Kapituła Nagrody Wielkiego Kalibru w składzie: Janina Paradowska, Marcin Baran, Witold Bereś, Piotr Bratkowski, Marcin Maruta, prof. Zbigniew Mikołejko, Marcin Sendecki i Grzegorz Sowula ogłasza nominacje do dziesiątej edycji Nagrody Wielkiego Kalibru.
Wojciech Chmielarz, Podpalacz (Wydawnictwo Czarne)
Warszawa, środek mroźnej zimy. W spalonym domu leży ciało zamordowanego biznesmena, a jego ciężko poparzona żona walczy o życie w szpitalu. Komisarz Jakub Mortka ma nadzieję, że to gangsterskie porachunki albo przypadkowe zaprószenie ognia. Niestety wkrótce wie już, że trafił na seryjnego podpalacza, który krąży po mieście z koktajlami Mołotowa. Mortka musi odłożyć na bok osobiste problemy i z całą energią poświęcić się śledztwu. Trzeba powstrzymać szaleńca, zanim zginą następni ludzie… Świetny policyjny kryminał ze współczesną Warszawą w tle.
Wojciech Chmielarz – urodził się w Gliwicach w 1984 roku. Dziennikarz. Publikował m.in. w „Pulsie Biznesu”, „Pressie”, „Nowej Fantastyce” i „Polityce”. Redaktor naczelny serwisu internetowego niwserwis.pl, zajmującego się tematyką przestępczości zorganizowanej, terroryzmu i bezpieczeństwa międzynarodowego. Mieszka i pracuje w Warszawie. Podpalacz to pierwsza powieść z planowanej serii o komisarzu Mortce. W 2013 roku ukazała się kolejna: Farma lalek.
Agnieszka Chodkowska-Gyurics, Tomasz Bochiński, Pan Whitcher w Warszawie (Instytut Wydawniczy Erica)
Książę detektywów Scotland Yardu na tropie zbrodni w ogarniętej powstańczą gorączką XIX-wiecznej Warszawie.
Ostatnie miesiące roku 1862. W Warszawie spokój – zostaje odwołany stan wojenny. Jednak obie strony – polscy spiskowcy i rosyjscy okupanci – wiedzą, że to cisza przed burzą. Służby carskie zrobią wszystko, by wyłapać przywódców polskiego podziemia. Na zlecenie cara do Warszawy zjeżdżają najlepsi angielscy policjanci. Jednym z nich jest słynny Jonathan „Jack” Whicher (postać i misja autentyczne), zwany „księciem detektywów”.
Tymczasem w niewyjaśnionych okolicznościach znika krewna cara. Pan Whicher zostaje odwołany od spraw politycznych i skierowany do odnalezienia zaginionej…
Chłodny umysł inspektora Scotland Yardu musi przeniknąć mroczną tajemnicę, nie tylko zniknięcie arystokratki. Okazuje się, że ktoś morduje i masakruje swoje ofiary, tak by nikt nie był w stanie ich rozpoznać. Śledztwo przenosi się z wytwornych salonów stolicy Królestwa do podłych zaułków Powiśla i straszliwych mordowni Pragi. Detektyw, by przeżyć, będzie musiał swój sprawny umysł wesprzeć pewnym okiem i ręką zbrojną w rewolwer.
Agnieszka Chodkowska-Gyurics – z wykształcenia inżynier mechanik, zatrudniona jako wysokiej klasy specjalista od baz danych, jest także tłumaczką z języków rosyjskiego i angielskiego. Jako pisarka niedawno debiutowała w prasie publikacjami opowiadań. Uwielbia dobre, klasyczne kryminały – i takie też zawsze pragnęła pisać.
Tomasz Bochiński – debiutował w 1984 w fanzinie Kwazar. Opowiadania, nowele i mikropowieści publikował w „Feniksie”, a potem w „Science Fiction”. W roku 1988 wspólnie z Wojciechem Bąkiem wydał zbiór opowiadań fantasy Królowa Alimor. W 1990 roku ukazała się pierwsza powieść Bochińskiego, space-opera Kurierzy Galaktycznych Szlaków. Tego samego roku wraz z rysownikiem Grzegorzem. W. Komorowskim wydał komiks Rycerze Ziem Jałowych. W 1991 opublikował kolejną powieść fantasy Sen o Złotym Cesarstwie.
Około roku 2000 odczuł gwałtowną potrzebę przybliżenia czytelnikom prawdziwej, pozbawionej krzywdzących stereotypów historii szacownego cechu grabarzy. W efekcie powstał zbiór opowiadań Wyjątkowo wredna ceremonia, wydany w 2005 roku, których głównym bohaterem jest Elizabediath Monck – duma i ikona grabarskiej konfraterni.
Mariusz Czubaj, Zanim znowu zabiję (W.A.B.)
Warszawa, 10 kwietnia 2010 roku, w okolicach Dworca Wschodniego Jacek Kos rzuca się pod pociąg. W obliczu katastrofy smoleńskiej śmierć piłkarza z polskiej kadry przechodzi bez echa. Dwa tygodnie później do Katowic przybywa Józef Heinz i prosi syna, którego nie widział od wielu lat, by pomógł mu wyjaśnić powody tego samobójstwa. Kierując się względami osobistymi, Rudolf Heinz postanawia przeprowadzić na urlopie drobne dochodzenie. Zagłębiając się w prywatne śledztwo, profiler stopniowo odkrywa powiązania z niewyjaśnionymi zabójstwami nastoletnich chłopców. Sprawie nadano kiedyś kryptonim ZZZ. Nazwa nawiązywała do listu, który pozostawił nieuchwytny morderca. Tymczasem w długi weekend majowy ze szpitala psychiatrycznego ucieka Inkwizytor, by wyrównać rachunki z Heinzem i resztą świata...
Mariusz Czubaj – pisarz, antropolog kultury i wykładowca w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Autor książek: Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do neofanów (2006), W stronę miejskiej utopii (2007), (razem z Wojciechem J. Bursztą) Krwawa setka. 100 najważniejszych powieści kryminalnych (2007) oraz Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne (Oficynka, 2010). W duecie z Markiem Krajewskim napisał dwa kryminały z nadkomisarzem Paterem: Aleja samobójców (2008, W.A.B.) i Róże cmentarne (2009, W.A.B.). Jest też autorem kryminałów o profilerze Rudolfie Heinzu: 21:37 (2008, W.A.B.), za którą otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru, Kołysanki dla mordercy (2011, W.A.B.) oraz Zanim znowu zabiję (2012, W.A.B.). Mieszka w Warszawie.
Recenzja powieści Zanim znowu zabiję
Piotr Głuchowski, Umarli tańczą (Agora)
27 grudnia 1984, Polska.W Toruniu zaczyna się proces morderców ks. Jerzego Popiełuszki. W lasach wokół miasta zabijane są kolejne ofiary. Nieuchwytny sprawca kastruje mężczyzn, odcina piersi kobietom i odprawia makabryczny rytuał.
Prawie trzydzieści lat później dziennikarz tygodnika „Głos Torunia” Robert Pruski odbiera list od córki dwojga zamordowanych, która szuka grobu rodziców. Wszystkie dokumenty dotyczące ich życia i śmierci zostały zniszczone, skradzione lub przypadkowo spłonęły. Żadna gazeta ani telewizja nie chce podjąć tego tematu. Pruski także nie odpisuje. Autorka odkręca gaz…
Piotr Głuchowski – napisał około 300 reportaży z Polski, Białorusi, Izraela i Wielkiej Brytanii. Jest laureatem nagrody „Grand Press” za reportaż o władcach Korei Północnej. Urodził się w Warszawie 45 lat temu, wychował w Toruniu, mieszka we wsi Niemcz przy torach kolejowych z Gdańska do Poznania. Od 1990 roku jest dziennikarzem i redaktorem „Gazety Wyborczej”. Umarli tańczą to jego kryminalny debiut.
Recenzja powieści „Umarli tańczą”
Marta Guzowska, Ofiara Polikseny (W.A.B.)
Ofiara Polikseny to nie tylko trzymający w napięciu kryminał, ale również świetny portret środowiska archeologów i pożegnanie z romantycznymi wyobrażeniami dotyczącymi ich profesji. Marta Guzowska debiutuje w sposób brawurowy: zapomnijmy o Indianie Jonesie i Larze Croft! Przed nami Mario Ybl: pijak, który boi się ciemności, degenerat życiowy i wybitny naukowiec.
Stanowisko wykopaliskowe w Turcji, słynna Troja, która nie wygląda bajkowo. Panuje nieznośny skwar, kłębią się stada turystów, wszystkich obsiadają muchy. Ekipa archeologiczna znajduje tajemniczy szkielet na terenie archaicznego cmentarzyska. Wiele wskazuje na to, że mogą być to szczątki mitycznej Polikseny. Sensacja wisi w powietrzu. Naukowcom nie jest jednak dane długo cieszyć się swoim znaleziskiem, ich koleżanka bowiem zostaje bestialsko zamordowana, a jej zwłoki złożone na starożytnym ołtarzu. Jak się niebawem okaże, nie będzie to jedyna ofiara. Prace ekipy zostają wstrzymane. Mario Ybl, ceniony antropolog, ekspert od ludzkich szczątków wspierający archeologów w pracy, zaczyna nabierać podejrzeń, ale nikt nie traktuje go poważnie.
Marta Guzowska – archeolog z tytułem doktora, pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w badaniach ceramiki z II tysiąclecia p.n.e. z rejonów Egei i zachodniej Anatolii. Brała udział w pracach archeologicznych na terenie Grecji i Izraela. Od kilkunastu lat jest członkiem ekipy wykopaliskowej w Troi. Zadebiutowała Ofiarą Polikseny, pierwszą częścią cyklu kryminalnego, którego bohaterem jest ekscentryczny antropolog Mario Ybl, cierpiący na lęk ciemności; w 2013 roku ukazała się kolejna część, Głowa Niobe. Jest współzałożycielką grupy pisarskiej „Zbrodnicze Siostrzyczki".
PM Nowak, Ani żadnej rzeczy (Czarna Owca)
W willi w Podkowie Leśnej od strzału w głowę ginie trzydziestodziewięcioletnia kobieta. Komisarz Jacek Zakrzeński z Komendy Stołecznej Policji ma nadzieję szybko wyjaśnić sprawę, ale główny podejrzany przedstawia żelazne alibi. Śledztwo zaczyna zataczać coraz szersze kręgi, a niedoświadczony prokurator Kacper Wilk, z którym komisarz zmuszony jest współpracować, wydaje się być kompletnie zagubiony.
Gdy dochodzenie trafia na pierwsze strony gazet, sprawy wymykają się spod kontroli. Zakrzeński powoli traci nadzieję na schwytanie sprawcy, za to Wilk zaczyna mieć własne pomysły...
PM Nowak (ur. 1977) – językoznawca, repatriant, tłumacz. Po latach tułaczki po świecie zamieszkał na warszawskiej Ochocie, by w pełni poświęcić się pisaniu. Ani żadnej rzeczy… to jego debiut powieściowy otwierający serię kryminałów o komisarzu Zakrzeńskim i prokuratorze Wilku.
Recenzja powieści Ani żadnej rzeczy
Marcin Wroński, Skrzydlata trumna (W.A.B.)
W najnowszej powieści Marcin Wroński raz jeszcze zabiera nas do Lublina. Przedwojennego i powojennego. Rok 1945. Oskarżony o współpracę z hitlerowcami komisarz Maciejewski trafił do lubelskiego Zamku, w którym od kilku miesięcy jest rozpracowywany i przesłuchiwany przez okrutnego majora Grabarza. Towarzyszem Zygi w celi jest Adam Duski, który przed laty był świadkiem w sprawie samobójstwa w Lubelskiej Wytwórni Samolotów. Ponura atmosfera więziennych murów wywołuje falę wspomnień i skłania do rozmów. Maciejewski znajduje się w ciężkim położeniu, jego życie wisi na włosku. W marcu 1936 roku Zyga Maciejewski otrzymał wezwanie do fabryki samolotów, w której znaleziono ciało martwego strażnika. Z zeznań świadków wynikało, że przyczyną samobójstwa była nieodwzajemniona miłość do pewnej kobiety. Z pozoru wszystko wydawało się jasne, jednak gorączkowe starania wywiadu wojskowego, zmierzające do jak najszybszego zakończenia śledztwa, dają komisarzowi do myślenia. Drobiazgowe dochodzenie odsłania mroczną tajemnicę...
Marcin Wroński – prozaik, dziennikarz, redaktor. Debiutował zbiorem opowiadań Udo Pani Nocy (1992), pisał prozę postmodernistyczną, fantastykę, książki dla dzieci. Jego wielką pasją literacką jest pisanie o dawnym Lublinie, czego dał wyraz ostatnio w Piękne jesteście przyjaciółki moje i w serii kryminałów retro o komisarzu Maciejewskim: w Morderstwie pod cenzurą (2007, książka nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru) oraz w Kinie „Venus” (2008, książka zgłoszona do Paszportu „Polityki”). W 2010 roku ukazał się jego kryminał Officium Secretum, w 2011 trzecia część cyklu o komisarzu Maciejewskim, A na imię jej będzie Aniela, w 2013 kolejna – Skrzydlata trumna, w 2013 najnowsza – Pogrom w przyszły wtorek. Mieszka w Lublinie.
Dotychczasowymi laureatami Nagrody Wielkiego Kalibru byli: Marek Krajewski, Paweł Jaszczuk, Marek Harny, Marcin Świetlicki, Zygmunt Miłoszewski (dwukrotnie), Mariusz Czubaj, Joanna Jodełka i Gaja Grzegorzewska.
