Dawno temu spotkałem się ze swoim przeznaczeniem i razem postanowiliśmy iść dalej
Autorzy o książce:
Marek Dyjak to arsenał amunicji. Zadając kolejne pytania, otwierające szczelnie pozamykane skrzynie ze wspomnieniami, nigdy nie wiedzieliśmy na co trafimy, ale zawsze mieliśmy pewność, że będzie wybuchowo. Wszyscy myślą, że Dyjak to świetny wokalista, rasowy pijak i niedoszły samobójca. My staraliśmy się odnaleźć prawdziwą naturę Marka, tę mniej znaną i oczywistą. Wrażliwego człowieka skrytego pod maską prostolinijności, pogodnego faceta w przebraniu depresyjnego mruka i radykalnego komentatora rzeczywistości, którego metafor nie przebiją najwięksi poeci. Mamy nadzieję, że czytając tę książkę, zbliżą się Państwo do prawdziwego Marka. Choć on sam na pewno by stwierdził, że to absolutnie, kurwa, niemożliwe.
Fragmenty z książki:
Byłem facetem, który żył prawie jak bezdomny. Ekskluzywnym alkoholikiem uprawiającym muzykę. Mieszkałem w ciemnych dzielnicach. Na Jeżycach w Poznaniu, na Pradze w Warszawie, przy Grodzkiej w Lublinie, zanim zrobiła się tam „Starówka”. W przeróżnych miejscach, w których działy się przeróżne rzeczy. Bardzo mocne rzeczy. Wszystkie mam opisywać? To były tanie chwyty. A to nie ma być tania książka
Zło przychodzi łatwo, a dobre rzeczy wynikają tylko z ciężkiej walki
Wiecie jaka jest najgorsza rzecz, która może się przytrafić alkoholikowi? Łzy ze szczęścia. Bo często szczęśliwa sytuacja kończy się nawrotem i piciem. Niebezpieczne jest szczęście i nieszczęście. Łzy radości bolą tak samo jak łzy smutku.
Jestem cały pogryziony przez takie rzeczy, ze komary to przy nich kwietny pyłek
Zdarzyło mi się pobić ojca. Bardzo poważnie. Wylądował w szpitalu. Mniejsza z tym, czy słusznie czy niesłusznie. Nie ma sytuacji, które pozwalają zabić ojca. Takich rzeczy się po prostu nie robi... Pobicie taty przeżyłem strasznie. Wygranie tej przegranej sytuacji powoduje, ze nigdy, przenigdy sobie z nią nie poradzę. W wieku dwudziestu pięciu lat miałem już jakąś masę. A ojciec przegrał dlatego, że w najszczerszych myślach nie spodziewał się, ze taki gówniarz może wyskoczyć. Straszna sytuacja. Przecież w jego życiu musiały być też dobre uczynki. Ja jednak całą świętość umiejscowiłem w matce. Powinienem był podzielić ją trochę sprawiedliwiej.
Teaser:
ARKADIUSZ BARTOSIAK – rocznik '75. Kiedyś reporter, dzisiaj reżyser i zawodowy wywiadowca.
ŁUKASZ KLINKE – rocznik '75. Kiedyś dziennikarz radiowy, dzisiaj lektor i zawodowy wywiadowca.
Od dziesięciu lat dzielą wspólną pasję – lubią rozmawiać z ludźmi. Tylko tyle i aż tyle. Ich wywiady ( już prawie trzysta) można przeczytać na stronie www.wywiadowcy.pl. Na stałe współpracują z „Playboyem”.
Swoje rozmowy publikowali także w„Przekroju”, „Gazecie Wyborczej” i „Filmie”.
