Dziesiąty sezon transmisji „The Metropolitan Opera: Live in HD” to wyjątkowo jedenaście pokazów (w tym dziesięć) na żywo, w tym pięć nowych tytułów, dotychczas niepokazywanych w ramach tego wielokrotnie nagradzanego cyklu. Z okazji 10. rocznicy transmisji Live in HD zobaczymy, jako jedenasty tytuł, retransmisję „Zaczarowanego fletu” Mozarta, która to transmisja zapoczątkowała cykl w 2006 roku.
Cena biletu na transmisje – 100 zł
Karnet (11 transmisji) – 605 zł
Karnet (7 transmisji) – 65 zł za każdą transmisję
Karnet (5 transmisji) – 75 zł za każdą transmisję
Na spektakle operowe kino nie prowadzi rezerwacji biletów.
PROGRAM„THE METROPOLITAN OPERA: Live in HD” 2015/2016 w Kinie Praha:
POŁAWIACZE PEREŁ
16 stycznia 2016, sobota, 18:30
Georges Bizet
Premiera sezonu
dyrygent: Gianandrea Noseda
reżyseria: Penny Woolcock
scenografia: Dick Bird
kostiumy: Kevin Pollard
światło: Jen Schriever
projekcje wideo: 59 Prouctions
ruch sceniczny: Andrew Dawson
w rolach głównych: Diana Damrau, Matthew Polenzani, Mariusz Kwiecień, Nicolas Testé
„Poławiacze pereł” to kwintesencja opery francuskiej – melodyjnej, pełnej subtelnych motywów i wpadających w ucho fragmentów, wśród których najsłynniejszym jest romans Nadira, wymagający od tenora niezwykłej lekkości i śpiewu piano. Trudno dziś zrozumieć, dlaczego opera po swej premierze w 1863 roku aż na 20 lat zeszła ze sceny. Powróciła dopiero na fali niezwykłego powodzenia innego dzieła Bizeta – „Carmen”. Romantyczna historia dwóch przyjaciół zakochanych w tej samej kapłance, która ślubowała czystość, staje się pretekstem do serii barwnych obrazów na tle cejlońskiej wioski rybackiej. W rolach głównych prawdziwi wirtuozi wokalistyki: Diana Damrau jako
Leila, Matthew Polenzani w partii Nadira. Postać jego przyjaciela, a zarazem rywala w miłości do Leili, będzie kreował polski baryton Mariusz Kwiecień, od kilku lat stały gwiazdor Met.
Przedstawienie trwa około 2 godz. i 40 min.
TURANDOT
30 stycznia 2016, sobota, 18:30
Giacomo Puccini
dyrygent: Paolo Carignani
reżyseria I scenografia: Franco Zeffirelli
kostiumy: Anna Anni, Dada Saligeri
światło: Gil Wechsler
choreografia: Chiang Ching
w rolach głównych: Nina Stemme, Anita Hartig, Marco Berti, Alexander Tsymbalyuk
Inscenizację „Turandot” przygotowaną dla Met przez Franca Zeffirellego już dawno okrzyknięto wizytówką nowojorskiej sceny. Sławny reżyser zaprojektował także prawdziwie baśniową scenografię, która nieustannie zachwyca widownię. Pracę nad „Turandot” przerwała kompozytorowi śmierć, lecz dzięki staraniom legendarnego dyrygenta Artura Toscaniniego opera została dokończona – finałowy duet księcia Kalafa i tytułowej księżniczki dopisał Franco Alfano. Partytura Pucciniego obfituje w wielkie przeboje muzyki operowej; każdy zna choćby słynną arię Kalafa „Nessun dorma”. Jednak największe wymagania stawia wykonawczyni roli tytułowej: na premierze śpiewała ją Rosa Raisa, urodzona jako Róża Burchstein w Białymstoku, która ponoć straciła po tym występie głos. Nie grozi to Ninie Stemme, wykonującej z powodzeniem wielkie partie dramatyczne na największych scenach świata.
Przedstawienie trwa około 3 godz. i 20 min.
MANON LESCAUT
5 marca 2016, sobota, 18:30
Giacomo Puccini
premiera sezonu
dyrygent: Fabio Luisi
reżyseria: Sir Richard Eyre
scenografia: Rob Howell
kostiumy: Fotini Dimou
światło: Peter Mumford
choreografia: Sara Erde
w rolach głównych: Kristine Opolais, Jonas Kaufmann, Massimo Cavalletti, Brindley Sherratt
Powieść Abbe Prevosta „Historia kawalera des Grieux i Manon Lescaut” stała się niemal w jednym czasie inspiracją dla dwóch oper dwóch znakomitych kompozytorów: Masseneta i Pucciniego. Włoski kompozytor przeczytał partyturę swego kolegi jeszcze przed premierą i uznał, że sam lepiej oddałby dramatyzm zawarty w historii płochej Manon rezygnującej z miłości dla bogactwa, co doprowadzi ją… do śmierci na bagnach Luizjany. „Manon Lescaut” Pucciniego rzeczywiście odniosła ogromny sukces. Warto zauważyć, że opera warszawska wystawiła to dzieło zaledwie dwa lata po prapremierze, Nowy Jork – rok później. Nową inscenizację opery Pucciniego Met powierzyła Richardowi Eyre, którego spektakl „Carmen” bije rekordy popularności na tej scenie i podczas transmisji w HD. W tytułowej partii usłyszymy Kristine Opolais, zakochanym w niej des Grieux będzie tenor Jonas Kaufmann.
Przedstawienie trwa około 3 godz.
MADAME BUTTERFLY
2 kwietnia 2016, sobota, 18:30
Gioacomo Puccini
dyrygent: Karel Mark Chichon
reżyseria: Anthony Minghella
przekaz reżyserii i choreografia: Carolyn Choa
scenografia: Michael Levine
kostiumy: Han Feng
światło: Peter Mumford lalki: Blind Summit Theatre
w rolach głównych: Kristine Opolais, Maria Zifchak, Roberto Alagna, Dwayne Croft
Słynny operowy wyciskacz łez w inscenizacji Anthony’ego Minghelli nawiązującej do japońskiej tradycji teatralnej. Opowieść o młodziutkiej gejszy Cio-Cio-San, która naiwnie wierzy, że amerykański marynarz zawarł z nią małżeństwo z miłości i uczyni z niej prawdziwą amerykańską żonę, zmoczyła już miliony chusteczek na całym świecie. Pracując nad partyturą, Puccini przestudiował kulturę i muzykę Japonii, nie poprzestając na zwykłej stylizacji. Wplótł do kompozycji m.in. dziecięce piosenki towarzyszące zabawom w piłkę i muzykę towarzyszącą tradycyjnie świętu kwitnących wiśni. W główne postaci dramatu wcielą się Kristine Opolais i Roberto Alagna. W roli konsula Sharplessa baryton Dwayne Croft.
Przedstawienie trwa około 3 godz. i 30 min.
ROBERT DEVEREUX
16 kwietnia 2016, sobota, 18:30
Gaetano Donizetti
premiera sezonu
dyrygent: Maurizio Benini
reżyseria i scenografia: Sir David McVicar
kostiumy: Moritz Junge
światło: Paule Constable
choreografia: Leah Hausman
w rolach głównych: Sondra Radvanovsky, Elīna Garanča, Matthew Polenzani, Mariusz Kwiecień
Trwa renesans twórczości Gaetana Donizettiego, którego opery były aż do połowy XX wieku zapomniane. Styl bel canto wymaga od śpiewaków doskonałości wokalnej, niełatwo znaleźć artystki, które udźwignęłyby trudności techniczne partii pisanych rzez Donizettiego i potrafiły stworzyć żywe portrety wielkich heroin. Taka musi być
królowa Elżbieta – Sondra Radvanovsky: władcza, szarpana wewnętrznymi rozterkami w obliczu skazania na śmierć swego kochanka i faworyta Roberta, hrabiego Essex. Elżbieta domyśla się, że hrabia zdradza ją z inną kobietą – duma i złość okazuje się silniejsza niż miłość, zwłaszcza, gdy okazuje się, że rywalką królowej jest jej dama dworu, Sara. Partię tytułową wykona Matthew Polenzani, Nottinghamem, zazdrosnym mężem Sary będzie Mariusz Kwiecień.
Przedstawienie trwa około 3 godz.
ELEKTRA
30 kwietnia 2016, sobota, 18:30
Richard Strauss
premiera sezonu
dyrygent: Esa-Pekka Salonen
reżyseria: Patrice Chéreau
przekaz reżyserii: Vincent Huguet
scenografia: Richard Peduzzi
kostiumy: Caroline de Vivaise
światło: Dominique Bruguière
w rolach głównych: Nina Stemme, Adrianne Pieczonka, Waltraud Meier, Burkhard Ulrich, Eric Owens
Rolę Elektry w operze Straussa tuż po prapremierze okrzyknięto jedną z najbardziej morderczych partii w całym repertuarze operowym. Faktem jest, że mierzą się z nią zazwyczaj soprany dramatyczne, które mają już za sobą wiele potężnych partii, w tym Wagnerowskie. Strauss od swej Elektry wymaga śpiewania na granicy histerii – ma to oddać nieustanny gniew przepełniający duszę córki, która nie może znieść, że jej własna matka, Klitajmestra, wraz z kochankiem zamordowała jej ojca, Agamemnona. Elektra pragnie dokonać zemsty wraz z rodzeństwem – siostrą Chryzotemis i bratem Orestesem, ten jednak uciekł z domu, siostra zaś jest lękliwa. Do nowej realizacji „Elektry” na scenie Met dobrano doskonałą obsadę: Elektrą będzie Nina Stemme, jako Chryzotemis usłyszymy Adriannę Pieczonkę, a w roli Klitajmestry – specjalizującą się w Straussie i Wagnerze Waltraud Meier.
Przedstawienie trwa około 1 godz. i 50 min.
The Metropolitan Opera należy do ścisłej czołówki najlepszych teatrów świata. The Metropolitan Opera zainaugurowała swoją działalność w roku 1883 „Faustem” Charles’a Gounoda. Jej siłą są przede wszystkim wspaniałe głosy. Od ponad stu lat nie było prawdziwie wielkiej śpiewaczki czy śpiewaka, którzy nie pragnęliby wystąpić na scenie Met. Teatr ma w swoim repertuarze kilkadziesiąt tytułów – od klasyki po dzieła współczesne.
Gra blisko 300 monumentalnych spektakli w roku.
