„Powlekać rosnące” - nowa książka Mueller

Listopad i grudzień z premierowymi pozycjami w serii Szkice w Biurze Literackim to obok Myśli do słów Piotra Matywieckiego i Starych śpiewek Andrzeja Sosnowskiego także zbiór esejów Powlekać rosnące Joanny Mueller. W drugiej już książce krytycznoliterackiej warszawskiej autorki wątki autobiograficzne splatają się harmonijnie z rozważaniami o literaturze, tworząc gatunek pograniczny – rodzaj sylwy łączącej w sobie autobiograficzną intymistykę z namysłem krytyczno- i historycznoliterackim.

Joanny Mueller nie interesuje pisanie sterylnych, a przez to pozbawionych życia rozpraw naukowych, ponieważ interpretacja cudzych tekstów dopiero wtedy jest wartościowa, autentyczna i „bliższa krwiobiegu”, gdy się ją zanurzy w prywatnym doświadczeniu życiowym. Takimi splotami autobiografii i interpretacji były teksty składające się na poprzednią książkę eseistyczną – wydaną również w Biurze Literackim – dobrze przyjęte przez czytelników i nagrodzone Stratygrafie.

Głównym tematem Powlekać rosnące jest macierzyństwo. Charakteru pisma kreślonego „białym atramentem”, jak to nazwała Hélène Cixous, nie można podrobić – doświadczenia macierzyństwa nie da się wymyślić, można je tylko przeżyć i przepisać. Autorkę ciekawi, dlaczego temat bycia matką – wyeksponowany i wyeksploatowany w tzw. dyskursie publicznym (wystarczy wziąć pod uwagę liczbę debat o sytuacji matki we współczesnym społeczeństwie) – jest wciąż marginalny w literaturze.

W ostatnich latach ukazały się oczywiście takie książki, jak: Polka Manueli Gretkowskiej, Księga początku Anny Nasiłowskiej oraz poświęcona nie tylko macierzyństwu, ale też „macierzyństwu utraconemu”, czyli poronieniu, książka Obsoletki Justyny Bargielskiej, jednak to wciąż za mało, żeby mówić o kontynuacji nurtu macierzyńskiego zapoczątkowanego w polskiej literaturze chociażby przez Przymierze z dzieckiem Marii Kuncewiczowej.

W zapowiadającym książkę na stronach Biura Literackiego eseju „Praca marzenia sennego, czyli Epifania i bergamotki” Mueller pokazuje, w jaki sposób wiersz przechodzi z fazy prenatalności (gdzie wszystko jest jeszcze presymboliczne, zanurzone w sennych majakach nieświadomości) do momentu, w którym może się narodzić w słowach. Autorka, dość przewrotnie żonglując rekwizytami z imaginarium psychoanalityków, tak pisze o śnieniu wierszem:

„Kogo interesuje marzenie senne bardziej niż samego marzyciela? Kogo w ogóle ono interesuje, jeśli pominąć sytuację medyczną wymagającą prócz szczerości pacjenta także uwagi psychoanalityka? I czy w tym seansie właśnie sens snu jest najistotniejszy, a nie dogmatyczne przekonania lekarza i niewysławialny niepokój klienta? Wreszcie – żeby pytaniom uczynić zadość, niech padnie jeszcze jedno – czy mamy jakąkolwiek szansę oddać autentyczny zrąb snu, tak by nie gruntować go przy tym gładzią poetyckich metafor ani nie uspójniać lepikiem nazbyt zwartej narracji?”.

Joanna Mueller urodziła się 13 listopada 1979 roku w Pile. Jest poetką, redaktorką i krytyczką literacką. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Za tom Zagniazdowniki (2007) była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. Otrzymała także nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej za zbiór szkiców Stratygrafie (2010) oraz Nagrodę Czterech Kolumn (2011). Bibliografię książek wydanych w Biurze Literackim uzupełniają Wylinki z 2010 roku.

Fragmenty zapowiadające książkę >>>

http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=260&co=txt_4637

Wkrótce w Biurze Literackim

Jacek Dehnel, Języki obce >>>

http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro?site=1B0&news_ID=2013-07-16

Andrzej Falkiewicz, Ta chwila >>>

http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro?site=1B0&news_ID=2013-07-23

Justyna Bargielska, Szybko przez wszystko >>>

http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro?site=1B0&news_ID=2013-08-06

Piotr Matywiecki, Myśli do słów. Szkice o poezji >>>

http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro?site=1B0&news_ID=2013-08-13

Marta Podgórnik, Zawsze >>>