Oryginalna i o rzadkiej tematyce praca Konrada Ludwickiego, inspirowana osobistym doświadczeniem twórczym Autora i pisarstwem wybitnego poety portugalskiego epoki modernizmu F. Pessoi, poświęcona jest z jednej strony psychologii twórczości i procesowi twórczemu, z drugiej autotematycznemu dziełu F. Pessoi, Księdze niepokoju. W części pierwszej Autor Lakrimmy stara się uogólnić własne doświadczenia literackie i skonfrontować je z doświadczeniami twórczymi pisarza portugalskiego, w drugiej zaś poddaje gruntownej analizie i interpretacji opus magnum Pessoi, Księgę niepokoju, która została wydana dopiero w 1982 r., a więc prawie 50 lat po śmierci pisarza. (…) Praca K. Ludwickiego ma właściwości wartościowego pod względem intelektualnym eseju opartego nie tylko na osobistych przemyśleniach twórczych Autora. Zwracają w niej bowiem uwagę liczne odwołania do bogatej literatury naukowej oraz usytuowanie refleksji autorskiej w bogatym kontekście literackim.
(z recenzji prof. Stanisława Frycie)
Pessoa w gruncie rzeczy nie daje odpowiedzi na pytania moralne czy egzystencjalne. Pozwala natomiast, poprzez czytany tekst, odnaleźć je w środku nas. Pozwala przeżywać „coś” na własny rachunek i samodzielnie. Potrafi odbiorcę uświadomić. Pokazać rzeczy oczywiste, których, zdarza się, nie zauważamy.
(fragment książki)
SPIS TREŚCI
Uwagi wstępne
I. W kręgu procesu pisania
melancholia • intuicja • literackość • wyobraźnia
II. Pisanie a moralność
wolność twórcza • prawda • egoizm • samotność
III. Pisanie jako parafraza
kolaż • mit • pragnienie • czas
IV. Pisanie jako egzystencja
romantyzm • personalizm • kreacjonizm • niewyrażalność • lenistwo • egzystencja • odbicie
V. „Ja” autora – Księga niepokoju
stan badań • „ja” w egzystencjalizmie • codzienność • heteronim
VI . Księga niepokoju i jej przynależność gatunkowa
egzystencjalizm Pessoi • problem z interpretacją • Pessoa a Bóg • literatura a muzyka • gra
W sferze konkluzji
Alfabet Pessoi
Kalendarium Fernanda Pessoi
Bibliografia
Summary
Indeks osobowy
