Veit Helmer jest nie tylko reżyserem filmu „Miłość z księżyca”, ale również jego scenarzystą i producentem. Za swoją twórczość został wielokrotnie nagradzany na festiwalach na całym świecie: m.in. za film „Absurdistan” został nominowany do Głównej Nagrody Jury Festiwalu Filmowego Sundance. Doceniono również jego film „Tuvalu”, za który zdobył Nagrodę Specjalną Jury na Lubuskim Lecie Filmowym oraz nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii Europejskie Odkrycie Roku. Film ten wziął udział w 62 festiwalach. Veit Helmer jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej. Wykłada w szkołach filmowych w Pradze, Bejrucie, Tbilisi, Dżakarcie oraz Almacie.
„Miłość z księżyca” to bajkowa historia miłosna prosto z kazachstańskich stepów.Muzykę do filmu napisał Goran Bregovic!
W roli głównej Marie de Villepin – francuska pisenkarka, aktorka i modelka, córka byłego premiera Francji Dominique de Villepin. Zaczęła jako dziecko, grając w debiucie reżyserskim Daniele Thompsona „Sezon bicia", gdzie wystąpiła obok Charlotte Gainsbourg i Emmanuelle Beart. Występowała w miniserialu telewizyjnym Les Rois Maudits opartym na powieści Maurice Druon.W 2009 roku zagrała również w filmie Quentina Tarantino “Bękarty wojny”. Rola w „Miłości z księżyca” jest jej największą rolą.
„Miłość z księżyca” reż. Veit Helmer, Kazachstan, Niemcy, Rosja 2011, 94 min.
„Cokolwiek spadnie z nieba, możesz zachować“. To niepisane prawo kazachstanskich stepów, które chciwie przestregane jest przez mieszkańców małej wioski. Na codzień zbierają gruz kosmiczny pochodzący z pobliskiej stacji kosmicznej Bajkonur.
Ostatnimi dwoma młodymi mieszkańcami wioski jest Iskander zwany Gagarin oraz szalona Nazira, która potajemnie kocha się w chłopaku.
Ten jednak nie zwraca uwagi na jej dość niekonwencjonalne amory, ponieważ Iskander zafascynowany jest Bajkonurem, przestrzenią kosmiczną, a także piękną francuską astronautką, Julie Mahe, której podróż do gwiazd śledzi w telewizji.
Kiedy Julie dosłownie „spada z nieba“ w niewielkiej kapsule kosmicznej, Iskander jest pierwszym, który ją odnajduje. Dziewczyna nie pamięta niczego. A zgodnie z prawem „cokolwiek spadnie z nieba, należy do ciebie“ Iskander przedstawia ją jako swoją przyszłą żonę.
Ale nawet najbardziej romantyczne kłamstwo nie moze pozostać nieodkryte na zawsze. I wkrótce „Gagarin“ nie wie gdzie należy, a co ważniejsze do kogo.
