Dyrektorem artystycznym festiwalu jest Marcin Hamkało.
Trzy poprzednie edycje, zorganizowane w latach 2004, 2005 i 2007, dają podstawy do stwierdzenia, że impreza dynamicznie się rozwija. Nic zresztą dziwnego. Pomysł jest i dostatecznie wyrazisty, i bezpretensjonalny, sprawdził się też dobrze w bezpośrednim kontakcie z czytelnikiem. Celem Festiwalu – w najogólniejszym sensie – jest popularyzacja idei komunikacji poprzez opowiadanie, propagowanie aktywnego uczestnictwa w kulturze słowa, wymiana doświadczeń twórców polskich i zagranicznych.
Wczoraj w sali kinowej NOT-u na Piłsudskiego obejrzeliśmy „Zamek” Kafki w adaptacji Michaela Haneke.
Obraz
filmowy stworzony przez Michaela Haneke odpowiada na życzenie Kafki,
by jego książki drukowano bardzo dużą czcionką, operując
bliskimi pasami planów. Jakby oświetlał poszczególne pasusy polem
widzenia kamery. Choć Haneke operuje kolorem a akcja filmu mogłaby
toczyć się na austriackiej prowincji czy w NRD, Haneke nie traci
nic z umowności i suchości Kafki.
Wystarczy porównać scenę, gdy w godzinę po tym jak K. poznał Friedę, legli pod szynkwasem w małej kałuży piwa wśród różnych odpadków, którymi cala podłoga była pokryta. I tak mijały godziny, godziny wspólnego oddechu i wspólnego bicia serc, godziny, w których K. nieustannie miał poczucie, że błądzi lub znajduje się na tak dalekiej obczyźnie, jak jeszcze nikt przed nim, na obczyźnie, gdzie nawet powietrze nie ma tych samych składników, co w kraju ojczystym, gdzie obcość dławi, a wśród jej szalonych powabów nie można nic innego zrobić, tylko dalej brnąć i błądzić. Można porównać kolejną, gdy w kolejnym rozdziale znów się kochają, ale już podobni do psów, które beznadziejnie rozgrzebują ziemię; grzebali się w swych ciałach, a potem bezradnie rozczarowani, by raz jeszcze zaznać ostatecznej rozkoszy, lizali nawzajem swe twarze. Haneke nie próbuje ilustrować opisów Kafki, przenosi na ekran ich samą istotę.
*
Po projekcji „Zamku” Kafki-Haneke'go
Wiersz
opisujący obraz, nazywamy ekfrazą, film zbudowany na motywach
powieści jest adaptacją, jak jednak nazwać film, który rości sobie
prawo do bycia powieścią? Poetyka dzieła Michaela Haneke, choć
zawiera cechy technik dramaturgicznych i plastycznych [szczególnie
operując perspektywą a właściwie jej brakiem i wąsko zakrojonym
planem, planem zwartym, tępym, bez pogłębień; zagęszczeniem
szczegółu etc. ] wskazuje bowiem, że film dzieje się na sposób
bycia prozy. Nie udaje ani innej historii niż ta, którą dyktuje
Kafka w Zamku ani nie próbuje udawać, że mógłby niezależnie
zaistnieć, być czymś innym niż ta proza, poza tym stanowi dzieło wymagające od odbiorcy znajomości utworu Kafki i trudno byłoby bez wcześniejszej wnikliwej lektury zachwycić się filmem Michaela Haneke.
Filmowy narrator jest
jednocześnie lektorem czytającym powieść, porwane klatki filmu oddają fragmentaryczność powieści, scenografia i kostiumy wprowadzają nastrój maligny i matni; reżyser nie pozostawia
złudzeń odbiorcy: „Zamek” może być tylko jeden. Niestety nie
wiemy jak mógłby wyglądać i czym w istocie być sam tytułowy
zamek, możemy jednak doświadczyć jego nieodległej obecności. Na
wzór kafkowskiej prozy w tym filmie zostajemy dotknięci represyjną obcością niezrozumiałej obecności.
Ta i wiele innych sytuacji mentalnych, pozornie niemożliwych a ważnych dla rozumienia literatury i jej związków z innymi sztukami została nam zafundowana przez Organizatorów tegorocznego MFO we Wrocławiu.
P.K.
Program Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania
Wrocław 2010
(...)
14 PAŹDZIERNIKA czwartek
18.00 kino warszawa (sala
NOT)
adaptacje niemożliwe
mcewan
+ birkin „betonowy ogród”
15 PAŹDZIERNIKA
piątek
14.30
kamienica artystyczna – tajne komplety
panel
technologie ideologii
16.00 kino warszawa (sala NOT)
adaptacje
niemożliwe
queneau
+ malle „zazie w metrze”
19.00 kamienica artystyczna –
puzzle
prezentacje: grażyna
plebanek l jerzy
sosnowski
sofija
andruchowycz l etgar
keret
22.00 kamienica artystyczna – tajne komplety
iMan:
prezentacje konkursowe
16 PAŹDZIERNIKA
sobota
14.00
kamienica artystyczna – tajne komplety
przeczytane w
tłumaczeniu
15.30 kamienica artystyczna – tajne
komplety
spotkanie
autorskie z etgarem keretem
17.30 kamienica artystyczna –
tajne komplety
panel
ideologie technologii
19.00 kamienica artystyczna –
puzzle
prezentacje: joanna
bator l petina
gappah
zyta
rudzka l andrij
bondar l sana
krasikov
17 PAŹDZIERNIKA
niedziela
13.00
centrum sztuki WRO
multimedialny dzień dziecka
Wstęp na seanse filmowe – 8
zł.
Na pozostałe wydarzenia wstęp wolny
więcej informacji na:
