Unikatowy poemat „Odwrócone światło” z 1972 roku jest już dostępny dla czytelników Biura Literackiego, dzięki wyjątkowemu projektowi dziesięciotomowej edycji „Dzieł zebranych” Tymoteusza Karpowicza. Utwór ten to jedno z najważniejszych osiągnięć poezji lingwistycznej i opus magnum ostatniego wielkiego modernisty, zaś całe przedsięwzięcie wpisane jest w szerszy projekt „Dziedzictwo literackie Wrocławia”.
„Jaką drogę pokazuje Karpowicz dla poezji polskiej? Odpowiem: żadną” - napisze Jacek Trznadel. „Młodzi poeci przestali czytać Karpowicza - dopowie Marian Stala - a jeśli nawet nie przestali tego czynić, to i tak poszli odmienną od niego drogą”. Czy ponowne wydanie „Odwróconego światła”, najbardziej enigmatycznego dzieła powojennej poezji, zmieni tę sytuację? Czy młodzi poeci podążą ścieżką, jaką wyznaczył Tymoteusz Karpowicz?
W „Odwróconym świetle”, opublikowanym jako drugi tom „Dzieł zebranych”, w największym stopniu znalazł wyraz totalny projekt poetycki Karpowicza. Do pierwszego tomu trafiły utwory aż z sześciu książek „poety niemożliwego”: „Żywych wymiarów” (1948), „Gorzkich źródeł” (1957), „Kamiennej muzyki” (1958), „Znaków równania” (1960), „W imię znaczenia” (1962) i „Trudnego lasu” (1964).
Karpowiczowskie arcydzieła stawiają duże wymagania swoją erudycyjnością i rygorystyczną konstrukcją. Czytając utwory tego autora warto zajrzeć do innych książek, takich jak wybór tekstów krytycznych „Podziemne wniebowstąpienie” pod redakcją Bartosza Małczyńskiego, Jakuba Mikrudy i Joanny Mueller czy „dwie rozmowy”, zapis wyjątkowego dialogu Krystyny Miłobędzkiej, Andrzeja Falkiewicza i Tymoteusza Karpowicza.
Autor „Żywych wymiarów” był poetą, prozaikiem, dramatopisarzem, tłumaczem i krytykiem literackim. Jest uważany za jednego z głównych przedstawicieli nurtu lingwistycznego w polskiej poezji. W 1973 roku wyjechał na stałe z Polski, a w 1978 roku objął stanowisko profesora na University of Illinois w Chicago. Zmarł w 2005 r. w Oak Park.
Wydany po dłuższej zbiór „Słoje zadrzewne” z 1999 roku otrzymał Nagrodę miesięcznika „Odra” i został nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Biuro Literackie wielokrotnie wydawało książki poświęcone jego postaci: „Mówi Karpowicz” (2005), „Podziemne wniebowstąpienie” (2006), „Małe cienie wielkich czarnoksiężników” (2007) i „W cztery strony naraz” (2010) , wydane wraz z filmem „Karpowicz” M. Spychalskiego i J. Szody.
"Dzieła zebrane", tom 2 w poezjem.pl >>>
http://www.poezjem.pl/pl/open/catalog/on/product/id/113939
Fragmenty książki w Przystani! >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4183
Szkic "Einstein poezji" Stanisława Srokowskiego w Przystani! >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=260&co=txt_4184
Szkic "Poza drzewa, poza języki" Jacka Gutorowa w Przystani! >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=260&co=txt_4185
Szkic "Każde dzieło sztuki... " Tymoteusza Karpowicza w Przystani! >>>
http://biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=200&co=txt_4186
