Andrzej Sosnowski & Chain Smokers, „Dr Caligari resetuje świat”

Jedno jest pewne: zabawy co niemiara i prędko się ona nie skończy.

W grudniu ubiegłego roku światło dzienne ujrzał kolejny owoc współpracy teamu Andrzej Sosnowski-Chain Smokers: drugi krążek recytującego poety i akompaniujących mu muzyków, zatytułowany Dr Caligari resetuje świat. Na płycie znajdują się dwa poematy i trzy wiersze z podkładami zarówno dźwiękowymi, jak i filmowymi. Utworów warszawskiego poety nikomu przedstawiać nie trzeba, są szeroko znane i (przeważnie) podziwiane. Co jednak, jeśli odbiór tych tekstów może być zmieniony? Powiedzmy, podrasowany? Lub przeciwnie: zniekształcony?

Zupełnie inaczej postrzega się teksty na papierze, niż w formie audio czy video, co samo w sobie nie jest dla nikogo żadną niespodzianką, jednak ― jak zwykle, gdy idzie o twórczość Sosnowskiego i Chain Smokers ― zanim nie przekonamy się osobiście, możemy tylko spekulować, czym nas panowie zaskoczą. Już sam gatunek muzyczny, z jakim mamy tu do czynienia, stanowi nie lada zagwozdkę, bowiem „nałogowi palacze” (od angielskiego terminu chain smoking, który oznacza jednocześnie osobę uzależnioną od palenia papierosów oraz zjawisko często obserwowane w klubach, które polega na odpalaniu jednego papierosa za drugim, albo wręcz jednego od drugiego) nie ograniczają się i swobodnie serwują miejscami etniczną i o niepokojącym klimacie mieszankę trip-hopu, downtempo, a czasem nawet industrialu okraszonego szczyptą tribalu, znajdując w tak zwanym międzyczasie miejsce na lekko jazzujące solówki saksofonu czy trąbki i doprawiając to wszystko idm-owymi echami w beacie.

Jak więc widać, już same melodie mogą przyprawić o lekki zawrót głowy, a przecież ponad tym wszystkim unoszą się jeszcze recytacje Sosnowskiego (nagrane nie w Studiopustka Factory, gdzie urzędowali chainsmokersi, lecz we wrocławskim Hotelu Polonia), które budzą we mnie dwa raczej dość ambiwalentne skojarzenia. Pierwsze przywodzi na myśl kochanka mruczącego do ucha słodkie słowa, drugie natomiast ― zadowolone mruczenie kota. Ma to jednak związek tylko z barwą głosu, bo Sosnowski zdaje się tworzyć swoją własną wersję czynności deklamowania wierszy, która nie ma nic wspólnego z wystąpieniami uczniów podczas akademii ku czci.

Przenikające się wzajemnie teksty i muzyka otwierają bramę do kompletnie innego postrzegania znanych wcześniej tekstów. Czasem za sprawą wypowiedzianego zupełnie inaczej, niż czytelnik zwykł to robić we własnym zakresie, słowa albo dzięki niespodziewanemu kierunkowi muzycznych improwizacji pojawiają się lub znikają poszczególne znaczenia, co (oczywiście) dla jednych okaże się zaletą, a dla innych wadą. Ja stawiam przy tym wielki plus i tylko z moralnego obowiązku czuję się rozczarowana, że gdy doktor Caligari resetuje świat, a Sosnowski w Zabawach wiosennych recytuje „trzy tysiące jeden ta odyseja jest logiczna, trzy tysiące jeden zgłoś się teraz, zgłoś się” ― ja nadal wolałabym usłyszeć „trzy tysiące jeden ta odyseja jest logiczna, trzy zero zero jeden, zgłoś się teraz, zgłoś się”...

Jednorazowe przesłuchanie tego wydawnictwa to ilość zdecydowanie niewystarczająca do jakiejkolwiek próby ogarnięcia tego wszystkiego. Artyści zapewnili sobie tym całkowice hipertekstowym (w każdym tego słowa znaczeniu) albumem nietachymetryczną¹ podróż odbiorców w oceany, w czasie której równie dobrze można się zanurzyć w niepokojącym, dekadenckim brzmieniu i raczyć przy tym moccą lub popadać w chain smoking, jak i poddać się impulsowi nadawania nowych sensów słyszanym frazom (zwłaszcza, jeśli któremuś czytelnikowi Sosnowskiego ― mimo wszystko! ― mało rozszyfrowywania samego tylko słowa pisanego). Można też wszystko to połączyć. Jedno jest pewne: zabawy co niemiara i prędko się ona nie skończy.

_________________________

1. Tachymetria - z gr. dosłownie „szybki pomiar”.

Magdalena Czuczwara ©

Andrzej Sosnowski & Chain Smokers

„Dr Caligari resetuje świat”

Studiopustka Factory

Playlista:

1. Dr Caligari resetuje świat

2. Zabawy wiosenne

3. Oceany

4. Tachymetria

5. Nowa kariera w nowym mieście