Wyreżyserowany przez Michała Rogalskiego („Ostatnia akcja”, „Czas honoru”), najnowszy film producentów „Wszystko, co kocham” – polskiego kandydata do Oscara w 2011 roku. Wielokrotnie nagradzany na festiwalach filmowych w Polsce i zagranicą, entuzjastycznie przyjmowany przez publiczność i krytyków.
Na festiwalu Camerimage 2015 został uznany Najlepszym Polskim Filmem, a na 40. Festiwalu Filmowym w Gdyni uhonorowano go Nagrodą za Najlepszą Drugoplanową Rolę Kobiecą dla Marii Semotiuk i Nagrodą za Najlepsze Zdjęcia dla Jerzego Zielińskiego. Film otrzymał też statuetkę Złotych Kociaków – Nagrodę Młodzieżowej Rady Miasta. Jury 39. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Montrealu doceniło film za scenariusz przyznając mu nagrodę w tej kategorii.
W obsadzie znakomici aktorzy: Bartłomiej Topa („Obietnica”, „Pod Mocnym Aniołem”), dawno niewidziana w kinie Agnieszka Krukówna („Korczak”, „Lista Schindlera”) oraz Krzysztof Czeczot („80 milionów”). W głównych rolach zobaczymy wschodzące gwiazdy młodego pokolenia: Filipa Piotrowicza („Wenecja”), Urszulę Bogucką („Komornik”) i Marię Semotiuk („W ciemności”). Muzykę skomponował Alexander Hacke – wybitny muzyk, który ma na swoim koncie m.in. ścieżkę dźwiękową do najgłośniejszego filmu Fatiha Akina „Głową w mur”. Autorem scenografii do filmu jest Janusz Sosnowski, który zaprojektował dekoracje w legendarnych filmach „Kingsajz” i „Seksmisja”. Z kolei za dekoracje wnętrz była odpowiedzialna 86-letnia Wiesława Chojkowska, jedna z najlepszych konsultantek ds. wnętrz w filmach wojennych. Pracowała przy takich obrazach, jak „Dzieci Ireny Sendlerowej” , „Katyń” czy „Pianista”.
Romek i Guido mają po siedemnaście lat i przed sobą całe życie. Ich marzenia nie różnią się od marzeń innych nastolatków – chcą słuchać muzyki, tańczyć swinga, umawiać się z dziewczynami. Gdyby nie okoliczności, mogliby być najlepszymi kumplami. Niestety, spotykają się w 1943 roku. Guido służy w oddziale niemieckiej żandarmerii, stacjonującym na polskiej prowincji. W wolnych chwilach słucha zakazanych anglojęzycznych rozgłośni radiowych, nadających jazz i ukradkiem podkochuje się w pięknej France. Tymczasem Romek pomaga matce, pracując jako pomocnik maszynisty. Podobnie, jak Guido, interesuje się Franką. Pewnego dnia, chcąc zaimponować dziewczynie, kradnie walizkę z płytami i patefonem. Wydarzenie do sprawi, że drogi Romka i Guido przetną się, zmuszając chłopców do podjęcia decyzji, która na zawsze odmieni ich życie.
„Przeglądając stare fotografie rodzinne, natknąłem się na serię zdjęć przedstawiających moich dziadków i ojca wraz ze znajomymi, beztrosko bawiących się w płytkich wodach jakiejś rzeki. Fotografie zrobiono w 1943 roku. Te zdjęcia uzmysłowiły mi, jak płytko i stereotypowo patrzymy na czas drugiej wojny światowej. Wspomnienia okropności przesłaniają często fakt, że także wtedy ludzie usiłowali żyć normalnie. A normalnie żyć oznacza kochać, bawić się i cieszyć młodością. – Michał Rogalski, reżyser
OBSADA:
ROMEK - Filip Piotrowicz
GUIDO - Jonas Nay
FRANKA - Urszula Bogucka
BUNIA - Maria Semotiuk
ODI - Gerdy Zint
OBERLEUTNANT - Steffen „Shorty” Scheumann
FELDWEBEL – AndrÉ M. Hennicke
LEON - Bartłomiej Topa
MATKA ROMKA - Agnieszka Krukówna
KARPIUK - Juliusz Krzysztof Warunek
KARWAN - Krzysztof Czeczot
GRUBER - Jürgen Hoppmann
BRAT BUNI - Bartłomiej Kotshedoff
URBANIAK - Damian Ul
TWÓRCY FILMU:
REŻYSERIA, SCENARIUSZ - Michał Rogalski
ZDJĘCIA - Jerzy Zieliński, PSC, ASC
SCENOGRAFIA - Janusz Sosnowski
DEKORACJA WNĘTRZ - Wiesława Chojkowska
KOSTIUMY - Anna Englert, Magdalena Rutkiewicz-Luterek
CHARAKTERYZACJA - Monika Kaleta, Dorothea Wiedermann
CASTING - Marta Kownacka
MUZYKA - Alexander Hacke
DŹWIĘK - Martin Witte
UDŹWIĘKOWIENIE - Paul Rischer
MONTAŻ - Milenia Fiedler, PSM, Joanna Brühl
PRODUCENCI - Maciej Strzembosz, Ewa Borguńska, René Frotscher, Eva-Marie Martens
PRODUCENCI WYKONAWCZY - Maria Gołoś, Alexander Martens, Thomas Jeschner, Volker Zobelt, Hans Kölling