Esejoidalne dygresje na temat książki jednego z najbardziej znanych na świecie neurologów.

1. Powieść   Motyw bodhisattwy[1] – kogoś, kto w jednym z przeszłych żywotów osiągnął oświecenie, ale ślubował nie opuszczać samsary[2] – przewija się przez całą powieść chińskiego noblisty. Wan Liufu, lekarka i...

Buddyjski antytalent oznacza w tej książce wątpienie. Wątpienie, co zabrzmi może trochę komicznie, afirmacyjne. Niepozbawione dozy życzliwości, która bierze się z sympatii dla nowej ścieżki duchowej, jaką podążał (i podąża do dziś)...

Istnienie nie jest niczym innym, jak grą procesów fizjologicznych i wynikających z niej skutków. Wszystko się, by tak rzec, rozjeżdża, a zadaniem ciała jako umownej i tymczasowej całości jest nie pozwolić rozpaść się jego elementom.

Na wiersze Dikty składają się dwie siły: pokrewieństwo jako siła wsteczna, utrzymująca w przymusowym marazmie dążące do zmiany „ja” i stojąca w opozycji do niej manifestacja pragnień.

Niepisana zasada decorum zostaje mimowolnie zachowana: niekompletny obraz oddaje się za pomocą wytrąconego z rytmu języka, który niejako się z nim zespaja i zyskuje na autoteliczności; jest po części metajęzykiem, sam zwraca na siebie...

Z Rafałem Gawinem rozmawiał Jakub Antolak.

Co Polak może wiedzieć o reniferach i czy jest w stanie przekroczyć bariery kulturowe, aby zrozumieć wagę zabójstwa wilka? A tradycja – czy koniecznie musi stać się anachronizmem?