„Bloki i familoki #1” to szereg drobnych myśli o zmianach w Katowicach, rozpisanych na segmenty muzyczne, tworzące coś między koncertem, instalacją muzyczną a imprezą. Projekt ten ma charakter społeczny. Sposób jego powstania [research wśród miejscowej klasy kreatywnej] jak i finansowania [koszty w całości pokryte ze stypendium „Aktywność obywatelska” MKiDN] pokazuje obieg środków i refleksji w obrębie społeczeństwa obywatelskiego.
Aby upowszechnić „Bloki i familoki”, a jednocześnie rozszerzyć zakres osób być może zainteresowanych podjęciem krytycznej i twórczej myśli o przemianach centrum aglomeracji śląskiej, podjęliśmy decyzję o wrzuceniu do Internetu nagrania z naszego performensu.
Teksty powstałe w oparciu o ponad roczne rozpoznanie i rozmowy dotyczą takich tematów jak kontrowersje wokół miejscowej organizacji przestrzeni publicznej, stosunek do grup wykluczonych w nowo kształtującej się społeczności postindustrialnej [kwestie LGBTQIA, feminizmu], zapożyczeniach i inspiracjach miejscowych aktywistów miejskich, polityce kulturalnej miasta, napięciach powstałych między wielkimi inwestycjami regionu a mieszkańcami dzielnic oraz miejscowymi odmianami ogólnopolskiego slacktywizmu.
To wszystko brzmi dość poważnie i wydaje się dość wąskim zagadnieniem, ale to tematy, które coraz częściej są poruszane zarówno w miejscowej prasie, jak i podczas najprostszych rozmów tramwajowych. Chcielibyśmy, aby „Bloki i familoki” w każdej swojej nowej odsłonie [czy to live czy w postaci wirtualnej] kreowały przestrzeń dla dialogu o otaczającej współczesnego Ślązaka/Ślązaczki, czy szerzej obywatela Polski, rzeczywistości. To też sposób poszukiwania nowych form wymiany tego rodzaju myśli, jak taniec, muzyka, działania partycypacyjne.
Powstanie tego projektu wzięło się z potrzeby rozmowy o teraźniejszości i przyszłości miasta wśród dochodzącego do głosu pokolenia Ślązaków/Ślązaczek – miasta jako wspólnego domu z, oczywiście, przeogromnym bagażem tradycji, ale przede wszystkim miejsca rozwoju pokolenia budującego nowe Katowice i aglomerację.
„Bloki i familoki” korzystają z różnych form i różnych języków, tak jak ludzie, których myślenie posłużyło dla powstania całego projektu. Najczęściej, żeby opisać dynamikę zmian i ścierających się racji grup najlepsza staje się empatyczna ironia względem tych wszystkich dążeń.
Playlista YouTube wraz z tekstami utworów: https://www.youtube.com/watch?v=PTjB51HZkeM&list=PLzdKz5eL9JlTyc-odtbdMVrg6UUwS5NDP
Facebook: https://www.facebook.com/bloki.i.familoki/
Kontakt: bloki.i.familoki@gmail.com
***
koncepcja / reżyseria / teksty: Rafał Urbacki
muzyka / kompozycje / performance: Karolina Sokołowska, Michal Wajdzik [rabbit on the moon]
światła: Marek Kutnik
oprawa graficzna: Kacper Lipinski
rejestracja / montaż: Milan Serwański
zdjęcia: Mariusz Partyka
O twórcach:
Rafał Urbacki – ur. w 1984 r. na Górnym Śląsku - reżyser, choreograf krytyczny, antropolog ruchu, dyskutant społeczny. Studiował m.in. reżyserię dramatu w PWST im. L. Solskiego w Krakowie, kulturoznawstwo na UŚ w Katowicach, wiedzę o teatrze na UJ w Krakowie. Reżyser/choreograf projektów tożsamościowych oraz partycypacyjnych: „Mt 9,7 [On wstał i poszedł do domu]” (Stary Browar, Poznań 2010), „Mover. Projekt społeczny” (Śląski Teatr Tańca, Bytom 2010), „W Przechlapanem” (Instytut Teatralny, Warszawa 2012), „stypa” (Teatr Ósmego Dnia, Poznań 2012), „kto podskoczy jest pedałem, hej” (Inicjatywa Pomada, Warszawa 2012), „pod wielkim dachem nieba cz. 1” (Maat Festival, Lublin 2013), „Serce robotnika napędza praca” (Teatr Rozbark, Bytom 2014), „Niech nigdy w tym dniu słońce nie świeci” (Festiwal 5 Zmysłów / Teatr Fredry, Gniezno 2014), "Kształt Rzeczy. O węglu i porcelanie" (Centrum Scenografii Polskiej, Katowice 2015), "Nie z tej ziemi" (Teatr Śląski / Muzeum Historii Katowic / Industriada, Nikiszowiec 2015), "Larmo w Bogucicach. Koncert" (Muzeum Śląskie / Industriada, Katowice 2015). Współreżyser projektów intermedialnych i spektakli m.in. "Western" (z R. Talarczykiem, Teatr Śląski, Katowice 2015), „Gatunki Chronione” (z A. Czerwińskim, Teatr Rozbark, Bytom 2014), „stop.danger.we.are.[not].dancers” (z M. Przybysz, Warszawska Noc Tańca, 2013), „Pocztówka z Polski” (z Ł. Augustowskim, działanie w social mediach, 2012), „rewind” (z M. Michalcewicz, Instytut Teatralny, Warszawa 2011), „Zrównywanie” (z K. Sokołowską, XIV MKTiFST, Bytom 2010). Choreograf w spektaklach m.in. duetu Strzępka/Demirski – „Tęczowa Trybuna 2012” (Teatr Polski, Wrocław 2011), musicalu „Położnice Szpitala Św. Zofii” (Teatr Rozrywki, Chorzów 2011), „W imię Jakuba S.” (Teatr Dramatyczny, Warszawa 2011), „Courtney Love” (Teatr Polski, Wrocław 2012) oraz R. Rychcika – „Dwunastu gniewnych ludzi” (Teatr Nowy, Poznań 2012) i in. Dramaturg / researcher m.in. „Legendy” chor. K. Kołodziejczyk (Teatr Rozbark, Bytom 2014), praca intermedialna "Miłość i medycyna. Antologia" P. Orzechowskiej (CSW Kronika / Muzeum Śląskie, Katowice 2014), aplikacja na androidy „Biksa” (Teatr Śląski, Katowice 2015). Stypendysta m.in. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ArtStationsFoundation by Grażyna Kulczyk, Marszałka Województwa Śląskiego. Stale współpracuje w roli wykładowcy m.in. z Akademią Muzyczną w Krakowie. Po 11 latach spędzonych na wózku inwalidzkim od niedawna porusza się bez jego użycia dzięki opracowaniu autorskiej metody ruchu. Obecnie mieszka w Katowicach.
Karolina Sokołowska, ur. w 1983r. w Katowicach - aktorka, reżyserka, wiolonczelistka, performerka, dramaturg. Urodziła się i dorastała na Śląsku. W 2002 roku ukończyła PLM im Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie wiolonczeli. W latach 2004 do 2013 studiowała w PWST im Ludwika Solskiego w Krakowie, najpierw na Wydziale Aktorskim a po jego ukończeniu w 2008 roku rozpoczęła kolejne studia na Wydziale Reżyserii Dramatu. Współpracowała z Narodowym Teatrem Starym i Teatrem Nowym w Krakowie, Teatrem Łaźnia Nowa, Teatrem IMKA w Warszawie i Teatrem Remedium UJ . Brała udział w licznych projektach performerskich i parateatralnych. Prowadzi warsztaty teatralne, wokalne i ruchowe. Współpracowała z takimi reżyserami jak: M. Wierzchowski, Sz. Kaczmarek, K. Globisz, W. Kościelniak, J. Jabrzyk. Po latach absencji – wróciła do Katowic.
Michał Wajdzik, ur. w 1985r. – muzyk, producent, beatmaker, samouk. Swoje pierwsze doświadczenia zdobywał jako gitarzysta i kompozytor w zespole Heterodoxis. Od 2005 roku komponuje i gra na gitarze w zespole Psychodelic Sexy Funk, który w 2012 roku zajął pierwsze miejsce w ramach przeglądu muzycznego Absurdalia w Zabrzu. Rok 2014 przyniósł estetyczny zwrot w jego karierze – wraz z Darią Ryczek założył elektroniczny duet The Party Is Over, który zadebiutował na początku roku 2015. Zespół występował już m.in. podczas Festiwalu Ars Cameralis 2015, Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” itd . We wrześniu bieżącego roku Michał zadebiutował solowo podczas Ars Independent Festival jako Rabbit on the Moon. Michał stworzył również muzykę do krótkometrażowego filmu „Dripping Sky” Eny Kielskiej, zrealizowanego w ramach 48 Hour Film Project. Obecnie pracuje nad ścieżką dźwiękową do filmu „Dezolacja” K. Zagajnej. Jego fascynacje i inspiracje muzyczne rozpościerają się między rockową alternatywą lat 90. a berlińską sceną elektroniczną. W latach 2007-2012 odbywał liczne podróże po krajach Bliskiego Wschodu. Muzyka tamtych rejonów nie pozostała bez wpływu na jego twórczość. Mieszka w Katowicach.