Przez kilka lat rozmawialiśmy z lekarzami, bo nie mogliśmy się pogodzić z oskarżeniami, że są zadufani w sobie, przemęczeni, w ciągłej pogoni za pieniędzmi, niemoralni. Że stracili empatię, są urynkowieni, zatopieni w procedurach, kontraktach, punkty za leczenie przeliczają na kasę. Że się wzbogacili, a tymczasem pacjent stał się dla nich po prostu klientem.
Pytaliśmy: kto to jest wielki lekarz? Na jaką nagrodę mogą liczyć lekarze i jak się mierzą z porażkami? Skąd czerpią wzory? Kto jest dla nich mistrzem? Czego się boją? Co to znaczy być dla pacjenta człowiekiem?
Odpowiedzi, zawsze szczere, były czasami trudne do przełknięcia. Zdarzało się, że – jak z profesorem Religą – kłóciliśmy się na całego. Ale zawsze dostawaliśmy od „naszych” lekarzy wspaniałe lekcje człowieczeństwa.
Dariusz Kortko
Nikt na studiach nie uczy, jak rozmawiać z pacjentem, choć jest to jedno z najważniejszych narzędzi naszej pracy. Każdy lekarz może dojść do tego sam, pod warunkiem że ma otwarte
oczy i serce.
PROF. CEZARY SZCZYLIK
Leczony powinien być człowiek, a nie jego narządy. Czy można opisać radość z obserwowania zdrowiejącego pacjenta? Ja nie potrafię.
PROF. WITOLD RUDOWSKI
Dobry lekarz to taki, który pamięta, że kiedy się nie uczy, to się cofa.
PROF. JERZY HOŁOWIECKI
Jeśli tabletka nam pomaga, to dlaczego jej nie zażyć? Nie ma sensu wytrzymywać bólu, powinno się go eliminować.
PROF. TOMASZ TROJANOWSKI
Jestem despotyczna, wymagam wiedzy od lekarzy. Bez tego ten szpital już dawno by padł.
PROF. ARIADNA GIEREK-ŁAPIŃSKA
Są zjawiska, których istoty nie rozumiemy. I lepiej tę niewiedzę uznać, niż udawać, że wiemy wszystko.
PROF. BOGDAN DE BARBARO
KRYSTYNA BOCHENEK – urodzona 30 czerwca 1953 r. w Katowicach, zmarła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Dziennikarka i publicystka, twórczyni wielu inicjatyw społecznych (m.in. Ogólnopolskiego Dyktanda). W 2004 r. została wybrana na senatora, od 2007 r. wicemarszałek Senatu RP. Współautorka książek „Jubileuszowe Dyktando”, „Chirurdzy i detektywi”, „Jak Krystyna z Krystyną”.
DARIUSZ KORTKO – pracę w „Gazecie Wyborczej” rozpoczął w 1991 r. Od 2004 r. redaktor naczelny katowickiej redakcji „Gazety Wyborczej”, współautor książek: „Czerwona księżniczka”, „Religa” i „Na szczycie stromej góry. Opowieści o transplantacjach” (z Judytą Watołą). Z wykształcenia politolog, jest absolwentem Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego.