Morgan Spurlock, naiwnie wierzy w to, że to, co nie udało się władzom uda się jemu samemu. Postanawia wyruszyć w długą i pełną niebezpieczeństw podróż, by spotkać się na popołudniowej herbatce z przywódcą Al – Kaidy.
Podróż do krajów islamskich rozpoczął od szkolenia, podczas którego uczył się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. Po przyswojeniu podstawowych zasad Spurlock spakował plecak, pożegnał się z ciężarną żoną i wyruszył w podróż. Autor spotkał się z ludźmi, którzy przybliżali mu sylwetkę poszukiwanego, a także próbowali wyjaśnić motywy działania tego człowieka. Trzeba przyznać, że niektóre historie i informacje są rzeczywiście interesujące i rzucają na problem terroryzmu nowe spojrzenie. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że momentami wywody dziennikarza, a raczej jego rozmówców nabierają iście naukowego charakteru. Spurlock, ustami swoich interlokutorów, w bardzo przystępny i przejrzysty sposób zapoznaje czytelnika z mało znanymi faktami. Informacje te zostały uzupełnione także relacjami ze spotkań ze zwykłymi ludźmi, ich problemami, wyobrażeniami, a przede wszystkim ocenami tego, co stało się 11 września. Przekonanie niektórych z nich o słuszności poczynań Osamy i jego wiernych żołnierzy jednocześnie przeraża i zdumiewa. Ludzie, z którymi spotkał się autor w dzielnicach biedy, albo w obozach dla uchodźców to często ofiary politycznych działań. Z dnia na dzień stracili swój dobytek, pracę, dom, godność i honor. Nie dziwi więc, że poszukują kozła ofiarnego, na którego zrzucą odpowiedzialność za swoje niepowodzenia. Nienawiść do Ameryki wydaje się zatem czymś naturalnym. Cała sytuacja nabiera jednak znamion absurdu, bowiem wielu z tych biednych ludzi chętnie zaczęłoby na Zachodzie nowe życie. Wśród głosów rozpaczy i desperacji nie brakuje także głosu zdrowego rozsądku. Spurlock nie wartościuje żadnej z grup, ale momentami gubi się w tych często radykalnych ocenach. Wyznawcy islamu, podobnie jak wyznawcy innych religii, są podzieleni, a mechanizmy rządzące ich światem pozostają niepojęte nie tylko dla dziennikarzy amerykańskich. Spurlock także nie potrafi dotrzeć do sedna niektórych procesów, dlatego w jego książce jest wiele faktów, ale brakuje wyjaśnienia ich przyczyn. To oczywiście można zrozumieć i autorowi wybaczyć. Tym bardziej, że dziennikarz podszedł do problemu z przymrużeniem oka. Oprócz merytorycznych informacji nie brakuje także poczucia humoru i autoironii. Trzeba jednak zaznaczyć, że to dość specyficzny humor i momentami bywa irytujący. Autorowi należą się słowa uznania za nowatorskie podejście do tematu i próbę przełamania pewnego stereotypu.
Warto też wspomnieć, że wyprawa w poszukiwaniu Osamy bin Ladena nie była pierwszym reporterskim eksperymentem autora. Morgan Spurlock zasłynął jako autor nominowanego do Oscara filmu „Super Size Me”, w którym stał się królikiem doświadczalnym dla branży fast food.
