Twórczość Brygidy Wróbel-Kulik jest uporczywym poszukiwaniem adekwatnych środków wyrazu
dla oddania fascynacji mapami i ogrodami. Ze skupieniem obserwuje ona przestrzeń.
Palimpsestowe grafiki i obrazy artystki przypominają strukturę zielnika, mozaikę
zasuszonych roślin, fragmentów opowieści i wspomnień. W nawarstwianiu map,
ścieżek i notatek z podróży odnajduje obraz świata uporządkowanego, znanego
i bezpiecznego. Niweluje zagrażające „białe plamy" nakładając na nie siatkę własnych
przeżyć. Jej cierpliwie wypracowywana strategia to wpisywanie w plany, schematy,
diagramy, map mentalnych i emocjonalnych - zapisów artystycznej penetracji otaczającej
rzeczywistości, śladów wgłębiania się we własne stany emocjonalne i świadomościowe.
Artystka wraca do utożsamiania obrazu i mapy, budowania obrazu ilustrującego
jednocześnie świat zewnętrzny i wewnętrzny, impresjonistycznego unieruchamiania.
Jej artystycznym credo stało się obsesyjne obrazowanie struktur pamięci, symboliczne
utrwalenie efemerycznego. Świadomie i konsekwentnie swoje realizacje podporządkowała
idei topografii miejsca, idei kreowania własnej imaginacyjnej przestrzeni, miejsca
szczególnego, wyniesionego do poziomu uświęconego osobistą mitologią.
