Założenie było takie: spróbować, przesłuchać, odłożyć. Zgadza się wszystko oprócz „odłożyć”.

Muzycznie album jest prosty i melodyjny. Brak jest mocno rozbudowanych solówek gitar czy elementów blues-rocka. Maciej skupił się na spokoju i melancholii, która według mnie podrasowana bluesem w niektórych momentach miałaby lepszy...

Wydaje mi się, że Coma raz na zawsze została zeżarta przez „szołbiznes”. Muzyka, fani w tym wszystkim zeszli na dalszy plan...

Płyta doskonale brzmi jako całość, nie ma na niej niezrozumiałych i niepotrzebnych skoków... Zawiera zarówno szybkie i energiczne kawałki jak i ballady,przy których można się odprężyć i pobujać.

„Śpiewam już tylko o Polsce i o złej miłości złe piosenki o złym systemie”. Grabaż