kobietę, jej seksualność, zmysłowość, wrażliwość oraz subtelność.

 

Wieczór dopełnił występ zespołu Lester Kidson – Power Trio w składzie Lester Kidson – gitara, Jarek Baczkowski – gitara basowa oraz Nazim Alijew – perkusja. Ich bluesowa muzyka, wzbogacona o elementy funky oraz korzennego rocka doskonale komponowała się z twórczością młodych artystów. Gwiazdą wieczoru była Ewa Uryga, która wprowadziła gości w niezwykły jazzowy klimat utworem Nat King Cole When I fall In love.


Wszystkie wystawione prace będzie można kupić w galerii Katarzyny Czajka, przy ul. Ząbkowskiej 27/31 w Dorum Art. Wystawa potrwa trzy miesiące.

 

Wszystkich miłośników sztuki serdecznie zapraszamy w każdy czwartek o godz. 19.00!

 

 

 

 

O twórczości Katarzyny Czajka

Katarzyna Czajka używa XIX-wiecznej metody Louis Comfort Tiffany’ego, artysty który stał się jej pierwszym przewodnikiem po sztuce. Szukając analogii w jej twórczości można wskazać na pewne, pokrewieństwo z witrażami Marca Chagalla. Podobnie jak on artystka rozumie znaczenie szkła i przenikającego przez nie światła, jako tworzywa artystycznego. Widać też jej zafascynowanie twórczością Tamary Łempickiej, której motto często powtarza: Żyję na marginesie społeczeństwa, więc reguły normalności nie maja do mnie zastosowania. Wielu twórców miało wpływ na działania artystyczne Katarzyny Czajka, a wśród nich Pablo Picasso z początku XX wieku, gdzie mistrz przenosi w stylu kubistycznym  kształty trójwymiarowe na dwuwymiarowy plan, czy Chuck Close, gdzie każdy maleńki fragment dzieła jest osobnym obrazem. Nowatorstwo i unikalna wartość witraży Katarzyny Czajka wyraża się przede wszystkim w tym, że zaczęła tworzyć prace trójwymiarowe, przestrzenne, rozświetlone. Forma i technika jakiej używa jest niezwykle czasochłonna. Mimo to artystka ma na swoim koncie ponad 20 manekinów, niemałą kolekcję zwierząt, prócz tego lampy i podświetlane, witrażowe obrazy. Manekiny to dzieła najbardziej osobiste, symbolizujące ludzkie życie, jego ciemne i jasne strony. Ale świat jej manekinów nie jest czarno-biały, to świat pełen barw, które nadają im swoiste piękno, atmosferę tajemniczości. Przypadek sprawiał, że ostatnio zacisze pracowni zaczęli odwiedzać artyści i znawcy sztuki, co przyczyniło się do zainteresowania jej dziełami.

 

 

O twórczości Michała Czajka

 

Fotografia to jego pasja, a od 2004 roku to również jego sposób na życie.  Lubi wyzwania, podpatrywanie ludzi, emocji, sytuacji, miejsc, które pozwalają mu uchwycić w obiektywie niepowtarzalne momenty.  Ma na swoim koncie kilka wystaw indywidualnych i zbiorowych m.in. w Oranżerii Pałacowej w Wilanowie w listopadzie 2010 roku, w klubie The Eve – luty 2011 rok. Fotografował  m.in. Małgorzatę Foremniak, Szymona Majewskiego, Edytę Herbuś, Magdalenę Różczkę, Mateusza Damięckiego. Jego główną inspiracją jest piękno ukryte w każdej kobiecie.

 

Biografie młodych artystów:

 

Kamil Sarnowski (ur. 1980)

Absolwent Wydziału Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Stypendysta Wydziału Malarstwa Accademia Albertina delle Belle Arte di Torino we Włoszech oraz finalista konkursu Obraz Roku 2004. Pasjonuje go malarstwo, ilustracja oraz film animowany. Maluje przeważnie abstrakcje. Jest to twórczość, która wpisuje się w możliwości wciąż rozwijającej się cywilizacji, a co za tym idzie i techniki,  przekracza rzeczywistość, tworząc świat pełen niedopowiedzeń, a znakomicie opowiedziany. Możliwości rozumu ludzkiego, któremu zawdzięczamy istnienie komputera, artysta wykorzystuje w sposób twórczy - na ekranie komputera powstaje odbicie idei artystycznej, swego rodzaju arti del disegno, będący punktem wyjścia dzieła prawdziwego, które powstaje na płótnie.

 

 

Robert Motelski  (ur. 1977)

 

W 1997 r. ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. W 2002 r. ukończył z wyróżnieniem Wydział Malarstwa Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, pod kierunkiem profesor Barbary Szubińskiej. Wcześniej studiował w pracowniach profesorów Antoniego Fałata, Andrzeja Sadowskiego i Ewy Pełki. W konkursie Obraz Roku 2001 jego praca znalazła się wśród 100 najlepszych prac, spośród ponad 1500 zgłoszonych do konkursu. Jego zainteresowania artystyczne skupiają się na studiowaniu pejzażu i na nowatorskim sposobie jego prezentacji.

 

 

Katarzyna Plewa (ur. 1984)

 

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem.  W latach 2005 – 2010 studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych; dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego w 2010 roku. Brała m.in. udział w wystawie malarstwa Najlepsze dyplomy 2010 Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Pałac Sztuki, Kraków oraz na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Nord Art'11, Carlshütte, Büdelsdorf/Rendsburg, Niemcy. W swojej twórczości inspiruje się pracami: E. Hoppera, J. Nowosielskiego i G. de Chirica. Jej wyludnione pejzaże industrialne utrzymane są w zimnej, bez kontrastowej kolorystyce.

 

 

Bogna Podbielska (ur. 1975)

 

W 2001 roku obroniła dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, w 2005 roku jej film I come from Poland  został wyróżniony na The best off w Kino Labie CSW w Warszawie w projekcie Ekran Otwarty. W 2007 roku ukończyła studia na wydziale reżyserii dramatu na PWST w Krakowie oraz otrzymała pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie Asia – Europ Mediations Videoscreening za film Moja pneuma (scenariusz i reżyseria z Kingą Nowak), od tego roku współpracuje również  z pismem „Teatr” w roli rysownika i redaktora graficznego. Brała udział w licznych wystawach w Polsce i zagranicą m.in.: Łodzi, Wrocławiu i Sztokholmie.
W swojej twórczości nawiązuje do Biblii i mitów greckich zastanawiając się nad kondycją współczesnego człowieka. Dynamiczne kompozycje i silne kontrasty kolorystyczne nawiązują do malarstwa neoekspresjonistów.