Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce powtarza wielu za Terencjuszem. Poeta, autor tekstów piosenek, animator kultury i organizator życia kulturalnego, dziennikarz i autor książek nie tylko biograficznych wie to najlepiej, jednak taka wszechstronność niesie też za sobą sprzeczności w rolach, w które taka osoba wchodzi. Które z ról dominują?
Wszechstronność wiele wnosi do dorobku, ale również niesie ze sobą wykonywanie zawodów, które wymagają przyjmowania sprzecznych postaw w pracy. Rola artysty i działania animatora kultury wzajemnie się stoją w sprzeczności ze sobą. Dziennikarstwo to także zawód o określonej specyfice. Jednak wszystkie te zawody łączy wspólny mianownik: człowiek. Rafał Podraza. Jest wszechstronny i łączy w swojej działalności te sprzeczności; jako poeta i autor tekstów piosenek wydobywa potencjał z siebie, natomiast wchodząc w rolę animatora kultury już ten potencjał wydobywa z drugiego człowieka, a jako dziennikarz, autor książek z gatunku literatury faktu również koncentruje się na ludziach.
Poeta i autor tekstów piosenek
Pisanie wierszy oraz tekstów piosenek, to zajęcia artystyczne, stąd tutaj występuje wydobywanie tego potencjału z siebie. Choć inspiracje często pochodzą nie tylko z wnętrza człowieka, ale też z otaczającego świata, to jednak jest to przefiltrowane przez ludzkie postrzeganie, uczucia i emocje. Rafał Podraza jest poetą i autorem tekstów piosenek.
Zadebiutował poetycko w wieku prawie dziewięciu lat cyklem wierszy Milioner na łamach Polskiej Miedzi. Już w wieku dojrzałym wydał następujące tomy poezji: Życie przez palce mi ucieka, Moja intymność, Przemijanie…, Z Jasnorzewską w tle. Wiersze o miłości, bilans. 1987-2012. Pomimo dorobku poetyckiego, praktycznie nie promuje tego działania twórczego na spotkaniach autorskich. Do tej pory miało miejsce tylko jedno takie wydarzenie zorganizowane w Lubinie przez Lidię Głodowską z Centrum Działań Twórczych. Było to przedstawienie, którego historię opowiadano wierszami autora.
Przejdźmy do kariery tekściarza. Rafał Podraza pisał piosenki już w szkole średniej. Wtedy powstały teksty Jesienne liście i Chciałbym, do których muzykę skomponował Marcin Błądziński. W 2018 roku została wydana płyta, będąca efektem wieloletniej znajomości i wspólnej pracy. Na uwagę zasługuje również utwór, który Rafał Podraza napisał razem z Januszem Kondratowiczem w 2014 roku podczas Majdanu: Україна. Muzykę do niej skomponował J. Petersburski (wykonanie: Marcin Błądziński). W świetle ostatnich wydarzeń na Ukrainie tekst ponownie okazał się być aktualny w tym roku. Pisał także, choć są to pojedyncze utwory, dla: Kasi Wilk, Bogdana Trojanka, Haliny Frąckowiak, Waldemara Koconia, Magdy Dureckiej. Jego piosenki zaśpiewała też między innymi laureatka Nagrody im. Heleny Majdaniec z 2017 roku - Julia Trojanowska. Również z jego piosenką pod tytułem Na skrzydłach dni wystąpiła Julia Chmielarska podczas Polskiego Finału Eurowizji Junior 2016, zajmując trzecie miejsce. Jego utwory wygrywały także ogólnopolskie i międzynarodowe dziecięce konkursy wokalne, m.in.: na Węgrzech, we Włoszech, Bułgarii, Kazachstanie, Niemczech, Danii, Egipcie, Portugalii. Niektóre utwory doczekały się także przekładów na: język włoski, angielski, niemiecki i rosyjski.
W 2021 roku miała swoją premierę piosenka Chcemy w wykonaniu młodzieży ze Studia Piosenki SMOK. Do jego słów muzykę skomponował Piotr Tamborski. Tutaj solowe partie wokalne zaśpiewała Sara James, laureatka programu Voice of the Kids Poland i II miejsca Międzynarodowego Konkursu Eurowizji Junior.
Rafał Podraza (w rozmowie ze mną) sam przyznał, że zawsze chciał być autorem tekstów piosenek, a poetą nigdy. To odzwierciedla się w jego działaniach twórczych, ale przecież te dziedziny artystyczne są pokrewne. Zdają się być jednak jedynym segmentem działalności skoncentrowanej na nim samym, czyli wydobywaniu potencjału z siebie. Dlaczego? Następne akapity to wyjaśnią.
Działalność w szczecińskim oddziale Związku Literatów Polskich
Działalność w związkach czy grupach twórczych nie jest tylko związana z samym wyrażaniem siebie poprzez literaturę czy sztukę, choć zdarzają się osoby, które się do tego ograniczają, a już postawa animatora kultury, który zamiast skupić się na wydobywaniu potencjału z drugiej osoby, skupia się tylko i wyłącznie na własnym, co nie prowadzi do niczego dobrego, jest nie do przyjęcia. Animator kultury nie jest gwiazdą w swoich przedsięwzięciach z tego konkretnego zakresu działań, a przynajmniej nie powinien nią być. Rafał Podraza skupiał się na wydobywaniu potencjału z innych W tego typu działania wpisana jest również współpraca z ludźmi, a jej przebieg wpływa znacząco na efekty. Działając aktywnie w szczecińskim oddziale Związku Literatów Polskich, wspomagał funkcjonowanie organizacji, inicjował wydarzenia, szczególnie przed i za czasów pełnienia funkcji wiceprezesa. Wspierał nie tylko członków i kandydatów, ale też młodych i nadal to robi – nie podejmuje się tego sam. Trudno tutaj nie wspomnieć o członkini szczecińskiego oddziału ZLP i prezesce w latach 2011-2015, Róży Czerniawskiej-Karcz, która współdziałała razem z nim przy licznych projektach.
Już przed objęciem wiceprezesury, w styczniu 2010 roku zainicjował zorganizowanie Regionalnego Konkursu Poetyckiego O wers Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej dla młodzieży. Zrealizowano go w tym samym roku po raz pierwszy. Współorganizował go razem z poetką, publicystką i animatorką kultury Różą Czerniawską-Karcz, która działała w tym środowisku od 2000 roku. W następnych latach odbyły się jeszcze cztery edycje tej inicjatywy, ale już ogólnopolskie. Rozstrzygnięciom towarzyszyły wydarzenia kulturalne związane z twórczością patronki. W przypadku pierwszych czterech edycji wydawano almanachy, a po piątej ukazała się w serii:akcent Antologia „O wers Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej” z nagrodzonymi utworami ze wszystkich edycji, w tym również piątej. Konkurs nie tylko sprawiał, że młodzi twórcy pióra mieli okazję spróbować swoich sił. Organizatorzy dokładali wszelkich możliwych starań, by promować twórczość laureatów. Ponadto przypominał postać Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej znaną z poezji miłosnej.
Kolejną inicjatywą jest cykl spotkań W Pałacu literacko. Spotkanie organizacyjne odbyło się wiosną 2010 roku. Nazwę wymyślił Rafał Podraza, a Róża Czerniawska-Karcz dodała do niej: cykl spotkań z poetami i pisarzami nie tylko szczecińskimi…, aby zaznaczyć otwartość inicjatywy. Natomiast pierwszy wieczór W Pałacu literacko odbył się w październiku tegoż roku, a bohaterem był kapitan Józef Gawłowicz (pisarz marynista i ówczesny prezes szczecińskiego ZLP). Spotkania prowadzone są do dziś. Promowani są autorzy i ich twórczość wydawana w różnych wydawnictwach. Czytelnicy mieli okazję spotykać w murach Pałacu Młodzieży twórców słowa ze Szczecina, z regionu zachodniopomorskiego i spoza województwa. Główną organizatorką i prowadzącą te spotkania jest wspomniana wcześniej Róża Czerniawska-Karcz, jednak Rafał Podraza prowadził je wielokrotnie. To kolejna inicjatywa, która nie tylko pełni funkcję promocyjną, ale również jest skupiona wokół drugiego człowieka. Nawiązywanie kontaktu, zapoznawanie się z twórczością i działalnością autorki czy autora, organizowanie scenariusza i promocji (w tym medialnej), prezentacja w rozmowie i ekspozycja Bohaterów spotkań, to rola animatora przecież.
W kwietniu 2011 roku prezeską Związku Literatów Polskich w Szczecinie została przywołana wcześniej Róża Czerniawska-Karcz, a wiceprezesem Rafał Podraza.
Nie tylko uregulowane zostały takie sprawy, jak przeniesienie siedziby, uregulowano dokumentację i sprawy finansowe oddziału, wykonano jego logo, a nawet podjęto współpracę z instytucjami kultury (Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, Klub 12. Dywizji Zmechanizowanej, INKU Szczeciński Inkubator Kultury, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, Szczecińska Agencja Artystyczna, Galeria Kapitańska), czy z Urzędem Miasta czy z Wydziałem Kultury Urzędu Marszałkowskiego, ale również w latach 2011-2015 odbywało się wiele spotkań literackich z pisarzami i poetami, a także upamiętniających, na przykład siostry z rodu Kossaków: Magdalenę Samozwaniec i Marię Pawlikowską-Jasnorzewską.
Łącznie odbyło się ponad 150 promocji i spotkań literackich w Szczecinie, regionie i kraju. Również z inicjatywy prezesowskiego duetu powstała seria:akcent (redaktorką do dziś jest Róża Czerniawska-Karcz), w której ukazują się książki nie tylko szczecińskich autorów (poezja, proza). Szczeciński oddział Związku Literatów Polskich wspomagał nie tylko członków oraz kandydatów, ale także młodych, którzy byli na początku swojej drogi literackiej.
W 2014 roku powstała grupa Nowy Akord, której działania były wspierane przez szczeciński oddział Związku Literatów Polskich poprzez propozycję wydawniczą, promocję w mediach twórczości młodych poetek i poetów, czy pomoc w nawiązaniu współpracy, na przykład przy akcji Nowy Akord mówi stop wandalizmowi na Cmentarzu Centralnym! Pomimo że to nieformalne środowisko twórcze założone przez poetkę, Annę Jakubczak i poetę Sebastiana Rosę nie działało długo (grupa rozpadła w 2015 roku po odejściu współzałożyciela, a następnie nastąpił rozłam na dwie odrębne nieformalne grupy twórcze), to niektóre osoby należące do wspomnianych grup do dzisiaj działają przy szczecińskim ZLP.
Kadencja Róży Czerniawskiej-Karcz i Rafała Podrazy w latach 2011-2015 zmieniła oblicze tego związku twórczego, a działania były przede wszystkim skoncentrowane na ludziach (autorach i ich twórczości), Dzięki temu wydobywany był z nich potencjał i pomagano im rozwinąć skrzydła, a także nawiązywały się współprace, które pozwalały rozwijać umiejętności oraz sprawdzać się w nowych sytuacjach podczas działań animacyjnych i twórczych.
Organizator festiwali
Wspomniano wcześniej o wspieraniu w działaniach twórczych młodych, ale to nie są jedyne takie działania – w życiorysie Rafała Podraza można je znaleźć zarówno przed pójściem śladami Magdaleny Samozwaniec, czyli wstąpieniem w szeregi Związku Literatów Polskich, jak i później. Organizowane festiwale nie tylko stanowią szansę dla młodych wokalistów, ale również stały się sposobem na ocalenie od zapomnienia ikon polskiej muzyki rozrywkowej, więc po raz kolejny ta działalność animatora koncentruje się wokół człowieka.
Rafał Podraza, mając osiemnaście lat, oglądał Festiwal w Opolu, gdzie debiutanci walczyli o Nagrodę im. Anny Jantar. Doszedł do wniosku, że zorganizuje porządny Festiwal Anny Jantar. Najpierw był konkurs, a potem pomysł ten przerodził się w Festiwal. Pierwsze trzy edycje odbywające się w Legnicy, to był konkurs piosenki, a ostatnia 4. w tym mieście, to IV Ogólnopolski Festiwal Piosenki o Nagrodę im. Anny Jantar (2001 rok).
Po latach Rafał Podraza wrócił z Jarosławem Kukulskim do pomysłu – nowym domem festiwalu była Września. Nazwa brzmiała: Ogólnopolski Festiwal im. Anny Jantar. Podczas trzeciej edycji zyskał rangę międzynarodowego, a czwarta i piąta edycja nosiły nazwę Festiwal Twórców Polskiej Piosenki (2007, 2008).
Można powiedzieć, że Rafał Podraza przyczyniał się do wydobywania potencjału z uczestników inicjatywy, ale również przybliżał słuchaczom takie postacie, jak sama Anna Jantar, czy, między innymi Janusz Kondratowicz, Bogdan Olewicz. Andrzej Mogielnicki. Warto również wspomnieć, że w 2001 roku za zainicjowanie i organizację Festiwalu im. Anny Jantar Rafał Podraza otrzymał Złotą Płytę od firmy fonograficznej Polskie Nagrania.
Kolejnym festiwalem zainicjowanym przez Rafała Podrazę jest Konkurs Wokalny Zjazd Młodych Gwiazd, który odbywa się w Szczecinie od 2016 roku. Jego ideą jest nie tylko danie szansy uzdolnionej wokalnie młodzieży, ale również ocalenie od zapomnienia polskich piosenek i ich twórców oraz wykonawców.
Podczas pierwszego ZMG młodzież wykonywała piosenki Kasi Sobczyk, Karin Stanek i Heleny Majdaniec, drugi poświęcony był Irenie Jarockiej, trzeci dziewczynom Rocka, czwarty – utworom Janusza Kondratowicza, a w piątym poznaliśmy lepiej repertuar Heleny Majdaniec.
W 2022 roku, po roku przerwy, festiwal powróci do Szczecina ze zmianami. Jedną ze zmian jest przeniesienie koncertu finałowego z Ogrodu Różanego do Teatru Letniego im. Heleny Majdaniec. Warto także przypomnieć, że patronką nagrody głównej jest nadal królowa twista.
Sposób wyłaniania uczestników także uległ zmianie. Przestają być ważne wcześniejsze sukcesy i osiągnięcia. Jak czytamy na stronie internetowej Szczecińskiej Agencji Artystycznej (…) liczy się tylko tu i teraz (…). Przesłuchania planowane są na dni 29, 30 kwietnia, a koncert finałowy ma się odbyć 19 sierpnia 2022 roku. Uczestnicy mają w tegorocznej edycji za zadanie przygotować polską piosenkę, którą na przestrzeni lat wyśpiewała wokalistka z naszego kraju. Inicjatywa stała się jeszcze bardziej otwarta na odkrywanie młodych talentów, a co za tym idzie, wydobywanie potencjału z uczestników.
Rafał Podraza nie tylko organizuje festiwale. Wciela się również w rolę jurora w licznych konkursach wokalnych. Z zaangażowaniem pomaga młodzieży poprzez swoje inicjatywy i działania w rozwijaniu talentów. Robił to już wcześniej, prowadząc zajęcia z tańca, na przykład w Centrum Kultury Muza w Lubinie, czy w Domu Kultury Kopernik w Legnicy, jako instruktor grup tanecznych i teatralnych. Był również nauczycielem historii. Dlaczego o tym wspominam? Kluczowa w zawodzie nauczyciela, tak samo jak animatora kultury, jest umiejętność nie tylko samego nauczania, ale także wydobywania potencjału z drugiego człowieka.
Dziennikarz
Dziennikarstwo jest nie tylko zawodem, ale również misją. W dzisiejszych czasach szybki dostęp do informacji, jej rozumienie oraz właściwa selekcja decydują o skuteczności działań. A wspomniane działania, to również ludzie, którzy żyli i są tu i teraz. Media pełnią również funkcję kulturową czy dostarczają rozrywki. W dziennikarstwie Rafała Podrazy znajdziemy właśnie szeroko rozumianą kulturę, ale również sport. To kolejna dziedzina, którą się zajmuje – ona bowiem także jest skoncentrowana na człowieku. Rafał Podraza nie tylko przekazuje informacje o współczesności, ale też ocala od zapomnienia to, co minione.
Jest dziennikarzem z długim stażem. Zaczęło się od Panoramy Legnickiej, do której napisał list z zapytaniem, czy może napisać artykuł o Annie Jantar. Zgodzili się. Prowadził tam rubrykę dla młodych Przeczytaj, to dla ciebie. Później były Konkrety, Rzeczpospolita Jaworska czy Wersja. Współpracował również z Gazetą Piastowską i Kurierem Szczecińskim, gdzie publikował wywiady w rubryce 3 pytania Podrazy do….
Po przeprowadzce do Szczecina (w 2008 roku) zaistniał też na łamach Prestiżu, gdzie publikował teksty, a nawet prowadził własne rubryki: Czy wiecie, że…, Poczet szczecińskich olimpijczyków, Prestiżowe książki. Kolejny periodyk, w którym publikował, to Pragnienie Piękna. Miało to miejsce w latach 2012-2014.
Na szczególną jednak uwagę zasługuje aktywność w tygodniku Na Żywo. Współredaguje tam od 2017 roku rubrykę pod nazwą Historia jednej piosenki, odkrywając przed czytelnikami zapomniane piosenki i ich twórców. Ukazała się nawet książka Szlagiery sentymentalne, dla której bazą była właśnie ta rubryka. Historie piosenek pojawiają się również w publikacjach książkowych 13 historii ukrytych w piosenkach. Kondratowicz, Tango Notturno… z gramofonowej płyty i 13 historii ukrytych w piosenkach. Jarocka – tutaj ludzie (wykonawcy, autorzy tekstów i kompozytorzy) są bohaterami większych historii.
Rafał Podraza zaznaczył też swoją obecność w radiu i telewizji. Udzielał się w Polskim Radiu Szczecin, programie I Polskiego Radia w Warszawie, Radia dla Ciebie, Radia Pogoda, Radia Wrocław, Radia Legnica i Radiu Koszalin. Współtworzył audycje o Kossakach, Magdalenie Samozwaniec, Helenie Majdaniec, Januszu Kondratowiczu czy polskiej piosence.
Jego aktywności nie zabrakło także w telewizji. W TVP Szczecin prowadził Kącik literacki razem z Różą Czerniawską-Karcz, gdzie promowali czytelnictwo oraz literaturę, a dla TVP Rozrywka realizował swój autorski program (24 odcinki) Na festiwalowej scenie…, także na potrzeby programu Historia jednego przeboju wielokrotnie jako gość opowiadał o genezie piosenek, współtworzył też program Gwiazdozbiór.
Jednym z często używanych przez Rafała Podrazę (a nawet ulubionym gatunkiem dziennikarskim) jest wywiad. Na przestrzeni lat przeprowadził ich naprawdę wiele.
W Kurierze Szczecińskim publikowane były jego rozmowy z: Kasią Wilk, Jarosławem Kukulskim, Marylą Rodowicz, Haliną Frąckowiak, Januszem Kondratowiczem, Ireną Szewińską, Danielem Zawadzkim, Alicją Majewską, Kayah’ą, Patrycją Hurlak, Edytą Geppert, Ireną Jarocką, Korą, Adrianną Biedrzyńską, Lidią Stanisławską, Kukizem, Staszewskim, czy Ryszardem Rynkowskim. Spora część z nich ukazywała się w rubryce Trzy pytania Podrazy do… (2009 rok). Taki cykl pojawia się także w Gazecie Piastowskiej, a dziennikarz rozmawiał również między innymi z Jerzym Stuhrem czy Waldemarem Koconiem.
Nie zabrakło wywiadów też w prasie kolorowej. W Pragnieniu Piękna publikowane były w ramach rubryki Rozmowy przy kawie Rafała Podrazy oraz innych działach.
Długo też współpracował z magazynem szczecińskim Prestiż. Od roku 2009 do 2016 na łamach tego periodyku ukazało się osiem wywiadów (z Haliną Kunicką, Joanną Rawik, Eleni, Krystyną Jandą, Tomaszem Raczkiem i Krzysztofem Antkowiakiem).
Wywiad jest gatunkiem, który może prezentować sylwetkę lub być rozmową na różne tematy. Pozwala w większym stopniu oddać bohatera publikacji poprzez możliwość ukazania nie tylko informacji czy opinii, ale też w pewien sposób elementów sposobu bycia bohatera poprzez, na przykład to, jak buduje swoje wypowiedzi. Tutaj ta działalność Rafała Podraza skoncentrowana na człowieku jest bardzo wyraźna.
Na łamach wcześniej wspomnianego Prestiżu ukazywały się również artykuły: między innymi o Annie Jantar, Filipinkach, Helenie Majdaniec, Kossakach.
Z kolei od marcu 2009 roku na łamach periodyku ukazywała się rubryka Poczet szczecińskich olimpijczyków. Opublikowanych zostało łącznie trzynaście tekstów, w których dziennikarz przybliża czytelnikowi postacie szczecińskich sportowców, to: Ryszard Stadniuk, Dorota Brzozowska, Izabela Antonowicz-Szuszkiewicz, Róża Data-Ptak, Krzysztof Pierweniecki, Henryk Wawrowski, Justyna Banasiak, Danuta Straszyńska, Ryszard Dawidowicz, Przemysław Stańczyk i Andrzej Sikorski. Jak na początku wspomniano, artykuły przybierały różne formy, a teksty o sportowcach były typowymi sylwetkami informacyjnymi.
Rafał Podraza od niedawna był w Szczecinie i go poznawał (w tym też ludzi) – stąd powstała ta rubryka, jak również Czy wiecie, że…
Na łamach Prestiżu od roku 2011 ukazywała się rubryka recenzencka Prestiżowe książki, którą prowadził dziennikarz. Cykl zmieniał się na przestrzeni lat. Na początku rubryka nie składała się z recenzji, jak to bywa w wielu periodykach. W skład publikacji prócz tekstu recenzenckiego charakterystycznego dla prasy kolorowej wchodził Kwestionariusz (nie)Literacki, który został stworzony na bazie kwestionariusza Prousta.
Jak możemy przeczytać w zapowiedzi, poprzez te krótkie wywiady dziennikarz oddaje głos autorom. Jak wygląda przykład? W numerze szczecińskiego Prestiżu ze stycznia 2011 roku recenzuje książkę Mariusza Szczygła Zrób sobie raj. Ponadto na pytania z kwestionariusza odpowiadają, m.in.: Kira Gałczyńska i Krystyna Kofta – zostają też zaprezentowane ich książki w formie zdjęć. Byli prezentowani w tej rubryce także szczecińscy pisarze, m.in.: Janusz Krzymiński czy Wojciech B. Jasiński. Taki właśnie kształt rubryki utrzymuje się do czerwca 2012 roku.
W tym okresie pojawiają się również wiersze wybranych przez Rafała Podrazę autorów. W kwietniu 2013 roku Rafał Podraza w ramach Prestiżowych książek publikuje wywiad z biografką, Mariolą Pryzwan. W kolejnym wydaniu również pojawia się ta sama forma wypowiedzi dziennikarskiej, ale tym razem autor rozmawiał z Różą Czerniawską-Karcz. Natomiast w czerwcu i lipcu 2013 roku już mamy do czynienia z samym tekstem recenzenckim. W styczniu 2014 roku Rafał Podraza podsumowuje poprzedni rok, a następnie w lutym i marcu zostają zrecenzowane po dwie książki na numer, a potem już w okresie od kwietnia 2014 do końca 2016 roku jest recenzowana jedna książka na wydanie. Warto zwrócić uwagę także, jakie dziennikarz książki recenzuje. Rzadko jest to beletrystyka, czy poezja, a najczęściej literatura faktu i biografie. Może rubryka recenzencka nie jest typowym miejscem, gdzie człowiek się pojawia w publikacji prasowej, jednak sam fakt obecności autorów poprzez kwestionariusz i wywiady, a nawet tematykę recenzji w postaci biografii, przemawia za tym, że jednak, pomimo krytyczno-literackiego charakteru tekstów, ci ludzie tutaj są obecni – pojawiają się elementy ich sylwetki w mniejszym lub większym stopniu. Rafał Podraza publikował jeszcze swoje recenzje w Pragnieniu Piękna.
Dziennikarstwo Rafała Podrazy, jak również cztery publikacje książkowe wspomniane powyżej ukazują, że jednak ta misja krzewienia kultury jest dla niego bardzo ważna. Mieliśmy również do czynienia z publikacjami dotyczącymi sportu. Ale każde działanie, niezależnie jaką dziedzinę weźmiemy pod uwagę (artystyczną, kulturalną, a nawet społeczną), to przecież ludzie. Dziennikarz ukazuje ich w taki sposób, by zaciekawić czytelnika czy odbiorcę, ale nie ma opiera popularności publikacji na skandalu. Co nie oznacza, że idealizuje swoich bohaterów – wszystko jest wyważone, ale …bez lukrowania, jak sam mówi.
Autor książek nie tylko biograficznych
Rafał Podraza jest uznanym w Polsce specjalistą od rodziny Kossaków i… polskiej piosenki. Nad pierwszą książką biograficzną zaczął pracować w 2006 roku. Efektem była publikacja Magdalena, córka Kossaka. W 2012 roku wydana została jej poszerzona wersja pod tytułem Córka Kossaka. Wspomnienia o Magdalenie Samozwaniec. W tym samym roku wydał również książkę o Wojciechu Kossaku, która trzy lata później została również wznowiona i poszerzona. Także opracował i opublikował książkę Moich listów nie pal! Korespondencja Magdaleny Samozwaniec do rodziny i przyjaciół. Dzięki niemu także czytelnicy mogą czytać nieznane dzieła Magdaleny Samozwaniec, które opracował i opublikował: Z pamiętnika niemłodej już mężatki, Moja siostra poetka, Trzymajmy się! Życiowe rady dla starych i młodych.
Przygotował też do druku dziennik Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: Szatan wojnę spłodził. Zapiski 1939-1945. Trzeba przyznać, że Rafał Podraza dba o pamięć po Kossakach. Wspólnie z Różą Czerniawską-Karcz wydał publikację Madzia i… Magdalena, czyli o Samozwaniec inaczej. Książka to zbeletryzowana opowieść, która powstała na podstawie zapisków przyjaciółki pisarki, Krystyny Chróścielskiej.
Autor z powodzeniem pisze też o muzyce i sporcie. W 2013 roku ukazało się pierwsze wydanie książki Helena Majdaniec. Jutro będzie dobry dzień, która była pierwszą w Polsce monografią literacką o tej piosenkarce i szczeciniance. W 2015 książka została poszerzona i wydana po raz drugi nakładem Wydawnictwa W.A.B.
W 2020 roku powstał audiobook ze słuchowiskiem pod tytułem Cyrograf. Historia z życia Heleny Majdaniec, a ten rok zaobfitował kolejną pozycją na temat królowej twista w opracowaniu Rafała Podrazy: albumem Mój Paryż. Śladami Heleny Majdaniec. Biograf dba bardzo o pamięć swojej bohaterki. W perspektywie jest także film dokumentalny o niej i monodram.
Ma na koncie Rafał Podraza również takie książki, jak: Rozmowy o Zmierzchu (trzynaście wywiadów opublikowanych we wcześniejszych latach w prasie), Tekściarz (publikacja wydana nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego o Krzysztofie Dzikowskim), czy Anna Jantar. Ikona z przypadku?. Ostatnie wymienione dzieło powstawało dosyć długo. Pierwsza jego wersja powstała już podczas studiów autora, jako praca socjologiczna, pt. Legenda Anny Jantar jako zjawisko socjologiczne. Poszerzona i uzupełniona wersja doczekała się formy książkowej. Ukazało się też drugie wydanie. Autor wydał także nakładem wydawnictwa OficynaR wywiad rzekę Wieczór nad rzeką zdarzeń. Janusz Kondratowicz w rozmowie z Rafałem Podrazą.
W jego dorobku znajdziemy takie książki o tematyce sportowej, jak Przegrane medale. Jak działacze niszczyli sportowców czy Kłobukowska. Przerwany bieg.
We wszystkich tych publikacjach dominują ludzie, pojawiają się również formy wypowiedzi dziennikarskiej, a tematyki pokrywają z działalnością w mediach., a nawet są przedruki z gazet, tak, jak w Rozmowach o zmierzchu. Jest to działalność literacka, jednak dominuje literatura faktu skupiona wokół ludzi, czyli bohaterach naszej codzienności.
Omówione powyżej obszary działalności takie jak pisanie wierszy i tekstów piosenek skupiają się na wydobywaniu potencjału z samego siebie, jednak w twórczości poetyckiej Rafała Podrazy pojawiają się również postacie ze świata muzyki. Mam na myśli utwory: annie german, annie jantar czy agnieszce osieckiej. W pozostałych dziedzinach: animacja kultury i działalnie w związku twórczym, dziennikarstwo i pisanie książek, stanowią przestrzenie, w których drugi człowiek występuje w roli głównego bohatera – i właśnie takie oraz tacy przeważają w dotychczasowym dorobku Rafała Podrazy.
