O wyzwaniach, jakie niesie lektura wierszy "ostatniego poety niemożliwego", pisał m.in. Piotr Matywiecki: "W wierszach gromadził słowa niespójne znaczeniowo i emocyjnie, druzgotał harmonijną składnię. I przez ten stos mownych "odpadków" przetłaczał coś, co było mu dane niejako przedwstępnie, naturalnie: liryzm, egzystencjalne intuicje".
W nocie edytorskiej do Dzieł zebranych, tom 3 Jan Stolarczyk pisze: "Tak, 'Słoje zadrzewne' były swoistą summą życiową wykreowaną cierpieniem realnym (choroby) i gorączkowo romantycznym (mit artysty Prometeusza), uczynioną pod pretekstem wyboru (wobec niemożności ukończenia głównego dzieła)".
Redaktor odnosi się w ten sposób do okoliczności w jakich praca nad "Słojami zadrzewnymi" powstawała. Tymoteusz Karpowicz pisał poemat aż dziesięć lat, głównie ze względu na zmagania z chorobą żony i własną. I ta dramatyczna sytuacja miała wpływ na ostateczny kształt utworu. W 1988 roku pisał do Jana Stolarczyka m.in.
"Nie wiem, czy znane jest Panu to, że to, co powstaje (na marginesie mojej pracy zawodowej, belferskiej) w mojej poezji po wyjeździe z kraju, jest drugą częścią 'Odwróconego światła', jest komponowane jako polimorficzny poemat". I owy polimorficzny poemat stanowi ukoronowanie twórczości zmarłego w 2005 roku poety.
Tymoteusz Karpowicz był poetą, prozaikiem, dramaturgiem, tłumaczem i krytykiem literackim. Należał m.in. do redakcji "Nowych Sygnałów" (1956-1957) i "Odry" (1958-1976). Jest uważany za jednego z głównych przedstawicieli nurtu lingwistycznego w polskiej poezji. W 1973 roku wyjechał na stałe z Polski do USA. Zmarł w 2005 r. w Oak Park.
Jan Stolarczyk urodził się w 1947 roku w Wojcieszowie koło Jeleniej Góry. Jest sekretarzem i edytorem tekstów Tadeusza Różewicza. W latach 1987-2007 kierował Wydawnictwem Dolnośląskim, oprócz pracy redaktorskiej zajmuje się także krytyką literacką (między innymi w czasopiśmie "Odra"). Mieszka we Wrocławiu.
Biuro Literackie od dawna przybliża twórczość Tymoteusza Karpowicza. Świadczy o tym nie tylko zaplanowany na wiele lat cykl Dzieł zebranych, lecz również wcześniejsze publikacje, wśród których jako pierwsza ukazała się książka Mówi Karpowicz Mirosława Spychalskiego i Jarosława Szody (2005).
W następnych latach BL wydało m.in. Podziemne wniebowstąpienie Bartosza Małczyńskiego, Jakuba Mikurdy i Joanny Mueller (2006) czy zbiór dwie rozmowy - zapis wieloletniej korespondencji między Tymoteuszem Karpowiczem i Krystyną Miłobędzką i Andrzejem Falkiewiczem (2011).
Przeczytaj premierowe fragmenty Dzieł zebranych, tom 3 >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4552
Rozmowa z Janem Stolarczykiem>>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4553
Impresja Patrycji Wojkowskiej >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4554
Szkic Jakuba Momro >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4555
