Urszula Wróblewska
Oświata Tatarów
w Drugiej Rzeczypospolitej
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
Liczba stron: 243,
Tatarzy w okresie międzywojennym stanowili jedną z najmniejszych grup wyznaniowych, wobec której rząd stosował odrębną politykę oświatową. Potomkowie Tatarów z kipczackiej grupy językowej, którzy przybyli na tereny Wielkiego Księstwa Litewskiego pod koniec XIV w., pomimo wpływów chrześcijańskich i znacznego zasymilowania z kulturą dominującą utrzymali poczucie swej odrębności religijnej i etnicznej, stając się perłą polskiego Orientu i stanowiąc przykład grupy o wielowymiarowej tożsamości. Osiedlający się Tatarzy przenieśli na ziemie Litwy swój tradycyjny podział społeczny oparty na systemie rodowo-plemiennym, gminie religijnej oraz organizacji wojskowej [ze wstępu].
Urszula Wróblewska jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu w Białymstoku. Jako historyk zajmuje się tematyką oświaty mniejszości etnicznych w II Rzeczypospolitej, historycznymi uwarunkowaniami przemian obrzędowości szkolnej oraz edukacją w muzeach historycznych i etnograficznych.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Rozdział I. Tatarskie tradycje oświatowe (od XVIII do pocz. XX w.)
1. Petersburg jako środowisko wychowawcze i naukowe społeczności tatarskiej
2. Działalność oświatowa Tatarów na Wschodzie Europy
Rozdział II. Charakterystyka Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Demografia społeczności tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
2. Struktura wiekowa i zawodowa Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
3. Ustawy regulujące działalność kulturalno-oświatową Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
Rozdział III. Kształcenie religijne społeczności tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Znaczenie wykształcenia w kontekście religii muzułmańskiej
2. Tradycyjne nauczanie religii (szkółki religijne)
3. Nauka religii w szkołach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
4. Podręczniki do nauki religii muzułmańskiej
5. Kształcenie religijne poza granicami Drugiej Rzeczypospolitej
a. Uniwersytet Al-Azhar w Kairze
b. Religijne szkoły średnie w Jugosławii
6. Kształcenie nauczycieli religii muzułmańskiej
Rozdział IV. Tatarzy w szkołach Drugiej Rzeczypospolitej
1. Próba tworzenia własnej powszechnej szkoły muzułmańskiej
2. Poziom wykształcenia tatarskiego w latach 20. XX w.
3. Wyrównywanie poziomu wykształcenia
4. Tatarzy w szkołach powszechnych Drugiej Rzeczypospolitej
5. Tatarzy w szkołach średnich Drugiej Rzeczypospolitej
6. Tatarzy w szkołach prywatnych Drugiej Rzeczypospolitej
7. Tatarzy w szkołach wyższych Drugiej Rzeczypospolitej
Rozdział V. Działalność Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
1. Struktura i zasady funkcjonowania Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
2. Działalność Rady Centralnej Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
3. Wileński oddział Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów RP jako główny inicjator działalności oświatowej Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej (odczyty i wystąpienia; biblioteka)
4. Działalność Koła Młodzieży Tatarskiej w Wilnie
a. Współpraca z ośrodkami wschodoznawczymi oraz wileńskim oddziałem ZKOTRP
b. Praca Koła Młodzieży Tatarskiej na prowincji (w ośrodkach zamiejscowych)
c. Tymczasowa Rada Centralna Koła Młodzieży Tatarskiej
5. Działalność oddziałów Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
a. Biblioteki
b. Świetlice
c. Zespoły artystyczne
d. Zabawy i bale tatarskie
Rozdział VI. Inne formy oświaty tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Prasa tatarsko‑muzułmańska
a. „Rocznik Tatarski”
b. „Życie Tatarskie”
c. „Przegląd Islamski”
d. Inne czasopisma
2. Tatarskie Oddziały Związku Strzeleckiego
Rozdział VII. Znaczenie oświaty w społeczności tatarskiej – próba tworzenia tatarskiej ideologii wychowawczej