Poetycka podróż na kilka przystanków autobusowych.
Co można napisać o dwudziestu dwóch wierszach zamkniętych w formę podróżną? O
Można, mówiąc o samej selekcji, zacytować odautorskie słowo Jacka Dehnela z Serii w ciemność:
Teraz z tych pięćdziesięciu paru [wierszy wybranych do innego zbioru1] wybrałem dwadzieścia dwa, które wydają mi się nie celne może, ale mniej niecelne niż pozostałe. Oby trafiły. Do Państwa.
I pewnie do wielu trafiają. Ale jako pojedyncze strzały właśnie. Dwadzieścia dwa strzały. Może nawet różnego kalibru. Wybrane zapewne nieprzypadkowo. A jak? Roman Honet stwierdza, że to „kompletnie nieważne.” I chyba ma rację.
Wszystkie te wybory, które na zmianę przekartkowuję, te wiersze podróżne, mają pełnić zupełnie inną rolę. Zda się, że właśnie określoną nazwą serii. Mieszczące się w wielu kieszeniach książeczki są zdecydowanie mniejsze niż większość sygnowanych przez Biuro Literackie. Zabrać je można w prawie każdą podróż. Inna sprawa, że zawierają zaledwie dwadzieścia dwa wiersze, więc do czytania nie będziecie mieli zbyt wiele. Tym bardziej, że niektóre utwory w nich zamieszczone są naprawdę skromnych rozmiarów.
Może lepiej poszukać jakiś solidnych wyborów w ebookach? Może zgrać klasykę z Wolnych Lektur? Lub znaleźć miejsce w plecaku, torebce, walizce na tomik regularnych rozmiarów tych samych autorów?
Szczególnie, gdy szykuje się podróż dłuższa niż ta między kilkoma przystankami tramwajowymi lub autobusowymi. Czy warto sięgnąć po wiersze w wersji podróżnej proponowane przez Biuro Literackie? To chyba zależy od podróży i podróżującego.
Dotychczas w serii:
Jacek Dehnel, Seria w ciemność
Roman Honet Rozmowa trwa dalej
Julia Szychowiak, Naraz
-------------------------------
Wydawnictwo: Biuro Literackie
-------------------------------
Wykorzystano materiał graficzny promujący serię „22. Wiersze podróżne″
-------------------
1 Słowa w nawiasie - Michał Domagalski
