I dalej: „Powieść „Biała Ofelia” to jej kolejna po zbiorze opowiadań „Poranek Marii” próba prozatorska - jeszcze bardziej ekscytująca. W delikatnej, może nawet zbyt delikatnej, poezji Fiedorczuk brakowało własnej obsesji, w prozie jej głos wybrzmiewa nagle z całą doniosłością”.
Pyzik dostrzega w „Białej Ofelii” potencjał nie tylko artystyczny, ale i komercyjny. „Zdania Julii Fiedorczuk cechuje poetycka kondensacja
zmysłowości i znaczenia, a jednocześnie nie są one hermetycznie
nieprzystępne” - pisze w recenzji pod tytułem „Niemęskocentryczna
wrażliwość”.
W podobnym tonie o „Białej Ofelii” wypowiada się Sabina Bauman z „Nowych książek”: "Nie ma u Fiedorczuk ani jednego banalnego, zgranego porównania, sztampowego epitetu czy zdania, które byłoby pretensjonalne,
przeintelektualizowane albo fałszywe. To ogromnie trudne, jeśli pisze się
tak nie zwyczajnie, tak magicznie, a jednocześnie tak precyzyjnie. (...) Z
tej książki trzeba się wynurzać jak z poezji”.
Powieść Julii Fiedorczuk docenił także Damian Gajda z Onetu: „Proza
Fiedorczuk pełna jest takich mglistych tropów, pytań, na które nie ma
odpowiedzi, i plączących się bez końca historii. Tutaj prawda miesza się z
hipotezą, przeżyte z wyobrażonym. Granice między literaturą a rzeczywistością niebezpiecznie się zacierają”.
„Biała Ofelia” w Poezjem.pl >>>
http://www.poezjem.pl/pl/open/catalog/on/product/id/113846
Recenzja książki Julii Fiedorczuk, autorstwa Michała Mazura, również na Wywrocie: http://www.wywrota.pl/db/artykuly/18680_julia_fiedorczuk_prozatorsko_i_w_pelnym_.html
