„Tumult i olśnienie" składają się na przyjemną pieśń spotkania. Spotkania wielkiego Czapskiego i poszukującego Silbersteina.

Bez sztucznych ogni. I dobrze, być może słusznie. Być może właśnie tak należy mówić.

Rozległe poszukiwanie wyrazu, genialna myśl poetycka, szorstki, docierający do krwi, prowadzący do wstrząsu język, wybitna myśl teoretyczna, praktyka lekarska, z pewnością rozkosz, szaleństwo, glina ludzka i śmierć.

Być może to, co pierwsze w tej poezji, to właśnie pisanie wspólnoty. Pisanie uchodzącego spotkania z drugim człowiekiem. Pełna zgoda na egzystencjalny fakt, jakim jest relacja, zgoda i równocześnie próba rozumienia go, opisania.

Przeświadczenie nieuchronności doświadczenia wypływa z wierszy Jakuba Jacka Schönhof-Wilkansa zebranych w tomie „Obcokrajowiec”.