Należy przyznać, że postacie z bajek na dobre zagościły w naszym życiu. Poznane jeszcze w dzieciństwie, przez wiele lat rozbudzają wyobraźnie, by z czasem ukryć się głęboko we wspomnieniach. Bajkowe postacie potrafią być najlepszymi przyjaciółmi, wzorami godnymi naśladowania, nauczycielami, pocieszycielami itd. …
Po wielu latach często staramy się przedstawić nasze ulubione postacie z bajek przyszłym pokoleniom, bo przecież niektóre z nich zdają się nigdy nie starzeć. Warto jednak pamiętać, że w wyjątkowych książkach mieszkają jeszcze nie poznani bohaterowie, którzy czekają na nowych przyjaciół.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Postaci z Bajek warto polecić:
Zabawki na wakacjach, Joanna Łaczna
Zabawki na w wakacjach to zabawna opowieść o przygodach zabawek, które wyruszyły w podróż za swoim właścicielem małym chłopcem Michałkiem. Niestety Michałek mógł wybrać tylko jedną zabawkę, która pojedzie z nim na wakacje i wybór padł na gąbkowego bałwanka, który zawsze latem siedział schowany głęboko w szafie i nie wiedział, jak wygląda lato. Niestety, tuż po wyjeździe Michałek bardzo zatęsknił za resztą swoich zabawek. One zresztą też nie wyobrażały sobie wakacji bez chłopca. Naradziły się więc i postanowiły, że odszukają Michałka! Zapakowały się więc na wóz strażacki, który postanowił zawieźć je na miejsce. Po drodze nie obyło się bez licznych przygód, których zabawki nie zapomną jeszcze przez długi czas! By dowiedzieć się, co je spotkało oraz czy udało im się odnaleźć Michałka, koniecznie sięgnijcie po książeczkę Zabawki na wakacjach.
Koza Pana Sequin, Daudet Alphonse
Piękna bajka o kozie Blanchett to metafora ludzkiego życia, w którym codziennie zmagamy się z wyborami czy poddać się i żyć godziwie, ale pod dyktando innych, czy choć na chwilę zaznać wolności wiedząc, że z każdej strony czyhają na nas większe zagrożenia, z którymi nie zawsze potrafimy wygrać. Bajeczka opowiada o pięknej, młodej, białej kózce, którą nabywa pan Sequin. Otacza Blanchett szczególną opieką i daje jej dużo swobody, mimo iż jest ona zamknięta na terenie dużej zagrody i przywiązana długim sznurkiem. Wszystko w trosce i z obawy przed złym wilkiem, który wcześniej zjadł już kilka kóz pana Sequin. Wydaje się, że Blanchett jest szczęśliwa, jednak coraz bardziej pragnie większej wolności, przestrzeni, biegania po łąkach, górach i lasach. Którejś nocy ucieka przekonana o swojej sile i przewadze nad złym wilkiem, zapominając o przestrogach swojego właściciela.
