Pierwsza biografia Ludwika Rajchmana przypomina postać wielkiego Polaka, założyciela UNICEF, tajemniczego emisariusza chińskiego rządu w USA, bakteriologa i humanisty.
Książka napisana przez jego prawnuczkę Martę Balińską, wybitną flecistkę, to nie tylko historia jednego człowieka, ale i walki o godność ludzkiego życia, którą Rajchman prowadził od Polski przez Chiny i Japonię po Stany Zjednoczone.
Historia życia Ludwika Rajchmana to literacki samograj, świetny materiał na biografię, która nie dostarcza suchych faktów ale wciąga w opowieść o człowieku – wizjonerze, działaczu daleko wyprzedzającego swoje czasy. Głęboka wiara w siłę globalnych działań, jednoczących narody wokół humanitaryzmu i humanistycznej idei, były często niewygodne dla polityków, którym nie mieściła się w głowie możliwość współpracy z wrogimi narodami. Jednak dzięki dużej determinacji, inteligencji i erudycji, doceniany przez wielkich tego świata Rajchman zdołał spełnić swoje marzenia.
Do grona najbliższych przyjaciół i współpracowników Rajchmana należeli, ojciec zjednoczonej Europy Jean Monnet, który widział w nim rzadki przykład „poczucia tego, co uniwersalne”, wybitny pediatra Robert Debré oraz jeden z najbardziej kontrowersyjnych pisarzy XX – wieku Louis-Ferdinand Céline. Céline, zagorzały antysemita, mimo, że w swojej rasistowskiej sztuce L'Eglise jednym z głównych bohaterów czyni Rajchmana, zawsze wyrażał się o nim jako o swoim Mistrzu. Natomiast Rajchman posiadał do pisarza iście ojcowski stosunek, utrzymując z nim stały, korespondencyjny kontakt. Ludwik Rajchman zmarł 13 lipca 1965 r. w swoim domu w Departamencie Farthe we Francji, złożony ciężką chorobą Parkinsona. Podczas pogrzebu na małym cmentarzu Chenu przemawiały tylko dwie osoby: właśnie oni – Robert Debré, Jean Monnet.
