Wspomnienia o serialu opowiadającym o niezwykłych relacjach między matką i córką
Serial Kochane kłopoty (Gilmore Girls, stworzone przez Amy Sherman-Palladino) opowiada o wyjątkowych relacjach między matką – Lorelai (Lauren Graham) i córką – Rory (Alexis Bledel). Fabuła rozgrywa się w niezwykłym miasteczku Stars Hollow w stanie Connecticut – miejscu interesującym zwłaszcza ze względu na klimat, mieszkańców oraz lokalne święta. Rodzinę Gilmorów poznajemy w momencie, w którym 16-letnia córka rozpoczyna naukę w prywatnym liceum, historia trwa do chwili ukończenia przez nią studiów. Jednak najbardziej wyrazistą postacią, sklejającą cały serial jest z pewnością jej matka. Kobieta ma bowiem niezwykły dar do przemieniania każdej myśli w niezwykłą opowieść. Dialogi zatem są nadzwyczaj barwne i zabawne, wypełnione niezliczonymi odniesieniami filmowymi i muzycznymi. Tak Lorelai, jak i Rory poznajemy od strony ich nawyków (kawa, filmy, niezdrowe odżywianie), relacji między nimi i dziadkami, obserwujemy problemy w związkach i różne, często nietypowe kłopoty.
Do lokalnego kolorytu miasteczka z pewnością zalicza się Luke’s Diner – restauracja przyjaciela rodziny. Tam też spotyka się większość mieszkańców. Kolejnym miejscem akcji bywa często sala ćwiczeń Miss Patty, służąca jako swoista rada miejska. Przewodniczącym tych spotkań jest Taylor, irytujący właściciel jedynego sklepu w okolicy. Organizuje on niezwykłe imprezy podkreślające wyjątkowość miasteczka – mamy zatem Knitathon (maraton szydełkowania), gigantyczny labirynt z siana, wystawę żywych dzieł sztuki, czy 24-godzinny maraton tańca.
Lorelai jest na początku historii 32-letnią kobieta, samotnie wychowującą córkę. Prowadzi hotel w Stars Hollow, a wolny czas najczęściej spędza z Rory przed telewizorem lub w Luke’s Diner. Mimo tego, że pochodzi z niezwykle zamożnej, wysoko postawionej rodziny (jej przodkowie przypłynęli na Mayflower) radzi sobie całkowicie sama, bez pomocy rodziców. Po urodzeniu dziecka w wieku 16 lat, uciekła z domu, żeby móc ją wychować w pełni po swojemu, bez wpływu despotycznej matki.
Serial bywa porównywany do Przystanku Alaska (Northern Exposure) i do późniejszego Uwaga faceci (Men in Trees) ze względu na idylliczność miejscowości, w której mieszkają bohaterowie. Każde z tych miejsc ma swój niepowtarzalny klimat, wszyscy mieszkańcy porozumiewają się podobnym, charakterystycznym dla tego miejsca kodem językowym. Jednak po obejrzeniu wielu odcinków Kochanych kłopotów jednakowość sposobu mówienia bohaterów może nużyć. Można odnieść wrażenie, że mimo starań twórców, by pokazać różnorodność charakterów, wielu z mieszkańców zaraziło się słownictwem Gilmorów.
Kochane kłopoty przetrwały siedem sezonów. Pomimo pewnej schematyczności, która wdarła się w serial, żal było rozstawać się z tymi sympatycznymi dziewczynami Gilmore. Ze szczególną przyjemnością odcinki ogląda się podczas babskich wieczorów (niekoniecznie tylko w towarzystwie matki). Mimo tego, że serial zakończył się już 5 lat temu, często wracam do ulubionych odcinków, żeby odnowić magię dialogów wypełnionych skojarzeniami filmowymi Lorelai i Rory. Nie jest to może najlepsze dzieło jakie wydała na świat telewizja, ale z łatwością można dzięki Kochanym kłopotów zapomnieć o kłopotach dnia powszedniego i zanurzyć się w losy sympatycznych bohaterek.
Kochane kłopoty (Gilmore Girls) Serial TV
Premiera: 5 października 2000
Komedia obyczajowa
Twórca: Amy Sherman-Palladino
Produkcja: Warner Bros.
